Ο Ολλανδός ερευνητής Arno Hazekamp ήταν ο τελετάρχης στο πρώτο συνέδριο που διοργάνωσε η Legal Cannabis Coalition (LCC) στο Centro Cultural de Belém (CCB), στη Λισαβόνα, στις 20 Απριλίου. Η εκδήλωση εξάντλησε τη μέγιστη χωρητικότητα του αμφιθέατρου, έχοντας δεχθεί περισσότερους από 100 επαγγελματίες από τη βιομηχανία φαρμακευτικής κάνναβης, ειδικά εκείνων που σχετίζονται με την καλλιέργεια και τη μεταποίηση.
Ο Arno Hazekamp βρέθηκε στην Πορτογαλία μετά από πρόσκληση του PTMC – Πορτογαλία Ιατρική Κάνναβη, το 2019, στο ξενοδοχείο Sheraton, στο Πόρτο, όπου αφιέρωσε μια ομιλία βιοχημεία κάνναβης.
Μιλήσαμε με τον Arno, τον κύριο διοργανωτή και συνιδρυτή του LCC, για να μάθουμε πώς γεννήθηκε ο συνασπισμός και να κάνουμε τον απολογισμό της εκδήλωσης.
Πώς και γιατί προέκυψε η LCC – Legal Cannabis Coalition;
Ήταν ένας τρόπος διατήρησης της γνώσης μαζί. Ξεκίνησε με περίπου δέκα εταιρείες που ήθελαν να μάθουν περισσότερα για τα προϊόντα κάνναβης τους: λειτουργεί; Ποια είναι η καλύτερη? Χρειάζομαι αυτόν τον λαμπτήρα ή αυτόν, αυτό το θρεπτικό συστατικό ή το άλλο; Αυτές οι εταιρείες λοιπόν συνεργάζονται με το Πανεπιστήμιο του Wageningen, πράγμα που σημαίνει ότι πληρώνουν το κόστος της έρευνας και το Wageningen είναι ουδέτερο, αλλά χρειάζονταν έναν επιστημονικό σύμβουλο και μου ζήτησαν να βοηθήσω. Αλλά όταν τελειώσει η έρευνα, οι εταιρείες ακολουθούν τον δρόμο τους και σκέφτηκα "καλά, δεν είναι χαμός;" Μάθαμε να επικοινωνούμε, συναντιόμασταν κάθε μήνα, γνωριστήκαμε με τις παρέες του άλλου, μερικές φορές επισκεπτόμασταν ο ένας τις παρέες του άλλου, μάθαμε για την κάνναβη και μετά ακολουθήσαμε δέκα διαφορετικούς τρόπους... αυτό είναι πολύ κακό. Πώς μπορούμε λοιπόν να μείνουμε μαζί; Και τότε ήταν που σκεφτήκαμε – «καλά, τι γίνεται αν δημιουργήσουμε μια ομάδα»; Μια ομάδα χρειάζεται έναν προϋπολογισμό, επομένως πληρώνουμε μια συνδρομή και με βάση αυτή τη συνδρομή κάνουμε πράγματα. Διοργάνωση εκδηλώσεων, άλλες μελέτες, επισκέψεις σε άλλες χώρες για να μάθουν ο ένας από τον άλλον και τους πελάτες του άλλου... Έτσι ξεκίνησε ο πυρήνας του LCC και άλλες εταιρείες είπαν – «Ε, αυτό είναι ενδιαφέρον, μπορώ να συμμετάσχω; Προσθέτω κάτι διαφορετικό!» Αυτή είναι λοιπόν η ομάδα μας. Η απάντηση στην ερώτησή σας είναι, πώς διατηρούμε καλή ενέργεια μαζί όταν γίνεται η έρευνα και μετά δεν θέλουμε να χωρίσουμε και να πούμε «αντίο, τα λέμε αργότερα».
Πόσα μέλη έχει τώρα το LCC;
Νομίζω ότι έχουμε είκοσι.
Οι συνεργάτες είναι απλώς εταιρείες;
Πρέπει να είναι πάροχος υπηρεσιών, γιατί αν καλλιεργείτε κάνναβη και ένας από τους πελάτες μας καλλιεργεί επίσης κάνναβη, έρχονται σε σύγκρουση. Φανταστείτε, αν είμαι παραγωγός κάνναβης και πάω στο LCC και πω "έχω ένα πρόβλημα και θέλω να με βοηθήσετε να το λύσω", και μετά βλέπω ότι ο ανταγωνιστής μου είναι στο τραπέζι, φυσικά είμαι θα πάω κάπου αλλού... Αυτό ήταν. Θα ήταν περίεργο, άρα πρέπει να είναι πάροχος υπηρεσιών. Δεν καλλιεργούμε κάνναβη και δεν την πουλάμε, απλώς βοηθάμε. Πρέπει επίσης να είναι ολλανδικές εταιρείες, επειδή έχουμε έδρα στην Ολλανδία και θέλουμε να γνωριστούμε, ώστε όλοι να μπορούν να έρθουν σε ένα τραπέζι και να μιλήσουν προσωπικά, διαφορετικά κοιτάμε όλοι τις οθόνες Zoom και μιλάμε αγγλικά, και όλοι μισούμε το Zoom… Ξεκινήσαμε από την αρχή του Covid, οπότε χειροτέρεψε, αλλά είπαμε – θέλουμε να μαζευτούμε, θέλουμε να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον, να κοιταχτούμε στα μάτια και να καταλάβουμε «με ποιον έχω να κάνω με?". Πρέπει επίσης να είναι μοναδικό, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουμε δύο εταιρείες του ίδιου τύπου, γιατί διαφορετικά θα ανταγωνίζονταν. «Εσύ έφτιαξες το τελευταίο θερμοκήπιο, οπότε τώρα είναι η σειρά μου», αλλά δεν είναι αυτό που ζητάει ο πελάτης, δεν τον νοιάζει, θέλει το καλύτερο θερμοκήπιο. Έτσι, μια εταιρεία θερμοκηπίου, ένα εργαστήριο, ένα σύστημα άρδευσης, ένα θρεπτικό συστατικό, και πάντα υπάρχει μια μικρή επικάλυψη ή προσπάθεια να το κρατήσετε ξεχωριστό, έτσι ώστε έξω από ολόκληρη την εργαλειοθήκη, να ξέρετε πάντα ποιον να ρωτήσετε. Και αν όλοι είναι διαφορετικοί, θα είναι επίσης πολύ πιο ανοιχτοί στο να μοιράζονται δεδομένα πελατών, επειδή μια εταιρεία θερμοκηπίου δεν πρόκειται να κλέψει πελάτες από ένα εργαστήριο. Μπορούμε πραγματικά να είμαστε ανοιχτοί, μπορούμε να μοιραστούμε και δεν υπάρχει κανένα κακό, και νομίζω ότι αυτή είναι η συνταγή για πλήρη συνεργασία.
Γιατί η Πορτογαλία για αυτό το πρώτο Συνέδριο;
Αυτό είναι το πρώτο συνέδριο για εμάς, είναι επίσης ένα νέο πράγμα γιατί όλοι πιστεύουμε ότι είμαστε πραγματικά διασκεδαστικοί και έξυπνοι x 20, αλλά δεν ξέραμε ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε μια ολόκληρη μέρα διασκεδαστική, ενδιαφέρουσα, συναρπαστική. Επιλέξαμε την Πορτογαλία γιατί σε όλους αρέσει να έρχονται στην Πορτογαλία. Η Λισαβόνα είναι μια πολύ φιλική πόλη, το φαγητό, οι άνθρωποι, ο καιρός (όχι τόσο πολύ σήμερα, έχει πολύ αέρα), αλλά και επειδή είναι μια πολύ ώριμη αγορά. Υπάρχουν πολλά LP, μιλάμε επίσης για ψυχαγωγικό, εξαγωγικό, υπάρχουν διεθνή LP, υπάρχουν μερικά τοπικά LP, η κυβέρνηση υποστηρίζει με τον σωστό τύπο ρύθμισης, όχι πάντα όσο γρήγορα θα θέλαμε, αλλά η δομή είναι εκεί. Έχουμε τοπικούς εκπροσώπους των μελών μας, μερικοί άνθρωποι έχουν μια τοπική επιχείρηση, κάποιοι άνθρωποι έχουν πολλούς πελάτες εδώ και είμαστε συνδεδεμένοι μέσω, λοιπόν, ανθρώπων σαν εσάς, έχουμε συνδέσεις σε όλο τον κόσμο και ντόπιοι για να μας πουν πώς να κάντε μια τέτοια εκδήλωση. Έτσι, στο σύνολό μας, για εμάς ήταν πολύ ξεκάθαρο: ας πάμε πρώτα στην Πορτογαλία και, αν λειτουργήσει, ίσως η Δανία να είναι η επόμενη χώρα στη λίστα, ίσως ο Καναδάς, ίσως η Αγγλία.
Η αίθουσα ήταν γεμάτη και ο υπεύθυνος τύπου σας είπε ότι έπρεπε να απομακρύνει τον κόσμο. Είστε ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα;
Ναι, θα μπορούσε να είναι πιο απασχολημένος, αλλά αν θέλετε να αλληλεπιδράσετε... Νομίζω ότι όλοι έχουμε την εμπειρία να πηγαίνουμε σε ένα συνέδριο και κατά τη διάρκεια των δύο ή τριών ημερών του συνεδρίου πάντα κυνηγάτε τον αγαπημένο σας ομιλητή και εκείνος μιλάει συνέχεια σε κάποιον άλλον. Με μικρότερο αριθμό ατόμων υπάρχει περισσότερος χώρος για να αναπνεύσετε, δεν είναι όλα εντελώς γεμάτα, υπάρχει λίγο περισσότερος χώρος για καφέ και έχετε επίσης περισσότερες ευκαιρίες να μιλήσετε πραγματικά με τα άτομα με τα οποία θέλετε να μιλήσετε. Δεν είναι να είσαι ο καλύτερος. Είχαμε στο μυαλό μας ότι το εκατό ήταν καλός αριθμός, οπότε όταν πλησιάσαμε το εκατό σταματήσαμε. Επίσης γιατί δεν μπορούσαμε να παραγγείλουμε περισσότερο φαγητό, γιατί τότε θα τρελαινόμασταν στο CCB «Δέκα ακόμη καφέδες! Δέκα ακόμη καφέδες!» (γέλιο)
Αυτή ήταν και η εμπειρία μας με το PTMC. Στη Λισαβόνα είχαμε σχεδόν 400 άτομα και στο Πόρτο 200. Στο τέλος, πιστεύαμε ότι 200 ήταν καλύτερα από 400.
Ναι, το περισσότερο δεν είναι πάντα καλύτερο. Και δεν είναι για να βγάλεις κέρδος, είναι απλώς για να καλύψεις τα έξοδα, οπότε το εκατό ήταν το σημείο καμπής. Το κόστος και το όφελος ήταν εγγυημένα, οπότε τότε είπαμε ότι είναι αρκετό.
Τα θέματα που επέλεξαν για συζήτηση εδώ σήμερα αφορούσαν περισσότερο τη γεωπονία ή την καλλιέργεια. Σκοπεύετε επίσης να ασχοληθείτε με άλλα θέματα, όπως τα οφέλη της κάνναβης για τους ασθενείς;
Μπορούμε να το κάνουμε αυτό, να συγκαλέσουμε ένα συμπόσιο για αυτό το συγκεκριμένο θέμα και να ζητήσουμε από τους ομιλητές να το κάνουν αυτό, γιατί θέλουμε επίσης να μάθουμε για αυτά τα πράγματα, αλλά έχουμε είκοσι εταιρείες με είκοσι βασικές ικανότητες, ξεκινάμε από εκεί. Μιλώντας για τα οφέλη της κάνναβης ως φάρμακο σημαίνει ότι χρειαζόμαστε ένα μέλος που είναι εταιρεία ιατρικής έρευνας ή κάτι τέτοιο, σωστά; Και θα μπορούσαμε να το καλύψουμε, αλλά στην πραγματικότητα προσπαθούμε να μείνουμε κοντά στον εαυτό μας – είναι αυτό που ξέρουμε, είναι αυτό που έχουμε, και αν σας αρέσει θα μιλήσουμε περισσότερο, αλλά δεν θέλουμε να πείσουμε τους ανθρώπους ότι η κάνναβη είναι καλή φάρμακο ή όχι. Εάν επιτρέπεται, εάν θέλετε να το παράγετε και η κυβέρνησή σας το επιτρέπει, τότε θα σας βοηθήσουμε να κάνετε το καλύτερο. Είναι σαν όταν βοηθάμε στην καλλιέργεια ντομάτας, να μην έχουμε άποψη για το κέτσαπ ντομάτας. Αν θέλετε να φτιάξετε κέτσαπ, υπέροχο, αν θέλετε να φτιάξετε σάλτσα ζυμαρικών, επίσης υπέροχο. Είναι στο χέρι σου, αρκεί να το κάνεις με τον σωστό τρόπο. (γέλιο)
Σήμερα όμως τα είκοσι μέλη δεν ήταν εδώ...
Όχι, αλλά όλοι οι ομιλητές ήταν μέλη και μερικοί από αυτούς απλά δεν είχαν χρόνο, είναι απασχολημένοι ή επικεντρώθηκαν σε άλλους πελάτες ή ο υπεύθυνος για την κάνναβη σε αυτήν την εταιρεία δεν ήταν διαθέσιμος ή κάτι τέτοιο. Αλλά υπό τέλειες συνθήκες είκοσι μέλη θα είχαν είκοσι ομιλητές.
Πώς νιώθετε τώρα, με την επιτυχία αυτής της πρώτης διοργάνωσης;
Είναι σαν να διοργανώνετε ένα πάρτι γενεθλίων, όπου θα μπορούσατε να πείτε – Λοιπόν, αυτό είναι ένα μεγάλο πάρτι, γιατί υπήρχαν εκατό άτομα, αλλά αν βαριούνταν εκατό άτομα, δεν θα ήταν ένα μεγάλο πάρτι γενεθλίων. Παρατηρώ λοιπόν πάντα τα διαλείμματα για καφέ, πώς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, πόσο ανοιχτοί είναι, πόση αλληλεπίδραση υπάρχει μεταξύ ανθρώπων που δεν γνωρίζονται... Και νομίζω ότι λειτούργησε πολύ καλά εδώ. Δεν έχει να κάνει με αυτό που σκέφτομαι, έχει να κάνει με αυτό που βλέπω γύρω μου, και νιώθω συγκίνηση, αισθάνομαι ροή, μια πολύ ανοιχτή ατμόσφαιρα, όπου οι άνθρωποι είναι ευχαριστημένοι με τις συνδέσεις που γίνονται. Νομίζω ότι ήταν επιτυχία.
Πώς βλέπετε το παγκόσμιο τοπίο της κάνναβης και τι περιμένετε για την Ευρώπη;
Νομίζω ότι πρέπει να συνεργαστούμε περισσότερο, πρέπει να μοιραζόμαστε ιστορίες για να έχουμε καλύτερες πρακτικές, χρειαζόμαστε αναφοράς, πρότυπα, όχι μόνο τυποποίηση, αλλά πρέπει να ξέρουμε τι είναι φυσιολογικό, γιατί υπάρχουν πολλές μεγάλες ιστορίες εκεί έξω όπου οι άνθρωποι μπορούν να διεκδικήσουν ό,τι θέλουν για την κάνναβη και πρέπει να το ελέγξουμε. Νομίζω ότι ο καλύτερος έλεγχος δεν είναι να πεις ότι είσαι ο ειδικός ή να πεις αν είσαι καλός ή όχι, αλλά να ελέγξεις ως ομάδα. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι σωστές πληροφορίες επιπλέουν στην κορυφή και ότι όλοι έχουν πρόσβαση σε αυτές. Λοιπόν, είμαι σίγουρος ότι όλοι μπορούμε να το ανακαλύψουμε.
