Fabrício Nobre: ​​«Η αγορά της κάνναβης έχει άλλη γεύση, τα μάτια μου λάμπουν»

Με εύκολο χαμόγελο και μεταδοτικό χιούμορ, ο Fabrício Conrado Nobre είναι, ίσως, ένα από τα πιο διασκεδαστικά πρόσωπα στον κόσμο της κάνναβης στην Πορτογαλία. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βραζιλία, αλλά κατέληξε να παντρευτεί μια Πορτογαλίδα, κάτι που τον έκανε να εγκατασταθεί στην Πορτογαλία για περισσότερα από 20 χρόνια.

Με μια καριέρα αφιερωμένη στις τεχνολογίες, η Fabrício είναι το πρόσωπο πίσω από την widepartner, μια εταιρεία από τον όμιλο InCentea που συνεργάζεται με το λογισμικό διαχείρισης Sage, ένα από τα πιο φημισμένα διεθνώς. Στην κάνναβη, βρήκε την τελευταία του επιχείρηση, προσαρμόζοντας αυτό που έκανε ήδη σε άλλες βιομηχανίες σε έναν καινοτόμο, ταχέως αναπτυσσόμενο τομέα.

Συναντηθήκαμε με τον Fabrício Nobre στο γραφείο του στη Λισαβόνα, για μια διαφωτιστική συζήτηση σχετικά με τον ρόλο της τεχνολογίας και του λογισμικού διαχείρισης στην υπηρεσία της βιομηχανίας κάνναβης.

Πώς ο Fabrício, όντας Βραζιλιάνος, κατέληξε να μένει εδώ, στην Πορτογαλία;
Φέτος, έχουν περάσει 21 χρόνια από τότε που είμαι εδώ και αυτό που λέω πάντα είναι: αυτό που με έφερε στην Πορτογαλία ήταν η καρδιά. έφτιαχνα ένα backpacking προσωπική και επαγγελματική στην Αγγλία, αφού τελείωσα το κολέγιο στη Βραζιλία, και έμεινα σε έναν ξενώνα, όπου συνάντησα μια Πορτογαλίδα που μίλησε παρόμοια με εμένα. Αυτή η Πορτογαλίδα είναι τώρα η μητέρα των τριών κοριτσιών μου, γι' αυτό λέω ότι αυτό που με έφερε στην Πορτογαλία ήταν η καρδιά μου. Είχα ήδη δημιουργήσει μια εταιρεία που πουλούσε λογισμικό στη Βραζιλία – κάτι που κάνω ακόμα σήμερα – αλλά εκείνη την εποχή, μετά από 47 ημέρες, τα παράτησα όλα και ήρθα στην Πορτογαλία, με «ένα χέρι μπροστά και ένα πίσω». Ήμουν 24 χρονών, ακόμη παιδί, και πήγα να χτυπήσω την πόρτα του Sage, του κατασκευαστή λογισμικού που ήταν ο ηγέτης (και εξακολουθεί να είναι) στην Ευρώπη. Έτσι ξεκίνησα το ταξίδι μου στην Πορτογαλία.

Δηλαδή δεν έχεις επιστρέψει πια στη Βραζιλία;
Μετά από δύο χρόνια πήγαμε στη Βραζιλία και περάσαμε περίπου δύο χρόνια εκεί, αλλά επιστρέψαμε στην Πορτογαλία γιατί η πεθερά μου αρρώστησε. Εν τω μεταξύ, πήγα σε μια γαλλική πολυεθνική, όπου έκανα το ίδιο, αλλά με την κρίση του 2008 η εταιρεία έκλεισε. Ήμουν ο τελευταίος που έφυγε από την εταιρεία και είχα δύο εναλλακτικές: ή θα έμενα άνεργος και θα έπαιρνα το επίδομα για δύο χρόνια ή θα υπέβαλα ένα έργο για να δημιουργήσω τη δική μου δουλειά. Αυτό έκανα.

«Συμβολισμοί υπάρχουν και το πράσινο φύλλο ήταν πάντα συνδεδεμένο με την τροχιά μου».

Και μετά λάβατε αμέσως ολόκληρη την επιδότηση, σωστά;
Σωστά, έλαβα ολόκληρο το ποσό για να επενδύσω στη δημιουργία της δικής μου δουλειάς. Αγόρασα ένα επαγγελματικό αυτοκίνητο και ένα laptop καινούργιο, πήγα στο γραφείο μου στο σπίτι για να μιλήσω με όλους τους πελάτες εκείνη την εποχή: «Κοίτα, η εταιρεία όπου δούλευα δεν υπάρχει πια…». Μόλις είχα γίνει πατέρας πριν από μήνες και, σύντομα, έπρεπε να στραφώ στην επιχειρηματική πλευρά των πραγμάτων.

Εκεί ιδρύσατε την widepartner;
Όχι, τότε ίδρυσα την GreenLeaf, η οποία είχε ένα μικρό πράσινο φύλλο ως λογότυπό της. Το όνομα Sage στα Πορτογαλικά σημαίνει «φασκόμηλο», το οποίο έχει ένα πράσινο φύλλο, και νομίζω ότι όλα ταιριάζουν μεταξύ τους. Συμβολισμοί υπάρχουν και το πράσινο φύλλο ήταν πάντα συνδεδεμένο με την τροχιά μου. Δημιούργησα την εταιρεία μου μόνος μου, αλλά αυτή η εταιρεία μεγάλωσε και, μετά από δώδεκα χρόνια ανάπτυξης, είχα πάει το λογισμικό στη Βραζιλία. Δημιούργησα την εταιρεία στη Βραζιλία, είχα ομάδες εκεί και στην Πορτογαλία, και η εταιρεία ήταν ήδη πολύ μεγάλη για μένα, ως μάνατζερ και μοναδικό συνεργάτη. Επιπλέον, γινόμουν πατέρας, κάθε τρία χρόνια γεννιόταν μια κόρη, και όταν η μικρότερη κόρη μου ήταν τριών ετών, δεν ξέρω γιατί, μου έκανε κλικ και σκέφτηκα: «Κοίτα Fabrício, η ζωή δεν είναι μόνο δουλειά, όχι. Είναι απλώς να έχεις την Porsche στο γκαράζ, δεν είναι απλώς να ταξιδεύεις πολύ – πήγαινα στη Βραζιλία οκτώ φορές το χρόνο, χωρίς να υπολογίζω άλλες χώρες – νομίζω ότι πρέπει να βρεις έναν τρόπο να εκμεταλλευτείς όλα όσα έχεις χτίστηκε και βελτιώσει την κατάσταση». Έτσι, η επιλογή μου ήταν να δώσω μια νέα κατεύθυνση στη λειτουργία μου στη Βραζιλία, γιατί δεν ήθελα να ταξιδεύω πολύ, ήθελα να μείνω στην Πορτογαλία. Και αυτό που συνέβη ήταν ότι ένας ανταγωνιστής μου, ο όμιλος InCentea, που βρίσκεται στην αγορά εδώ και 35 χρόνια, σκόπευε να επεκταθεί στην αγορά της Βραζιλίας και αρχίσαμε να μιλάμε. Καταλήξαμε σε συνεννόηση και δημιουργήσαμε την ιδέα για την ενίσχυση της επωνυμίας του ευρύτερου συνεργάτη, η οποία είναι μια συγχώνευση ενός ομίλου εταιρειών που υπήρχαν ήδη στην αγορά. Εκείνη την εποχή, ως GreenLeaf, η εταιρεία μου είχε 20 έως 30 υπαλλήλους στη Βραζιλία και έναν λογικό όγκο κύκλου εργασιών, αλλά σήμερα είμαστε μέρος μιας ομάδας 360 ατόμων, με κύκλο εργασιών περίπου 20 εκατομμυρίων, βρισκόμαστε σε εννέα χώρες και είναι ένα διαφορετικό οικοσύστημα. Η Widepartner, εντός του ομίλου InCentea, είναι ο κάτοχος της συνεργασίας με τη Sage, η οποία είναι ο κατασκευαστής του λογισμικού με το οποίο έχω συνεργαστεί για περισσότερα από είκοσι χρόνια.

Για όσους δεν ξέρουν, μπορείτε να εξηγήσετε καλύτερα τι κάνει ο Sage;
Η Sage είναι μια αγγλική εταιρεία, εισηγμένη στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου (LON: SGE) και παρέχει στην αγορά λογισμικό διαχείρισης για τον έλεγχο και τη διαχείριση ολόκληρου του τομέα της λογιστικής, της εφοδιαστικής, της παραγωγής, των οικονομικών, των ανθρώπινων πόρων κ.λπ., για κάθε τύπο ή τομέα εταιρείας.

«Είμαι Βραζιλιάνος εδώ και στη Βραζιλία είμαι Πορτογάλος. Έτσι, είμαι ήδη ένας τύπος χωρίς χώρα».

Και ποιος είναι ο ρόλος του ευρύτατου συνεργάτη;
Η widepartner είναι ο συνεργάτης της Sage που πραγματοποιεί πωλήσεις, υλοποίηση λογισμικού και υποστήριξη ή τεχνική υποστήριξη. Ως όμιλος, βρισκόμαστε σε εννέα χώρες, αλλά η widepartner έχει γραφεία στην Πορτογαλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Βραζιλία. Ο ρόλος μας είναι να βοηθήσουμε τις εταιρείες, είτε στον παραδοσιακό κλάδο της βιομηχανίας, είτε της διανομής, των υπηρεσιών ή της γεωργίας, να διαχειριστούν τις δραστηριότητές τους μέσω λογισμικού.

Και πώς φτάσατε στην αγορά της κάνναβης;
Η κάνναβη εμφανίστηκε όταν ένας από τους πρωτοπόρους και κύριο παίκτες από τη διεθνή αγορά ήρθε στην Πορτογαλία, μετά την αλλαγή της νομοθεσίας που επέτρεπε την φαρμακευτική κάνναβη. Αυτή η εταιρεία επέλεξε να χρησιμοποιήσει το λογισμικό Sage και καθώς είμαι περίεργος, πήγα να ερευνήσω και είδα μια ευκαιρία σε αυτόν τον τομέα. Πάντα ήμουν λίγο «ευθύς», και εξακολουθώ να είμαι, άρχισα να πίνω αλκοολούχα ποτά μόνο όταν ήρθα να ζήσω στην Πορτογαλία, πέρασα τα νιάτα μου χωρίς ουσιαστικά να πηγαίνω σε πάρτι. Αλλά ένα αστείο είναι ότι, ως ενήλικας, οι φίλοι μου νόμιζαν ότι έπαιρνα ναρκωτικά, γιατί ήμουν πολύ ασεβής και ο πιο γρήγορος, ο πρώτος που έμπαινα στην πίστα και ο τελευταίος έφευγα. Καθώς δεν με είδαν ποτέ με ένα μπουκάλι αλκοόλ στο χέρι, δεν ήπια ούτε μια μπύρα, οπότε θα μπορούσε να είναι μόνο ναρκωτικά, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν το δοκίμασα ποτέ. Όταν ήρθα στην Πορτογαλία, η κουνιάδα μου είπε «Fabrício, δώσε του χρόνο και θα καταλάβεις τι είναι το κρασί…» Επομένως, σήμερα είμαι πιο κοινωνικά μεθυσμένος από ό,τι ήμουν! (γέλιο)

Δεν σημαίνει ότι πρέπει να πίνετε αλκοόλ για να είστε δροσερός, δεν είναι?
Όχι, προφανώς όχι, αλλά σήμερα μπορώ να απολαύσω να πίνω καλό κρασί και να πίνω μια μπύρα όταν μου αρέσει, όταν είναι ζεστό.

Ίσως έπεσε μικρός στο καζάνι, όπως ο Οβελίξ, από τον Αστερίξ και σε όλη του τη ζωή δεν χρειάστηκε ποτέ το φίλτρο... (γέλια)
Γεννήθηκα με αυτό! (γέλια) Ένα αστείο πράγμα: ο πατέρας μου είναι κατασκευαστής αλκοολούχων ποτών στη Βραζιλία και έχει μια βιομηχανία που προμηθεύει 60 χιλιάδες σημεία πώλησης.

Μερικές φορές αυτό έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, τα παιδιά γονέων που καπνίζουν μερικές φορές έχουν απέχθεια για τον καπνό.
Λοιπόν, μπορεί ο πατέρας μου να κάπνιζε, αλλά δεν τον είδα ποτέ να καπνίζει. Η μητέρα μου δεν κάπνιζε ποτέ και ούτε εγώ.

«Άρχισα να πηγαίνω σε όλα αυτά τα συνέδρια, για να μάθω περισσότερα για τα κανναβινοειδή και το ενδοκανναβινοειδές σύστημα».

 Με την καλή διάθεση που τον χαρακτηρίζει, ο Fabrício ενημερώθηκε για τη φαρμακευτική κάνναβη πηγαίνοντας σε όσα συνέδρια και συνέδρια μπορούσε. Εδώ, στο PTMC22, στη Λισαβόνα. Φωτογραφία: Renato Velasco | PTMC

Πώς όμως, τελικά, ξεκινήσατε την έρευνα για την κάνναβη;
Συνδύασα την περιέργεια με επαγγελματικά θέματα και αυτό που ήταν πιο ενδιαφέρον ήταν το ταξίδι, που είναι και ένας από τους λόγους που γνώρισα τη δουλειά σου, μέσω του Cannareporter. Η πρώτη μου επαφή με τον κόσμο της κάνναβης ήταν στο συνέδριο PTMC – Portugal Medical Cannabis – όπου πήγα να δω και να ακούσω γιατρούς και ερευνητές που μιλούσαν για την κάνναβη. Με εξέπληξε πολύ ένας γιατρός που μίλησε ξαπλωμένος στο κρεβάτι, θυμάσαι;

Φυσικά, ο Δρ Franjo Grotenhermen.
Ακριβώς! Έχετε έναν κλινήρη που είναι ομιλητής… Κάτι εκεί με ξύπνησε. Βλέποντας γιατρούς, νευροπαιδιάτρους, που φροντίζουν αυτιστικά παιδιά εδώ και 20-30 χρόνια να λένε: «Κοιτάξτε, φροντίζω αυτά τα παιδιά εδώ και 20-30 χρόνια και τα τελευταία 2-3 χρόνια άρχισα να τα αντιμετωπίζω με Αυτός ο τύπος φαρμάκου και τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά…» Όλα αυτά με επηρέασαν πραγματικά. Από πολλά πράγματα που είδα στο συνέδριο, είδα ότι υπάρχει ένα πολύ ευρύ φάσμα ευκαιριών για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων, οι οποίες δεν σχετίζονται μόνο με συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης, αλλά είναι εναλλακτικές στα παυσίπονα, για τη σταθεροποίηση κρίσεων από την επιληψία, στον αυτισμό... και μετά άρχισα να πηγαίνω σε όλα αυτά τα συνέδρια, για να μάθω περισσότερα για τα κανναβινοειδή και το ενδοκανναβινοειδές σύστημα.

Ήταν μεγάλη αποκάλυψη για εσάς;
Ήταν μια τεράστια αλλαγή παραδείγματος. Ακούγοντας τη μαρτυρία μιας μητέρας, που αναρωτιέται πώς και πού θα προμηθευτεί κάνναβη για να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του παιδιού της, ένα προϊόν που στιγματίζεται ως ναρκωτικό... πώς γίνεται αυτό; Σήμερα λαμβάνω ήδη επαφές από ανθρώπους, γιατί βλέπουν ότι μιλάω πολύ για το θέμα σε επαγγελματικό επίπεδο, μοιράζομαι γνώσεις και υποστηρίζω ιδρύματα που βοηθούν τους ανθρώπους να μάθουν περισσότερα για την κάνναβη. Προφανώς έχει να κάνει με την επαγγελματική μου πλευρά ότι μπορώ να βοηθήσω εταιρείες να καθιερωθούν στην αγορά, συμμορφώνοντας με ένα σύνολο πολύ περίπλοκων κανόνων, που μου αρέσουν, αλλά προσπαθώ επίσης να μετατρέψω την προκατάληψη μου σε υποστηρικτή μιας επανάστασης. για μια καλύτερη κοινωνία.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση αυτή τη στιγμή;
Ο δρόμος που προσπάθησα να ακολουθήσω δεν είναι μόνο να κάνω την Πορτογαλία α κόμβο της παραγωγής κάνναβης στο εξωτερικό, αλλά και για να καταστεί δυνατή η Πορτογαλία να πιει από αυτή τη νέα επανάσταση, δίνοντας πρόσβαση σε όσους ζουν στην Πορτογαλία σε αυτό το είδος φαρμάκου, προϊόντων, εναλλακτικών για την υγεία.

«Η συγκεκριμένη αγορά κάνναβης έχει διαφορετική γεύση. Τα μάτια μου λάμπουν, με συγκινεί περισσότερο, έχει μεγαλύτερο σκοπό από την επαγγελματική ή οικονομική πτυχή των πραγμάτων».

Η κάνναβη δεν ήταν απλώς ένας άλλος τομέας της επιχείρησής σας, όπως οτιδήποτε άλλο; Ή μήπως αυτή η παράδοση γίνεται και σε άλλες περιοχές;
Ομολογώ ότι είμαι πάντα ενθουσιώδης. Θα σας εξηγήσω πώς επέλεξα το μάθημά μου: Έχω πτυχίο μηχανικού παραγωγής, εδώ στην Πορτογαλία αυτοαποκαλούνται βιομηχανικός μηχανικός. Αυτός ο μηχανικός έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει κάθε είδους βιομηχανία, είτε πρόκειται για νοσοκομείο, όπου μπαίνει ένας άρρωστος και φεύγει ένας υγιής, είτε οι μεγαλύτεροι παραγωγοί αυγών, που είναι πελάτες μας εδώ, όπου μπαίνει ένα κοτόπουλο και βγαίνουν αυγά, ή βίδες και μέταλλα και βγαίνει ένα ποδήλατο. Αυτό είναι κάτι που πάντα με ενθουσίαζε. Η χρήση λογισμικού για να βοηθήσω αυτούς τους κλάδους, όπου κι αν βρίσκεται, είναι αυτό που επέλεξα για την επαγγελματική πορεία της ζωής μου. Ωστόσο, η συγκεκριμένη αγορά κάνναβης έχει άλλη γεύση. Τα μάτια μου λάμπουν, με συγκινεί περισσότερο, έχει μεγαλύτερο σκοπό από την επαγγελματική ή οικονομική πτυχή των πραγμάτων. Είχαμε ήδη φαρμακευτικούς πελάτες στην Πορτογαλία, παραδοσιακές φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες είναι υποχωρητικός και φέρνουν υγεία, αλλά νιώθω ότι η πρόκληση και ο σκοπός της κάνναβης είναι διαφορετικός. Είναι διαφορετικό πράγμα...

Έχει επίσης έναν συγκεκριμένο παράγοντα καινοτομίας, έτσι δεν είναι;
Ακριβώς, γιατί είναι και πρόκληση, γιατί χρησιμοποιούμε τις καλύτερες γεωργικές πρακτικές μας. Έχουμε πελάτες στον τομέα του κρασιού στην Πορτογαλία, οι οποίοι παράγουν τα καλύτερα κρασιά, όπως και άλλες βιομηχανίες τροφίμων, όπως φυτείες ακτινιδίων και άλλα πράγματα. Και έχουμε φαρμακευτικά προϊόντα, άκρως εργαστηριακά, ελεγχόμενα πράγματα, αλλά τώρα πώς θα κάνουμε ένα εργαστήριο ή έναν έλεγχο στη γεωργία, μέσα σε ένα φυτό που ήδη γνωρίζουμε ότι υπάρχουν χιλιάδες είδη, ότι το καθένα έχει εκατοντάδες ενεργά συστατικά… Εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στη CBD ή στην THC και υπάρχουν ακόμα τόσα πολλά να ανακαλύψουμε... Πρέπει να έχουμε συστήματα που μας επιτρέπουν να πραγματοποιούμε όλο αυτόν τον έλεγχο, αλλά και να παράγουμε έρευνα και πληροφορίες που δίνουν αξιοπιστία στα προϊόντα, επομένως η τεχνολογία είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για αυτή την αγορά μπορεί να αναπτυχθεί.

Και πώς ήταν η διαδικασία να ξεκινήσετε να εργάζεστε σε έναν τομέα τόσο διαφορετικό από αυτό που είχατε συνηθίσει;
Έπρεπε να σπάσουμε πολύ πέτρα από τα πρώτα έργα. Υπήρχε έλλειψη γνώσης για τη νομοθεσία και τις αρχές που το φτιάχνουν, αλλά σήμερα, ευτυχώς, ως αποτέλεσμα της δουλειάς που έκαναν και της ενημέρωσης, ευαισθητοποίησαν την κοινωνία, τους γιατρούς... Και μετά είναι οι προμηθευτές, είτε πρόκειται για μηχανήματα, θερμοκήπια, ακόμα και για έλεγχο παρασίτων. Στο τελευταίο PTMC συνάντησα έναν ειδικό ελέγχου παρασίτων που δουλεύει με κατοικίδια, που τον κάλεσαν να πάει σε μια φυτεία κάνναβης και όταν έφτασε εκεί είπε: «Έχω συνηθίσει τις ντομάτες, τα βατόμουρα και δεν ξέρω τι αλλιώς... τώρα αυτά τα φυτά... ας δούμε τι είναι το ζώο!» Είναι όλα μέρος ενός ταξιδιού και νομίζω ότι είναι διασκεδαστικό να είσαι μέρος αυτού ομάδα όνειρο, να συμμετάσχετε σε αυτή την ανακάλυψη είναι πολύ καλό.

«Όταν οι πρώτες εταιρείες κάνναβης υπέβαλαν αίτηση για άδεια στην Πορτογαλία, δεν υπήρχε ενσωματωμένο λογισμικό διαχείρισης που να ανταποκρίνεται στις Συμμόρφωση από την Infarmed.”

Είναι διεγερτικό;
Ναι... Και τότε είναι ωραίο, γιατί κάνουμε εμπορικές δουλειές, αλλά έχουν περάσει σχεδόν πέντε χρόνια και είμαι πολύ χαρούμενος που θα συνεργαστώ με το πρώτο παίκτες που έχουν εγκατασταθεί εδώ και ευημερούν, που ήδη παράγουν και εξάγουν, και που ακολουθώ από τότε που δεν είχαν καν τη γη! Και αυτό είναι όλο, νιώθω ότι είμαι μέρος αυτού του ταξιδιού.

Και αυτή η οικογένεια;
Ναι, από αυτή την οικογένεια!

Πόσους πελάτες έχετε στην Πορτογαλία και πόσοι είναι συγκεκριμένα στον τομέα της κάνναβης;
Ως ομάδα έχουμε δύο χιλιάδες πελάτες σε όλο τον κόσμο. Στον ευρύ συνεργάτη, το σύμπαν της Sage, έχουμε περίπου 300. Μέσα σε αυτούς τους 300, νομίζω ότι δεν προσεγγίζουμε το 4% των πελατών στη βιομηχανία κάνναβης, αλλά το 80% της επιχείρησής μας είναι περίπου 70 πελάτες. Με άλλα λόγια, σήμερα είμαστε σε καλό δρόμο να προσεγγίσουμε περίπου το 10% των πελατών σε ένα συγκεκριμένο τμήμα της αγοράς και οι πελάτες κάνναβης έχουν ήδη ένα συγκεκριμένο βάρος. Έχουμε σχεδόν δώδεκα πελάτες αφιερωμένους αποκλειστικά στην κάνναβη, με εταιρείες ήδη πιστοποιημένες, που είναι ήδη σημαντικός αριθμός. Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που διαφοροποιεί αυτόν τον τομέα από οποιονδήποτε άλλο είναι ότι, φέτος, υπήρξε μια αλλαγή στη νομοθεσία που περιλάμβανε τη λέξη «ηλεκτρονικά». Όταν οι πρώτες εταιρείες κάνναβης υπέβαλαν αίτηση για άδεια στην Πορτογαλία, δεν υπήρχε ενσωματωμένο λογισμικό διαχείρισης για να ανταποκριθεί Συμμόρφωση από την Infarmed. Πολλοί έλυσαν το πρόβλημα χειροκίνητα, επειδή δεν υπήρχαν λύσεις στην αγορά που να ανταποκρίνονταν στο Συμμόρφωση της κάνναβης και τις ανάγκες σας. Το «ηλεκτρονικά» της νέας νομοθεσίας έρχεται σε αντίθεση με ό,τι έχει να κάνει με ιχνηλασιμότητα, ποιοτικούς ελέγχους, ελέγχους πρόσβασης, όλα πρέπει να γίνονται ηλεκτρονικά.

Αυτό έπαιξε προς όφελός του! 
Εντάξει… (γέλια) Δεν μπορώ να πω ότι είναι βαρετό πράγμα για την αγορά, γιατί θα απαιτήσει μεγαλύτερη αυστηρότητα, αλλά για μένα φυσικά ήταν καλό. Αυτό που συνέβη είναι ότι αυτές οι εταιρείες που έχουν ήδη άδεια Infarmed μετατρέπονται σε «ηλεκτρονικά». Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι ότι υπάρχουν εταιρείες που γεννήθηκαν ηλεκτρονικά Συμμόρφωση, με το λογισμικό μας, που είναι λίγο διαφορετικός όρος. Έχω εταιρείες που βρίσκονται σε διαδικασία υλοποίησης, έχω άλλες που είναι στη διαδικασία διαπραγμάτευσης, αλλά δεν μπορώ να πω ποιες είναι. Αλλά υπάρχουν πολλά άλλα που είναι στο δρόμο για να φτάσουν εδώ, οπότε δεν είναι κακό. (γέλιο)

Πήραμε συνέντευξη από τον Fabrício Nobre στο γραφείο της Widepartner στη Λισαβόνα και του προσφέραμε μια κούπα Cannareporter. Φωτογραφία: Laura Ramos

Αν πρέπει να σκεφτείς τους μελλοντικούς σου στόχους, ποιοι είναι αυτοί;
Οι στόχοι μου στην περιοχή της κάνναβης είναι να μπορέσω να τοποθετήσω την πορτογαλική σημαία ως το κόμβο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτός είναι ένας πρώτος στόχος, γιατί η εκθρόνιση της βορειοαμερικανικής, καναδικής και ευρωπαϊκής αγοράς ως παραγωγών είναι δύσκολη, αλλά νομίζω ότι η ιατρική έχει προϋποθέσεις, γιατί στην αμερικανική και την καναδική αγορά η νομοθεσία είναι διαφορετική. Η διάκριση μεταξύ φαρμακευτικών και μη φαρμακευτικών, όπως έχουν, πολύ στην αγορά αναψυχής. Έχουν δηλαδή πολλούς παραγωγούς, αλλά εμείς έχουμε πελάτες που ήρθαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να συνεργαστούν μαζί μας, γιατί είμαστε πολύ πιο απαιτητικοί. Έτσι, ο πρώτος μου στόχος είναι, πραγματικά, να μπορέσω να βοηθήσω ολόκληρο αυτό το οικοσύστημα, να υψώσει την πορτογαλική σημαία και να αναπτυχθεί όλο και περισσότερο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στη συνέχεια, προσπαθήστε να το μοιραστείτε τεχνογνωσία με άλλες περιοχές που βρισκόμαστε ήδη. Όταν η ισπανική αγορά είναι πιο ώριμη για την κάνναβη, όταν η γαλλική αγορά είναι πιο ανοιχτή, όταν η αγορά της Βραζιλίας είναι ισχυρότερη από άποψη νομοθεσίας, προσπαθούμε επίσης να βοηθήσουμε τις εταιρείες σε αυτές τις αγορές, να διευκολύνουμε την ανάπτυξη αυτών των πελατών σε αυτό το ταξίδι.

Και αναμένετε ήδη πιθανούς πελάτες με τη νομιμοποίηση της χρήσης για ενήλικες;
Όταν γνωρίζετε ότι υπάρχουν περισσότερες από 80 προάδειες που έχουν χορηγηθεί από την Infarmed για την καλλιέργεια κάνναβης, αρχίζετε να σκέφτεστε: «Για ποιον θα παράγουν όλες αυτές οι εταιρείες; Πού πάει όλο αυτό;» Σήμερα εξακολουθώ να βλέπω με κάποια αβεβαιότητα προς ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει το μονοπάτι, αλλά έχω α αίσθημα τα οποία θα είναι όλα στενά συνδεδεμένα με το κανάλι διανομής περισσότερο φαρμακευτικών προϊόντων, ακόμη και αν πρόκειται για ψυχαγωγική χρήση. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα περισσότερες εταιρείες, αλλά, ταυτόχρονα, η διαφορά που θα έχει η εταιρεία στην αγορά είναι αν θα ακολουθήσει αυστηρά φαρμακευτική οδό ή όχι. Γιατί υπάρχει αυτό το κενό, έτσι δεν είναι, αν είναι CBD, αν είναι λάδι, αν είναι συμπλήρωμα, αν είναι φάρμακο, αν είναι φαρμακευτικό ή ψυχαγωγικό, αν μπορώ να έχω ένα φυτό στο σπίτι μου. .. επομένως υπάρχει ακόμα αυτή η αβεβαιότητα, αλλά πιστεύω ότι ο ελεγχόμενος τρόπος θα είναι σε μεγάλο βαθμό από τον ιατρικό τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, οι εταιρείες πρέπει να έχουν αυτόν τον μεγάλο συστημικό έλεγχο για να ανταποκριθούν στις επιβαλλόμενες απαιτήσεις, αλλά, ταυτόχρονα, γίνονται πολύ πιο αποτελεσματικές, άρα και πιο κερδοφόρες. Νομίζω ότι το μέλλον είναι ακμαίο.

Και προσωπικοί στόχοι, τώρα που έχετε την Porsche στο γκαράζ… 
Όχι, αλλά αυτό... (γέλια) Είναι ήδη κάτι παραπάνω από παρκαρισμένο, αυτό δεν έχει σημασία... Ο κύριος στόχος μου σήμερα, και έχοντας αλλάξει λίγο τη διαδρομή μου για να είμαι έτσι, πιο κοντά σε μια ομάδα και μια άλλη δομή , ήταν να μπορώ να έχω περισσότερες στιγμές παύσης, πραγματικές στιγμές παύσης. Για πρώτη φορά τα τελευταία 14 χρόνια, πήρα τρεις εβδομάδες άδεια πέρυσι. Τρεις εβδομάδες διακοπών όπου πραγματικά έσβησα και δεν κοίταξα τον υπολογιστή.

«Μου αρέσει πολύ η δουλειά μου, αλλά ο σκοπός μου έχει να κάνει με το να έχω περισσότερο χρόνο για την οικογένειά μου και επίσης να δώσω πίσω λίγο από αυτά που έλαβα στην κοινωνία».

Αλήθεια τα κατάφερες;
πέτυχα! Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι με τα χρόνια δεν γύρισα σπίτι, δεν με έβλεπαν οι κόρες μου ή ότι δούλευα πολύ. Μου αρέσει πολύ η δουλειά μου, αλλά ο σκοπός μου έχει να κάνει με το να έχω περισσότερο χρόνο για την οικογένειά μου και επίσης να δώσω πίσω λίγο από αυτά που έλαβα στην κοινωνία. Και νομίζω ότι η ενασχόληση με αυτό το θέμα της κάνναβης είναι ο τρόπος μου να βοηθήσω να σηκωθεί η σημαία, γιατί ακόμα και ο πατέρας μου μου είπε, μισοαστεία: «Fabrício, φίλε, μετά από τόσα χρόνια… δεν ήπιες ποτέ και τώρα θα να μείνεις σε αυτόν τον κόσμο των ναρκωτικών;», που παραπέμπει σε έναν υποτιμητικό τρόπο πραγμάτων. Νομίζω ότι είναι κάπως έτσι, γιατί δεν έχω φιλοδοξίες να...

 … να έχουμε τη Lamborghini, σωστά; (γέλιο)
Όχι, αλλά κατά τύχη το επιφάνεια εργασίας στον υπολογιστή μου είναι μια φωτογραφία μιας Lamborghini! (γέλια) Θα ήθελα να έχω μια Lamborghini, μόνο και μόνο επειδή, αλλά μια παλιά, μια παλιά, όπως η μικρή μου Porsche, μια παλιά κι εγώ... Σε 45 χρόνια έμαθα κάτι από τη γυναίκα μου, ότι ο ήλιος μας λάμπει στη ζωή μας . Ο ήλιος ανατέλλει εδώ και δύει πίσω εδώ. Και αν είμαστε απέναντι στον ήλιο, ο ήλιος μας φωτίζει, μας μεγαλώνει, μας δίνει ενέργεια και μας δείχνει ένα μονοπάτι. Όταν το μονοπάτι φωτίζεται, ο ήλιος ανατέλλει εδώ και είναι έτοιμος να δύσει, σωστά; Ήρθε λοιπόν η ώρα να αρχίσουμε να δίνουμε πίσω αυτό το φως... Φαίνεται σαν κάτι λίγο φανταστικό, αλλά αυτό νιώθω, ότι ανησυχώ όλο και περισσότερο για αυτό το άλλο ταξίδι, που μπορεί να βοηθήσει στη διαδικασία ανάπτυξης των κορών μου, να είναι πιο κοντά στο δρόμο τους και να προσπαθήσουν να τους δείξουν τις αξίες που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη, πέρα ​​από προσωπικά και επαγγελματικά ζητήματα. Και αν, μπροστά, δω την Πορτογαλία στο κόμβο του κόσμου της κάνναβης και αν είναι πελάτες μου και αναγνωρίσουν τη δουλειά μου, τότε θα νιώσω ότι η αποστολή μου έχει εκπληρωθεί. Και όταν μαθαίνεις ότι ένα αυτιστικό παιδί, ή ένα παιδί με επιληψία, ή ένα άτομο που είχε ένα ατύχημα, κατάφερε να πάει στο φαρμακείο και να πάρει κάνναβη, ή ένα άτομο που νόμιζε ότι η κάνναβη ήταν απλώς ένα φάρμακο που χρησίμευε για να σβήσει το μυαλό , θα αλλάξει ιδέα... μετά θα σκεφτώ ότι έκανα κάτι. (γέλια) Νομίζω ότι είναι λίγο εκεί έξω.

Και η Πορτογαλία, είναι ακόμα στην καρδιά σου;
Ναι, ναι, ναι… Η Πορτογαλία θα είναι πάντα… ποτέ δεν ξέρουμε τι μας φέρνει το μέλλον, έτσι δεν είναι; Με άλλα λόγια, οι γονείς μου και η οικογένειά μου είναι στη Βραζιλία, αλλά αυτή ήταν η επιλογή μου και έχω πολλά να ευχαριστήσω την Πορτογαλία και τους Πορτογάλους. Όταν ήρθα εδώ, δεν είχα φίλους και κατάφερα να δημιουργήσω καλές φιλίες εδώ, ο κόσμος πάντα μου φερόταν πολύ καλά, προσωπικά και επαγγελματικά, οπότε πρέπει να πω ευχαριστώ και να ανταποδώσω.

Λοιπόν, μετά από όλα αυτά, ο Fabrício είναι πλέον Πορτογάλος με βραζιλιάνικη προφορά;
Ναι, αλλά είμαι απάτριδα, γιατί όταν πάω στη Βραζιλία με τη γυναίκα μου και τις τρεις κόρες μου, πηγαίνουμε στα μαγαζιά και νομίζουν ότι είμαι τουρίστας, με ρωτούν αν μου αρέσει το Ρίο ντε Τζανέιρο (γέλια)... Χρησιμοποιώ πολλές πορτογαλικές ορολογίες και πρέπει να θυμάμαι να απενεργοποιώ την κάρτα SIM και να μιλάω βραζιλιάνικα. Και εδώ το ίδιο. Με άλλα λόγια, εδώ είμαι Βραζιλιάνος και στη Βραζιλία είμαι Πορτογάλος. Λοιπόν, είμαι ήδη ένας τύπος χωρίς χώρα.