Πρόσφατα έγιναν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες για το γερμανικό νομοσχέδιο για τη ρύθμιση της χρήσης κάνναβης από ενήλικες, το οποίο όπως φαίνεται θα επικεντρωθεί μόνο σε ενώσεις. Το δίπλωμα που υπέβαλε ο Υπουργός Υγείας, Καρλ Λάουτερμπαχ, επιδιώκει να ρυθμίσει με σαφήνεια την παραγωγή και πώληση κάνναβης και την «ψυχαγωγική» κατανάλωσή της.
Η νομιμοποίηση της κάνναβης στη Γερμανία φαίνεται να κινείται όλο και περισσότερο προς ένα μοντέλο που βασίζεται σε ενώσεις ή συλλόγους. Ένα πρώτο νομοσχέδιο, που διανεμήθηκε από τον Υπουργό Υγείας Karl Lauterbach, έχει τις ενώσεις ως κεντρικό στοιχείο της νομιμοποίησης, με αρκετούς περιορισμούς στη λειτουργία τους. Στο νομοσχέδιο, το οποίο δεν έχει ακόμη εγκριθεί από την κυβέρνηση, οι εγκαταστάσεις όπου μπορεί να αγοράζεται και να πωλείται κάνναβη πρέπει να είναι καθαρά «ενώσεις».
Αναμένεται, όπως είναι φυσιολογικό στη νομοθετική διαδικασία, ότι αυτή η έκδοση του διπλώματος δεν είναι ακόμη οριστική και είναι πιθανό ότι θα υπάρξουν αλλαγές σε επόμενες συζητήσεις στο γερμανικό κοινοβούλιο (Bundestag).
Τα σχέδια της Γερμανίας για νομιμοποίηση
Οι χώροι των σωματείων κάνναβης και όπου αποθηκεύεται και καλλιεργείται η κάνναβη πρέπει να είναι περιφραγμένοι και προστατευμένοι, με αντιδιαρρηκτικές πόρτες και παράθυρα. Τα θερμοκήπια πρέπει να διαθέτουν οθόνη απορρήτου. Διαφορετικές πολιτείες μπορούν να καθορίσουν ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ συλλόγων και σχολείων, παιδικών χαρών, αθλητικών εγκαταστάσεων, παιδικών σταθμών και άλλων εγκαταστάσεων.
Επιπλέον, κάθε ένωση πρέπει να αναπτύξει μια στρατηγική για την υγεία και την προστασία των νέων και να ορίσει ένα άτομο υπεύθυνο για την πρόληψη και τον εθισμό, το οποίο πρέπει να εκπαιδεύεται και να παρακολουθεί τακτικά μαθήματα ενημέρωσης δεξιοτήτων. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου που είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο ενώσεων πρέπει να προσκομίσουν πιστοποιητικό καλής συμπεριφοράς.
Οι σύλλογοι πρέπει να διασφαλίζουν ότι τηρούνται τα όρια υπολειμμάτων για φυτοπροστατευτικά προϊόντα ή λιπάσματα. Πρέπει επίσης να τηρούν αρχείο για την προέλευση των σπόρων, τον αριθμό των φυτών που καλλιεργούνται και τους σπόρους που αποθηκεύουν. Οι σύλλογοι πρέπει επίσης να τηρούν αρχεία για την ποσότητα κάνναβης που χορηγείται και σε ποια μέλη.
Κάθε χρόνο, οι σύλλογοι πρέπει να ενημερώνουν τις αρχές σχετικά με τις ποσότητες κάνναβης (και τα αντίστοιχα επίπεδα δραστικών συστατικών – THC και CBD) που καλλιεργήθηκαν, πουλήθηκαν ή καταστράφηκαν το προηγούμενο έτος και ποιο είναι το τρέχον απόθεμα.
Η κάνναβη μπορεί να διανεμηθεί μόνο στα μέλη, με μηνιαίο όριο τα 50 γραμμάρια, και μόνο σε «ουδέτερη ή μη συσκευασία», ώστε να μην δημιουργηθούν κίνητρα κατανάλωσης στους νέους. Ένα φυλλάδιο με βάρος, ημερομηνία συγκομιδής, ημερομηνία λήξης, ποικιλία και περιεκτικότητα δραστικών συστατικών (THC και CBD) σε ποσοστό θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό.
Το νομοσχέδιο, το οποίο δεν έχει ακόμη εγκριθεί, περιέχει επίσης κανόνες για την κατανάλωση στο κοινό: ακόμη και αν νομιμοποιηθεί η κάνναβη, θα υπάρχουν περιορισμοί στην κατανάλωση κοντά σε παιδικούς σταθμούς, σχολεία, παιδικές χαρές και εγκαταστάσεις νεολαίας ή αθλητικών εγκαταστάσεων. Η κατανάλωση μπορεί επίσης να μην επιτρέπεται σε πεζούς από τις 7:00 π.μ. έως τις 20:00 μ.μ.
Το έργο, το οποίο αποσκοπεί στον περιορισμό αυτών των ουσιών σε ανηλίκους κάτω των 18 ετών, προβλέπει ότι τα τμήματα βοήθειας νέων (ανάλογα της επιτροπής για την προστασία των παιδιών και των νέων) μπορούν να διατάξουν τη συμμετοχή σε «προγράμματα έγκαιρης παρέμβασης» στην περίπτωση αδικήματα με ανηλίκους. Οι νέοι δεν μπορούν να εισέλθουν σε χώρους λέσχης κάνναβης και τα μέλη ηλικίας μεταξύ 18 και 21 ετών θα περιοριστούν στην αγορά κάνναβης με μέγιστη περιεκτικότητα 10% THC, έως και 30 γραμμάρια το μήνα.
Το έργο προβλέπει το όριο των ήδη ανακοινωθέντων μελών, των 500, και υποστηρίζει ότι θα πρέπει να επιτρέπεται η κατοχή έως και 25 γραμμαρίων κάνναβης και η καλλιέργεια έως και τριών φυτών για προσωπική χρήση. Οι δωρεάν πωλήσεις σε ειδικά καταστήματα, ένα από τα αρχικά σχεδιασμένα μοντέλα, δεν θα συζητηθούν προς το παρόν. Ωστόσο, υπάρχουν εικασίες για το ενδεχόμενο να δοκιμαστεί αργότερα, ως πιλοτικό έργο, σε ορισμένους δήμους, μέσω άλλης νομοθεσίας που έχει σχεδιαστεί για το σκοπό αυτό.