Η αποποινικοποίηση της κατοχής ναρκωτικών επιστρέφει στο Ανώτατο Δικαστήριο της Βραζιλίας την 1η Ιουνίου

Η αναμενόμενη συζήτηση στο Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο της Βραζιλίας, σχετικά με την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών, ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τις 24 Μαΐου, αλλά τελικά δεν έγινε. Η δίκη, η οποία συνεχίζεται από το 2011, θα μπορούσε ωστόσο να αποφασιστεί την 1η Ιουνίου. 

Είναι μια δοκιμή που συνεχίζεται από το 2011, με 10 τόμους και περισσότερες από 2000 σελίδες. Μετά από αρκετές διακοπές και στάσεις, το Έκτακτη Έφεση 635.659 επιστρέφει στο Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο (STF). Κατόπιν αιτήματος του Γραφείου Γενικού Υπασπιστή της Πολιτείας του Σάο Πάολο, η απόφαση αμφισβητεί το άρθρο 28 του νόμου κατά των ναρκωτικών (Ν. 11.343/2006), που καθιστά παράνομη την αγορά, αποθήκευση και μεταφορά οποιασδήποτε ναρκωτικής ουσίας για προσωπική κατανάλωση.

Η ημερομηνία που αρχικά είχε προγραμματιστεί για τη συζήτηση αυτού του θέματος, με εθνικό αντίκτυπο, ήταν η 24η Μαΐου, ωστόσο, καθώς δεν κατέστη δυνατό, επαναπρογραμματίστηκε για την 1η Ιουνίου. Όσον αφορά την έφεση, ο Βραζιλιάνος δικηγόρος Emílio Nabas Figueiredo εξήγησε ότι «δεδομένου ότι πρόκειται για μια δίκη που έφτασε στο STF το 2011 και έχουν ήδη γίνει αρκετές αναβολές, η πρώτη προσδοκία είναι εάν η δίκη θα πραγματοποιηθεί όντως μέχρι το τέλος ή εάν θα υπάρξει είναι οποιοδήποτε αίτημα για προβολή ή απόσυρση από την ημερήσια διάταξη».

Το αποτέλεσμα της δίκης θα μπορούσε να καθορίσει το μέλλον της πολιτικής για τα ναρκωτικά στη Βραζιλία

Πρόκειται για μια διαδικασία που θα έχει ισχυρές εθνικές επιπτώσεις στη δικαστική αντίληψη των ζητημάτων της πολιτικής για τα ναρκωτικά. Και αυτή η κρίση θα μπορούσε είτε να οδηγήσει σε μια ώθηση για την προσαρμογή πιο προοδευτικών πολιτικών για τα ναρκωτικά είτε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια απόφαση που εδραιώνει πιο συντηρητικές αξίες σε σχέση με την πολιτική για τα ναρκωτικά της Βραζιλίας.

Ο Emilio Nabas Figueiredo δηλώνει ότι «εάν αναγνωριστεί η συνταγματικότητα της ποινικοποίησης, οι απαγορευτικοί θα μπορούν να προωθήσουν την ατζέντα τους με τα διάφορα νομοσχέδια για την αυστηροποίηση του νόμου για τα ναρκωτικά στο νομοθετικό σώμα, επιπλέον όλων των κοινωνικών επιπτώσεων της ποινικοποίησης του χρήστη». Ο Figueiredo εξηγεί επίσης ότι, από την άλλη πλευρά, «αν αναγνωριστεί η αντισυνταγματικότητα της ποινικοποίησης του χρήστη από το STF, θα προκύψουν νέες δυνατότητες για πρόοδο στην ατζέντα μεταρρύθμισης της πολιτικής για τα ναρκωτικά».

Ωστόσο, ο δικηγόρος τονίζει ότι το σημαντικό είναι ότι «η απόφαση διαμορφώνεται καλά από το STF, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος οι αρχές του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης να εφαρμόζουν αντικείμενα διακίνησης μόνο σε όποιον πιαστεί να μεταφέρει απαγορευμένες ουσίες, φυτά και μύκητες».

Η περίπτωση εθνικών επιπτώσεων χρονολογείται από το 2009

Η προσφυγή ασκείται από το ίδιο το Γραφείο του Εισαγγελέα του Δημοσίου, σε υπόθεση του 2009 που αφορούσε κρατούμενο που βρέθηκε με μικρή ποσότητα κάνναβης. Ο Συνήγορος του Δημοσίου υποστηρίζει ότι οι τιμωρίες που προβλέπονται στο ποινικό πλαίσιο της νομοθεσίας, όπως η παροχή υπηρεσιών στην κοινότητα, η παρακολούθηση εκπαιδευτικών μαθημάτων και οι προειδοποιήσεις για τις επιπτώσεις της χρήσης ναρκωτικών είναι αντισυνταγματικές, υποστηρίζοντας ότι η νομοθεσία παραβιάζει τους πολίτες. προστασία της ιδιωτικής ζωής, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να θέτει σε κίνδυνο συνειδητά την υγεία του ατόμου.

Η υπόθεση αφορά την καταδίκη το 2009 του μηχανικού Francisco Benedito de Souza, για κατοχή μικρής ποσότητας κάνναβης, που βρέθηκε κατά τη διάρκεια επιθεώρησης ρουτίνας στο προσωρινό κέντρο κράτησης Diadema (Σάο Πάολο). Ο κρατούμενος εξέτιε ποινή για παράνομη οπλοκατοχή και είδε την ποινή του να επιδεινώνεται με επιπλέον δύο μήνες κοινωφελούς εργασίας.

Το Γραφείο του Δημοσίου Υπασπιστή του Σάο Πάολο αμφισβήτησε την καταδίκη και το άρθρο του Νόμου κατά των Ναρκωτικών και στο μεταξύ, αφού πέρασε από όλες τις περιπτώσεις και περιμένει περισσότερα από 10 χρόνια για το STF, έχει προγραμματιστεί η τελική κρίση αυτού του μακρού ταξιδιού για την 1η Ιουνίου.. Η διαδικασία έχει χαρακτήρα γενικού αντίκτυπου – δηλαδή αυτό που αποφασίζεται θα αποτελέσει νομολογία για παρόμοιες καταστάσεις.