Carlos Poiares: "Het gebruik van cannabis maakt deel uit van de grondrechten"

Carlos Poiares is licentiaat in de rechten maar gepromoveerd in psychologie en was gedurende 10 jaar coördinator van het gebied van criminele psychologie en afwijkend gedrag aan de Lusófona Universiteit van Lissabon.

Vice-rector van Universidade Lusófona sinds 2013 en een leidende figuur op het gebied van drugsbeleid, hij is van mening dat de regulering van cannabis voor therapeutische doeleinden al laat is en dat dit momenteel een probleem voor de volksgezondheid is.

In een interview met Cannapress stelt Carlos Poiares dat het deel uitmaakt van onze grondrechten om op medisch voorschrift cannabis of een andere substantie te gebruiken en voor de behandeling van een gezondheidstoestand, dus het is dringend om in dit opzicht wetgeving te maken.

Twaalf jaar geleden zei hij in een interview waarin hij sprak over afwijkend gedrag: "of als je nu iets doet of over tien jaar, dan is het te laat". Wat is er gebeurd in 12 jaar, is er iets gebeurd?
Ik denk dat het veel verloren tijd was. Het is normaal dat er grensoverschrijdend en afwijkend gedrag is, maar het feit dat we weten dat dit gebeurt, impliceert dat we aan de situatie moeten werken en we in Portugal hadden een zeer goede start met preventiecampagnes en veldwerk, maar er waren tijden dat , of voor budgettaire problemen of politieke keuzes, als dit werk is verminderd. We lieten de alcoholconsumptie onbedekt en het gevolg was een toename van de consumptie van alcoholische dranken op steeds jongere leeftijd. We moeten veel inzetten op onderwijs, maar niet alleen op formeel onderwijs, maar ook op de informele kant, in volwaardig burgerschap. Als we het over preventie hebben, gaat het ook over mensen die geïnteresseerd zijn in de omgeving waarin ze leven en we zien tegenwoordig dat jongeren alleen geïnteresseerd zijn in het onmiddellijke en niet geïnteresseerd zijn in bijvoorbeeld belangrijke kwesties zoals politieke activiteit. Ik zeg niet dat ze zich hieraan schuldig maken, misschien is het niveau van politiek dat wordt gevoerd ook niet aantrekkelijk, maar dit is een gebrek aan verantwoordelijkheid, het is eigenlijk een "jij speelt en ik sla mijn beurt over". En als we dit zien, gaat er zeker de komende jaren iets mis.

Carlos Poiares is sinds 2013 vice-rector van Universidade Lusófona

Dit gebeurt vandaag de dag nog steeds met bijvoorbeeld cannabis.
Het gebeurt. En we hebben tegenwoordig een faciliteit, namelijk het feit dat consumptie of bezit voor consumptie in wettelijk voorgeschreven hoeveelheden niet strafbaar is gesteld. Ik denk dat deze decriminalisering buitengewoon positief was, er was een poging om het werk van preventie te benadrukken, zowel primair als secundair. In die zin is er een grote verzameling situaties die zich voordoen, en op dit moment is er de hypothese om de consumptie van cannabis voor medische doeleinden te legaliseren. We zijn getuige van een beetje angst voor de nieuwe realiteit, dat wil zeggen, er zijn mensen die op dit moment emotioneel reageren, en drugs appelleren altijd aan een affectieve-emotionele reactie, maar we zijn ook getuige van de toespraak van "Ik weet het niet heel goed wat dat is, het is het beste om niets te doen”. Drugs hebben dit probleem altijd al gehad.

Hoe zie je het feit dat er nog steeds mensen zijn, vooral artsen, die beweren dat er geen wetenschappelijk bewijs is met betrekking tot medicinale cannabis.
Ze zullen hun redenen hebben, die ik niet weet, maar wat we al weten is dat er wetenschappelijke publicaties en studies in het veld zijn die aantonen dat er bij bepaalde soorten pathologieën voordelen zijn bij het gebruik van cannabis. Ik geloof dat we hier een gevechtssituatie hebben die op korte termijn zal worden overwonnen, omdat de farmaceutische industrie natuurlijk altijd geschikt zal zijn voor deze nieuwe realiteit en wanneer dat gebeurt, zal er een discours zijn dat in dichtheid zal afnemen. We weten dat morfine al eeuwenlang voor medische doeleinden wordt gebruikt, daar is niets nieuws aan. Wat nieuw is, is een andere stof, toegankelijker dan opiaten vanuit het oogpunt van aanschaf en prijs, en tegelijkertijd zeer geassocieerd met een speels-recreatieve visie - en hier zou ik zeggen dat een visie zelfs van genoegens, en elk heeft de genoegens jij wil. Maar in onze duizendjarige culturele traditie is er altijd een negatieve reactie op wat plezier kan geven, er wordt gevochten tegen het plezier van anderen. Er was een tijd dat je kon zeggen "er is geen bewijs, er is geen klinische informatie om medicinale cannabis te rechtvaardigen", maar tegenwoordig kan dat niet meer worden gezegd. Daarom hebben we te maken met een optie van politieke aard en zijn drugs altijd een verdeeldheid geweest binnen de partijen zelf. Maar hier hebben we het over iets dat mensen niet mogen vergeten, namelijk de bijdrage aan gezondheid en welzijn die kan komen van cannabis. Deze maatregel is vooral gericht op medische vraagstukken.

[perfectpullquote align=”right” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]”Als de regelgeving faalt en er hardnekkige koppigheid is van de kant van de overheid om geen wetgeving uit te vaardigen, zijn de ideale omstandigheden om zich te verstoppen, met voorspoed voor veel mensen”[/perfectpullquote]

Heeft u toegang gehad tot een van de wetsvoorstellen die in behandeling zijn?
Ik ken enkele documenten, namelijk de open brief die ik heb mogen ondertekenen. Er zijn enkele twijfels die volgens mij verwarring hebben veroorzaakt, namelijk de autorisatie van persoonlijke teelt, hoewel we weten dat er op verschillende plaatsen wordt gecultiveerd, lijkt het erop dat zelfs in sommige openbare tuinen. Ik denk dat het project verstandig is, het is verstandig, er kan niet worden gezegd dat het op de knie is gedaan. Ik denk dat het technisch is uitgedacht, niet alleen in de juridische techniek, maar ook technisch en wetenschappelijk is nagedacht over de problemen die het gebruik van cannabis met zich meebrengt. Het was dus niet een van die wetten die in een oogwenk worden gemaakt terwijl ik koffie drink, maar de situatie van dat wetsvoorstel is gerijpt en er is materiaal voor de afgevaardigden om te bespreken. Met andere woorden, het is geen wet gemaakt vanuit een fantasie, het is een project dat met technisch-wetenschappelijke kennis het parlement is binnengekomen.

de zelfontplooiing het is in deze projecten voorzien voor strikt medicinaal gebruik, met een medisch recept en een vergunning verleend door de bevoegde autoriteiten voor de persoon met een pathologie en die, samen met de arts, de behandeling en teelt van een hoeveelheid met gedefinieerde limieten definieert.
Daarin ligt de meer gecompliceerde kwestie, om verschillende redenen. Een daarvan is omdat het moeilijk is om ervoor te zorgen dat consumptie uitsluitend voor medische doeleinden is, en dan ook om de kwaliteit van het product te garanderen. Ik denk niet dat het precies hetzelfde zal zijn als het planten van een basilicumplant en wachten tot hij zich ontwikkelt. Er moet enige controle zijn, een controle over de kwaliteit van het product, en ik weet niet of dat systeem... het kan mijn onwetendheid zijn, maar ik weet niet of er voorwaarden zijn om de noodzakelijke controle uit te voeren .

Maar op dit moment is deze controle niet gedaan, iedereen gaat naar de zwarte markt!
Je kunt het natuurlijk overal kopen, dus het is nog erger. Nu was het tijd om de beste omstandigheden te creëren en persoonlijk heb ik niets tegen de mogelijkheid van zelfontplooiing. In feite had de wet zelf, de laatste, al een nuance op dit aspect en dit zal natuurlijk altijd de mogelijkheid bieden om aan andere consumpties te verkopen. En we weten dat er altijd een kans is voor alles, maar daarom zijn er politieautoriteiten en rechtbanken. Als een vermeende zelfcultivatie voor een bepaald doel wordt omgeleid, dan moeten de wetten natuurlijk werken.

[perfectpullquote align=”left” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]”De ideale situatie is om legaal te kopen. Het zal waarschijnlijk goedkoper zijn, met een betere kwaliteit en er zijn geen risico's”[/perfectpullquote]

Maar denk je niet dat de laatste persoon die wil gaan smokkelen de patiënt is die een doktersrecept heeft, die is geregistreerd bij het ministerie van Volksgezondheid of INFARMED en die daarom moet worden gecontroleerd?
Ik twijfel er niet aan, daar twijfel ik niet aan. Als al deze stappen goed zijn gedefinieerd en er een record is, is er geen gevaar. Nu, symbolisch gezien, stelt het dit alsof het bijna de mogelijkheid is om sla in de achtertuin te telen, wat niet het geval is. En daar leek het mij dat de tegenstanders van deze maatregel het probleem grepen.

Wat er gebeurt, is dat er mensen zijn die al voor medicinale doeleinden telen, die de rechtbanken en diensten verstoppen, alleen om lagere straffen te krijgen, maar die toch worden beschuldigd van georganiseerde misdaad en drugshandel. In principe zou het dit soort situaties reguleren.
Als de regelgeving faalt en er een hardnekkige koppigheid is van de kant van de overheid om bepaalde situaties niet te regelen, worden ideale omstandigheden gecreëerd om de situatie clandestien te ontwikkelen, met welvaart voor veel mensen. Het drugsverbod heeft veel mensen verrijkt, zowel degenen die onderdrukten als degenen die mensen handelden. Staatsinterventie is hier fundamenteel, een regelgevende interventie, want waar het om gaat is regulering, het scheppen van voorwaarden die legaal gebruik mogelijk maken voor een minimaal welzijn van mensen, en voorkomen dat ze zich op de zwarte markt moeten begeven. We hebben tijd verspild, natuurlijk besteden we altijd wat tijd aan het nadenken en dan gaan we verder met de praktijk, maar ik hoop dat in het Parlement het feit dat het project is gereduceerd tot een specialiteit het proces niet zal vertragen en dat we niet een jaar of twee nog praten over de vraag of deze kwestie kan worden opgelost.

Stel je voor dat je op dit moment een patiënt was die toegang nodig had tot medicinale cannabis, wat zou de ideale situatie zijn?
Ik denk niet dat iemand eraan twijfelt dat de ideale situatie is om legaal te kopen. Het zal waarschijnlijk goedkoper zijn, met een betere kwaliteit en je loopt natuurlijk niet de risico's die in deze situaties marginaal lijken.

Maar het risico bestaat dat, als dit alleen in de handen van apotheken is, de prijs hoog zal zijn en we hebben geanalyseerd wat er in andere landen is gebeurd, waar een gram bij de apotheek zo'n € 300 kan kosten. Voor deze prijs blijven mensen naar de zwarte markt gaan.
Dat deel van de prijsstelling had ik niet eens over nagedacht. Natuurlijk zijn er altijd mensen die profiteren van zowel de juridische mazen in het verbod als de juridische mazen in de liberalisering, en er zullen altijd mensen zijn die slim en goed geïnformeerd zijn in alles, die zeer adequate oplossingen voor hun eigen financiën zullen vinden. Maar dit hoort ook bij wat de Staat moet reguleren, waar het beschikbaar wordt gesteld, etc. Ik geef een recent voorbeeld, toen methadon beschikbaar kwam voor heroïneverslaafden, Carmo en Trinity vielen, kwamen alle onheilsprofeten, de oude mannen en de oude dames uit Restelo allemaal in processie om het ergste te zeggen, en vandaag zijn we het verifiëren van de voordelen, die ondanks dat het een stof is die een andere vervangt en beide als drugs kunnen worden beschouwd, toch werkt. Het is omdat? Omdat er een technisch-wetenschappelijke ingreep is geweest, omdat de stof beschikbaar is gesteld, en dit is waar we aan moeten denken in termen van het commercialiseringskader van het product. Waar wordt het beschikbaar gesteld? Kun je het daar kopen bij de kiosk, bij de buurtwinkel tot 10 uur of bij de apotheek? Het prijsprobleem zelf, omdat we ook weten dat de prijzen daar in een eerste fase kunnen stijgen, is dat er mensen zijn die misbruik maken van de situatie, maar dat is wat de overheid moet bepalen.

Denkt u dat iemand het recht heeft om te beslissen over het leven van een moeder die cultiveert om de tientallen dagelijkse stuiptrekkingen te beheersen van haar kind dat bijvoorbeeld ongevoelige epilepsie heeft? Of het criminaliseren van een persoon in een rolstoel met duidelijke mobiliteitsproblemen?
In een systeem waarin cannabis op elke straathoek kan worden gekocht en God weet wat je koopt, is het altijd een voordeel om het daar te hebben als iemand die boerenkool in de achtertuin heeft, omdat je tenminste weet wat je consumeert. Er zijn een aantal problemen die technisch moeten worden opgelost, veel meer menselijke problemen, van de persoon die niet in staat is om op eigen kracht te bewegen, het kind met stuiptrekkingen, chronische pijn, een reeks pathologieën die elke dag verergeren . Als we wachten op een politieke autorisatie, schaden we het welzijn van deze mensen. En dan heb ik het niet meer over de bijbehorende risico's van het gaan kopen op de zwarte markt, het product waarmee wordt geknoeid of de mogelijkheid om gearresteerd te worden voor mensenhandel. Het gaat om de gezondheid en het welzijn van de zieke en de verzorgers, die we soms te midden van dit alles weggooien.

[perfectpullquote align=”left” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]”Commerciële belangen kunnen nooit prevaleren boven de wetenschap en wat is het welzijn van mensen”[ /perfectpullquote]

De meeste mensen die hier een mening over hebben, zijn zich niet bewust van de mensen die op dit moment toegang tot medicinale cannabis nodig hebben.
Ik denk dat er verschillende soorten meningen zijn. Er zijn mensen die hun mening geven zonder erover na te denken en er zijn mensen die hun mening geven omdat ze denken dat het een politieke kwestie is en deze bipolarisatie is nooit een goede raadgever voor wat dan ook. Ik twijfel er ook niet aan dat er mensen zijn die zich uitspreken omdat ze op den duur een belang kunnen hebben in het bedrijf dat bestaat als cannabis wordt geliberaliseerd. Ik citeer opnieuw Dr. Almeida Santos, die zei, toen hij voorzitter was van de Assemblee van de Republiek, dat als drugs geliberaliseerd zouden worden, sommige instanties in het banksysteem, in het financiële systeem, failliet zouden kunnen gaan. Er zijn hier een aantal belangen en als ik het over belangen heb, heb ik het over economische belangen. Ik heb hier belang bij voor de volksgezondheid.

Sommigen zeggen dat cannabis de business van de XNUMXe eeuw is.
Welnu, we weten dat er veel bedrijven zijn uit de XNUMXe eeuw, die uit de XNUMXe eeuw komen, drugs, mensenhandel, enz. Ik heb zoveel gezien dat het me niet verbaast dat dit een bedrijf gaat worden dat een verrijking zal zijn voor sommige bestaande bedrijven of andere die zullen worden opgericht.

Maar cannabis is een markt waar wereldwijd veel wordt geïnvesteerd. In Portugal hebben we momenteel een Canadees bedrijf dat 20 miljoen euro heeft geïnvesteerd in een medicinale cannabisplantage in Cantanhede, maar dat is allemaal voor de export. Een Portugese patiënt is echter niet bevoegd en die patiënt wordt gecriminaliseerd, waardoor hij zich voor de rechtbank moet verantwoorden voor het hebben van twee of drie planten op het balkon.
Er is één ding dat mijn geest heeft gekalmeerd, en dat is dat we het sinds het begin van dit debat weer over drugs hebben, wat volgens mij belangrijk is voor alles wat ze vertegenwoordigen als een sociaal probleem, in termen van behandeling en preventie, dus ik denk dat het positief is. Ik kan je vertellen dat er de afgelopen jaren zelden studenten zijn geweest die de drugsproblematiek wilden onderzoeken en dit jaar heb ik in een groep van vijf studenten drie scripties over drugs.

[perfectpullquote align=”right” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]”We hebben het over een volksgezondheidsprobleem, we hebben het niet over een gril”[/perfectpullquote ]

Iets over cannabis?
Ja, dat geeft me, zou ik zeggen, enige troost. Maar er is hier een kwestie die mij belangrijker lijkt, namelijk het welzijn van de mensen, maar ik heb al gehoord dat de minister van Volksgezondheid zich positief opstelt, gezondheidsfunctionarissen die verbonden zijn aan de politieke macht en parlementsleden die zich inzetten voor ervoor te zorgen dat dit wordt aangenomen, dus ik denk dat er consensus zal zijn om ervoor te zorgen dat de wet snel wordt aangenomen. Nogmaals, we hebben het over een volksgezondheidsprobleem, we hebben het niet over een gril. Drugs gebruiken is makkelijk, overal en altijd in alle uithoeken van het land, maar hier hebben we het over een niet-recreatief gebruik, dat het welzijn van mensen met een gezondheidsprobleem kan verbeteren. En dit is net zo belangrijk als het gebruik van traditionele medicijnen, en cannabis is al een traditioneel medicijn met een lange geschiedenis.

Met de decriminalisering van drugs kwam Portugal terecht in een ietwat vreemde tweedeling waarin de heroïnegebruiker werd gezien als een patiënt en de cannabisgebruiker werd gezien als een drugsverslaafde...
Er was een tijd dat drugsgebruik delinquentie was en degenen die drugs gebruikten delinquenten. Toen hadden we een tijd dat het een delinquent was die ziek was, en toen hadden we een tijd dat hij gewoon ziek was, maar hij werd gecriminaliseerd. Drugs gebruiken maakt deel uit van een levensstijl die mensen kiezen, om wat voor reden dan ook, en iedereen heeft zijn eigen levensstijl, zoals pillen slikken, sigaretten roken, koffie drinken, thee of limonade drinken... Ik bedoel, we kiezen onze levensstijl. , maar we weten dat er zijn steeds meer mensen die een reeks dingen consumeren, namelijk cannabis, en hun sociale, professionele, affectieve leven perfect georganiseerd en zonder verstoringen houden. Dat idee dat we het hebben over delinquenten is een idee dat vandaag de dag geen zin heeft, vooral op het gebied van cannabis. Als je mij vraagt ​​of er mensen zijn die middelen gebruiken, waaronder cannabis, die daardoor worden uitgesloten of gemarginaliseerd, dan zijn die er natuurlijk ook, als je kijkt naar de daklozenpopulatie. Het gebruik van een drug of een verboden of legale stof is naar mijn mening geen minimaal onderscheidend criterium.

Is alcohol bijvoorbeeld niet veel erger?
Maar alcohol, zei ik zojuist over de kinderen, was wat we weglieten, omdat er een idee was van drugspreventie en we tabak en alcohol vergaten. Dit alles staan ​​we nu weer in de herinnering en de afgelopen jaren is er veel werk verzet op het gebied van alcohol en tabak. Op dit punt beginnen mensen ook te praten over verslavingen die nog niet in de medische dosering waren ingedeeld, zoals bijvoorbeeld videogames of lorazepam.

Volgens SICAD-gegevens waren overdoses van alcoholische coma groter dan die van heroïne.
Ja, ik heb deze gegevens gezien. Het is waar dat we geen jeugdfeest hebben dat niet dronken wordt en de banden verbrandt zonder alcoholische coma's. Mensen drinken tot ze praktisch aan de kant vallen, dus er is een relatie met alcohol die ik erg slecht vind.

Wie moet vandaag de dag de rechten van zieke mensen garanderen?
Dit is het grote probleem dat de staat moet oplossen en dat is waar loslaten niet echt mogelijk is. Er moet actief worden ingegrepen door middel van gezondheidscontroleapparatuur, namelijk INFARMED. Er moet ook een effectieve controle zijn, zodat er ten eerste geen tekort is aan degenen die het nodig hebben, omdat we het hebben over een medische behoefte, ten tweede dat het de mensen bereikt tegen een betaalbare prijs en ten derde met kwaliteitsgaranties. Dit is dus een fundamentele zaak en ik denk niet dat er afstand van kan worden gedaan. Op dezelfde manier als het nemen van een antibioticum, recht hebben op ziekenhuisopname of een consult bij de National Health Service (SNS), maakt het deel uit van onze fundamentele rechten om cannabis of een andere stof op medisch recept te gebruiken om een ​​gezondheidstoestand te behandelen. . Het is een kwestie van grondrechten.

Dit is ook vastgelegd in de grondwet van de Portugese Republiek, art 64, het recht op gezondheid en de plicht om het te verdedigen en te promoten.
En als er aanwijzingen zijn dat cannabis belangrijk is bij de behandeling van sommige ziekten, als is bewezen dat het inwerkt op sommige lichamelijke en mentale pathologieën, dan is dit weigeren, dit uitstellen, iets in gevaar brengen dat deel uitmaakt van de rechten van mensen.

Het probleem is dat wetten jaren kunnen duren en dat patiënten die tijd meestal niet hebben.
Ik denk dat deze projecten het Parlement al met enige vertraging hebben bereikt, en daarom heb ik eerder gezegd dat het probleem snel moet worden opgelost. Het betekent niet dat het in de knie wordt opgelost, maar dat het snel wordt opgelost. En als dit van fundamenteel belang is voor de gezondheid, laten we dit dan doen zonder hier stil te staan.

[perfectpullquote align=”left” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]”Als bewezen is dat het inwerkt op sommige fysieke en mentale pathologieën, dan dit weigeren, uitstellen het is om het in iets te zetten dat deel uitmaakt van de rechten van mensen”[/perfectpullquote]

Tot slot, hoe wordt het stigma op de cannabisplant doorbroken en hoe kan deze situatie worden omgekeerd? Hoe wordt deze samenleving in wezen heropgevoed in het nieuwe paradigma met betrekking tot cannabis?
Soms is de beste manier om zo min mogelijk te praten. Dat is niet wat ik vandaag deed (lacht), maar diep van binnen is het kijken naar dingen met een gevoel van natuurlijkheid. Er was een tijd dat mensen elkaar trakteerden op de planten in de achtertuin van het dorp. In mijn land, ik kom uit Góis, maken mensen nog steeds olijfbladthee voor hoge bloeddruk, in plaats van medicijnen uit de apotheek te halen. Misschien vinden artsen dit niet zo goed, omdat er gespecialiseerde medicijnen zijn om hoge bloeddruk onder controle te houden, maar voor sommige mensen werkt het. Cannabis werkt misschien niet voor veel mensen, maar het zal voor anderen werken, net zoals er medicijnen zijn die erg goed zijn voor sommige mensen en erg slecht voor anderen. Wat we wel weten is dat cannabis helpt bij sommige pathologieën en omdat het geen dodelijke dosis heeft, wat een comfort en veiligheid is, werkt het heel goed. Er zullen mensen zijn waarmee het niet zal werken, oké, maar ik kan je zelfs vertellen over een zaak die in Frankrijk is gebeurd en die ik meestal aan mijn studenten vertel. Een jonge man plantte wat cannabisplanten op het dak van het huis van zijn grootmoeder en op een dag besloot de grootmoeder er thee van te zetten en voelde zich veel beter van de pijn, dus nodigde ze haar oude vrienden uit om thee met haar te drinken. Allen verbeterden van de pijn, maar belandden in de gevangenis. We hebben vaak een conservatieve, retrograde blik, dus er moet hier een open geest zijn, het vermogen om niet bang te zijn voor het onbekende en om hulp en informatie te zoeken bij degenen die weten.Wat bestaat is vooral angst en er zijn mensen die permanent bang zijn. Maar verlichting van angst wordt bereikt wanneer er geloofwaardige medische informatie is en op het moment dat de bestaande informatie geloofwaardig is. We moeten openstaan ​​voor wat de wetenschap ons uitlegt en accepteren wat er wordt gezegd, dat is de evolutie van de wetenschap, en ik denk dat het altijd moet gebeuren met een zeer sterke ethische component, ongeacht het wetenschappelijke domein, en met transparantie. En commerciële belangen kunnen nooit prevaleren boven de wetenschap en waar het bij het welzijn van mensen om draait.
______________________________________________________________________
Foto's: Laura Ramos