Paulo Tavares: "Ik heb honderden patiënten gehad die cannabis gebruikten en geen van hen raakte verslaafd"

Al ongeveer 30 jaar adviseert Paulo Freitas Tavares, medisch oncoloog, het gebruik van cannabis aan zijn patiënten en zorgt ervoor dat geen van hen problemen had met afhankelijkheid vanwege het gebruik ervan. Maar op 59-jarige leeftijd kent Paulo naast de medicinale kant ook de meer "recreatieve" kant van cannabis en gaat hij er zonder vooroordelen van uit dat hij bij feestelijke gelegenheden rookt. In een interview met Cannadouro Magazine haalde Paulo Tavares cannabis uit de kast en legde uit hoe hij de analogie maakt tussen de plant en champagne: “Champagne wordt gedronken bij speciale gelegenheden, op feestjes of vieringen, en de afgelopen jaren heb ik een punt gemaakt van het roken van cannabis op oudejaarsavond, want ik begin het jaar graag met een lach.”

Paulo Freitas Tavares studeerde geneeskunde aan de Universiteit van Coimbra in 1985 en specialiseerde zich in klinische hematologie in 1993 en in medische oncologie in 1997. Hij is momenteel verantwoordelijk voor de eenheid locomotorische tumoren van de orthopedische dienst van het Centro Hospitalar da Universidade de Coimbra (CHUC ), genaamd "Adult Oncology Reference Center - Bot- en weke delen sarcomen".

Door patiënten te observeren die verbeterden met het gebruik van cannabis, kreeg hij ervaring met het behandelen van kankerpatiënten met cannabinoïden, die hij systematisch begon aan te bevelen. Hij geeft openlijk toe een occasionele cannabisgebruiker te zijn en bagatelliseert de vooroordelen die met het gebruik ervan verbonden zijn, zodat tabak of alcohol veel meer schadelijke effecten hebben. Toegegeven "verslaafd aan nicotine en cafeïne", Paulo Freitas Tavares spaart kritiek niet op sommige collega's, de politie en Infarmed, die hij respectievelijk beschuldigt van vooroordelen, hypocrisie en geheimhouding, waardoor cannabis patiënten en patiënten nooit meer bereikt.

Wanneer realiseerde je je voor het eerst dat cannabis een medicinaal effect kan hebben?
Welnu, ik leerde dit van sommige patiënten, die al consumenten waren, en ik merkte dat, terwijl deze patiënten chemotherapie ondergingen, ze niet de bijwerkingen hadden die alle anderen hadden, namelijk in termen van misselijkheid, braken en gebrek aan eetlust. Dit waren patiënten die hun chemotherapie zonder problemen ondergingen, [ppp_patron_only level=”3″ silent=”no”]

ze bleven heel goed eten en ik begon de twee dingen te associëren. Toen ik zag dat ze geen bijwerkingen meer hadden van chemotherapie, begon ik andere patiënten te adviseren om het te consumeren, aangezien er geen contra-indicaties waren en er ook geen zorgwekkende interacties waren tussen cannabis en chemotherapie. Er was inderdaad een verbetering van de kwaliteit van leven van patiënten en deze kennis werd geconsolideerd, de ervaring nam toe, altijd met positieve resultaten.

Paulo Tavares in een open consultatie voor patiënten, tijdens PTMC – Portugal Medical Cannabis. | Foto: Renato Velasco

Hoe lang geleden was dat?
Ongeveer 30 jaar geleden, hier in de ziekenhuizen van de universiteit van Coimbra. Hierdoor hebben we veel ervaring opgedaan met de behandeling van deze patiënten en zijn we cannabis systematisch gaan aanbevelen. Patiënten vroegen: "En waar kan ik dit krijgen? Waar wordt het verkocht?” en we moesten zeggen "helaas moet het op de zwarte markt zijn." En dat systeem gaat door tot op de dag van vandaag, omdat we nog steeds geen stof hebben om cannabis op de zwarte markt te vervangen voor de doeleinden die we voor ogen hebben.

Heb je al een idee wat het beste werkt bij bijvoorbeeld sarcomen?
Niet. Het enige idee dat we hebben is het anti-emetische en eetlustopwekkende effect dat voor ons kostbaar is en ons in staat stelt het leven van patiënten te redden. Het vervolgonderzoek, dat nog niet is gestart, is afhankelijk van het beschikbaar hebben van cannabis in ziekenhuizen en het is jammer dat het nog niet bestaat.

Maar ook om te helpen bij kankerpijn, toch?
Nu, cannabis versterkt de effecten van opioïden, dat weten we, maar de belangrijkste bijwerking van opioïden is ook misselijkheid. Met andere woorden, we hebben patiënten bij wie de pijn onder controle wordt gehouden met morfine of morfinederivaten, maar die elke dag bij het ontbijt moeten kiezen of ze een dag misselijk zullen worden of een dag met pijn. Dit komt omdat om een ​​dag zonder pijn te hebben, ze de dag ziek zijn met morfine, en om niet ziek te zijn, zullen ze een dag met pijn doorbrengen. Als ze cannabis gebruiken, kunnen ze de morfine consumeren die nodig is om de pijn weg te nemen en kunnen ze door morfine veroorzaakte misselijkheid vermijden, wat het beste van twee werelden is. En natuurlijk ook de dosis morfine verlagen.

Op dit moment hebben we in Portugese apotheken alleen bloemen met 18% THC.
Ja, en die hebben geen CBD. Ik denk dat dit een gevaar is, want behalve dat ze geen CBD hebben, zullen ze niet veel andere cannabinoïden hebben die belangrijk zijn en we weten dat cannabinoïden niet werken als eenvoudige stoffen, ze werken samen, versterken elkaars effecten en antagoneren elkaars kant effecten van anderen - het zogenaamde effect gevolg. Als we op dit moment weinig weten over natuurlijke cannabis, in een plant waar we belangrijke cannabinoïden kunstmatig elimineren, dan weten we niets en, omdat we niets weten, is het gevaarlijk om dat aan patiënten te geven. Ik reken er niet op dat ik dit aan iemand voorschrijf. 

Waarom?
Omdat ik het gevaarlijk vind. Mijn ervaring is met natuurlijke cannabis, die een uitgebalanceerd percentage CBD en THC zal hebben. Een synthetische plant, genetisch gemanipuleerd, ik heb geen ervaring en ik zal het risico niet nemen, het slaat nergens op.

Maar patiënten weten, wanneer ze op de illegale markt kopen, in principe ook niet hoeveel CBD en THC ze hebben…
Omdat cannabis een uiterst veilige stof is, proberen patiënten wat ze doen als ze een nieuwe partij cannabis kopen, of het nu gedroogde bloemen of hasj is, de "lachdosis" te krijgen. Ze blijven het slikken totdat ze als een gek beginnen te lachen en ze ontdekken dat de dosis die ze dagelijks moeten innemen daaronder ligt. Daarom kalibreren ze dit soort dingen en ze weten al uit ervaring dat bij sommige cannabis deze "dosis van het lachen" lager is, bij anderen hoger, en ze wennen aan het doseren van wat ze dagelijks consumeren.

Is het een beetje "met het oog"?
Het is een beetje "met het oog" en ervaring, want het is niet alleen de beste manier, maar het is ook erg veilig, er is geen probleem met overmaat. Trouwens, een patiënt die de dosis neemt die hij kent, houdt hem dagelijks hongerig en in een goed humeur, als hij in het weekend aankomt en plezier wil hebben op een feest, kan hij de dosis verhogen om te lachen, dat is niet er is geen kwaad. Maar natuurlijk wil niemand elke dag lachen, dat zou dom zijn. Er is veel angst dat patiënten verslaafd raken aan cannabis. Ik heb honderden patiënten gehad die cannabis gebruikten en geen enkele is verslaafd geraakt, dat is onzin. Ze hadden vertrouwen in de plant en kunnen hem uiteindelijk op een feestje consumeren, omdat ze weten dat het veilig is, en vooral dat je er geen kater van krijgt. Maar ze worden geen vaste consument als ze ze niet meer nodig hebben.

En qua gebruik? Hoe gebruiken de meeste patiënten het?
Er is een klein percentage dat rookt, omdat het regelmatige rokers zijn en daarom maakt het voor hen niet veel uit om cannabis met tabak te mengen of zelfs het kruid puur en eenvoudig te roken, maar de meerderheid verdun het en vermengt het met boter.

En de verdamping? Gaan mensen steeds vaker vaporizers gebruiken, omdat ze gezonder zijn of niet?
Ik heb geen patiënten die dit hebben gebruikt. In feite ligt de prijs van verdampers, die varieert tussen 200 en 300 euro, niet binnen het bereik van de overgrote meerderheid van mijn patiënten. 

Vindt u dat ze vergoed moeten worden, nu bloemen in de apotheek verkrijgbaar zijn?
Ik zie niet veel interesse in dampen. Aan de ene kant heb ik geen ervaring en aan de andere kant werkt het mengen met boter, die patiënten rustig thuis maken, heel goed, dus ik zie de noodzaak niet om te stomen.

Heb je grappige situaties gehad met het gebruik van cannabis in je ziekenhuisdienst?
Eens, op een afdeling met zes bedden, nam een ​​patiënt een paar koekjes en vergat de andere patiënten te vertellen dat ze waren gemaakt met "additief" boter, en midden in de ochtend was het een vreugde op die afdeling, met alle patiënten lachen zelf, buitengewoon goedgezind. De verpleegsters begrepen niet wat er gebeurde, maar in die kamer was het een erg leuke ochtend. Er was nog een situatie van een collega van mij, een arts, wiens moeder een oncologische ziekte had en die boter in haar soep nam. Op een keer gingen haar dochter en schoonzoon haar op verschillende tijdstippen lunchen en 'kruidden' ze de soep van haar moeder in een dubbele dosis. Halverwege de middag belde mijn collega me om te zeggen dat haar moeder niet kon stoppen met lachen en wat moet ik doen... En ik zei: "Kijk, doe niets, maak je geen zorgen, ze is in orde voor het avondeten tijd... en bespaar me wat van die soep in een Tupperware die ik zou willen proberen, het moet goed zijn!” (lacht)

De dokter. Paulo heeft persoonlijke ervaring met cannabis voor "recreatieve" doeleinden. Wanneer heb je het voor het eerst geprobeerd?
De eerste keer was aan het einde van de middelbare school, misschien in het voorbereidend jaar, begin jaren 80. Het was een stof die vrij circuleerde, vooral in de meer vooruitstrevende, meer culturele kringen, theatergroepen, muziek en dergelijke. Tegen die tijd zou ik het drie tot vier keer hebben geprobeerd. Hoe dan ook, het was leuk, maar het was ook geen cannabis van hoge kwaliteit, laten we eerlijk zijn. De eerste cannabis van de beste kwaliteit die ik ooit heb geprobeerd, was later, ik was al een dokter.

Wanneer was het?
Het was rond de tijd van een congres in Amsterdam, in de jaren 90. Daar, in een coffeeshop, Ik besloot het te proberen en in feite was het een kwaliteitscannabis en precies gericht op de recreatieve kant. Het was een heel grappig gevoel, heel interessant, en ik heb ervan genoten. 

En weet je nog wat de beste variëteit was die je probeerde?
Ik moet je zeggen dat de beste cannabis die ik ooit heb geprobeerd, op vakantie was in Jamaica. Hoewel de cannabishandel verboden is, van de portiers van de luchthaven tot de hotelreceptionist, biedt iedereen aan om cannabis te verkopen en in feite beschouw ik het als de beste die ik ooit heb geprobeerd, vanuit het oogpunt van plezier en recreatie. Het is een cannabis die mensen in hun achtertuin verbouwen, zoals boerenkool hier wordt verbouwd. Mensen verbouwen er cannabis, doen hun bedrijfje en verkopen het aan toeristen en eigenlijk is het een buitengewoon prettige wiet.

En gebruik je het nu nog steeds?
Voor mij (en de meeste mensen die ik ken die cannabis alleen recreatief gebruiken), heeft het min of meer dezelfde omlijsting als champagne. Niemand drinkt elke dag champagne en begeleidt zijn dagelijkse maaltijden ook niet met champagne.

Champagne wordt gedronken bij speciale gelegenheden, op feestjes of vieringen, en de laatste jaren maak ik er een punt van om op oudejaarsavond cannabis te roken, omdat ik het jaar graag met een lach begin.

Ik denk dat het een goede manier is om het jaar te beginnen. Ik drink, op oudejaarsavond, een fluit champagne om de toast te maken, maar het entertainmentproduct dat ik gebruik is cannabis. En, merkwaardig genoeg, hoewel ik laat naar bed ging, word ik op 1 januari relatief vroeg en extreem helder wakker, met een ongebruikelijk vermogen om te werken. Ik heb zelfs gebruik gemaakt van 1 januari om meer intellectueel werk te doen, om te schrijven, omdat het in feite een extreme helderheid en concentratievermogen is, in tegenstelling tot 1 januari van degenen die alcohol drinken, die dagen zijn van vreselijke kater, malaise, hoofdpijn, misselijkheid… Ik heb op 1 januari buitengewoon plezierige en productieve dagen gehad. 

Paulo Tavares tijdens een webinar georganiseerd door de regionale afdeling van het Ordem dos Médicos Centre

Is uw consumptie beperkt tot oudejaarsavond of heeft u andere speciale gelegenheden?
Er kunnen er een of twee zijn, ik zeg je, het is net champagne. Wanneer drinkt een persoon champagne gedurende het jaar? Als we gaan kijken, wordt het met de vingers van één hand geteld, nietwaar? De meeste mensen die ik ken die puur recreatief cannabis gebruiken, vertonen soortgelijk gedrag. Ik ken niemand, noch onder degenen die recreatief cannabis gebruiken, noch onder degenen die het om medische redenen gebruiken, die ooit verslaafd is geraakt aan cannabis. In ieder geval verslaafd op dezelfde manier als iemand bijvoorbeeld verslaafd is aan tabak. Laten we zeggen dat cannabis vergelijkbaar is met koffie of chocolade. Er zijn mensen die het erg leuk vinden. Ik geef bijvoorbeeld toe dat ik ook verslaafd ben aan cafeïne. Mijn koffie 's ochtends als eerste... Tegen het einde van de ochtend begin ik met hoofdpijn, dus ik heb fysieke symptomen van cafeïnegebrek. Ik drink 4-5 kopjes koffie per dag en, ik geef het toe, hopeloos en helaas, Ik ben een cafeïneverslaafde, ik ben een nicotineverslaafde, maar ik ben geen cannabis, en ik ken niemand die dat wel is. Vanuit een verslavingsperspectief is tabak misschien wel de meest verslavende drug en het moeilijkst om te stoppen. Ik ken veel mensen die 20 jaar geleden zijn gestopt met roken en geen sigaret durven te nemen, omdat ze weten dat ze meteen opnieuw zouden beginnen. Bij cannabis is dat helemaal niet het geval. 

Hoe reageren uw medische collega's op uw openheid over cannabis?
Ze reageren niet slecht op mij, maar een functie hebben die gelijk is aan die van mij, of er open en eerlijk over zijn, komt niet vaak voor. Ik heb klasgenoten die consumeren, sommigen veel meer dan ik, die in hun middelbare schooltijd bekend stonden als grote kenners van de stof, maar vandaag zullen ze samen zweren dat ze nog nooit zoiets hebben aangeraakt, nee, geen drugs ! Maar ze blijven, in de privacy van hun huizen, consumeren, uiteraard.

Denk je dat er nog veel hypocrisie is...?
Heel erg.

Een vreselijke hypocrisie en vooral een schandelijke prestatie van de veiligheidstroepen, met name de GNR, bij het nastreven van de kleine cannabishandel, omdat de agenten die de aanvallen veroorzaken, uiteraard ook consumeren, af en toe – en dat kan geen kwaad!

Het is dwaas om hier tijd aan te verspillen, terwijl de grote criminelen nog steeds vrij rondlopen, zoals we allemaal weten, straffeloos en zonder achtervolging door de politie.

Welk advies kunt u geven als arts en als persoon die het heeft geprobeerd met betrekking tot jongeren, wat meestal de leeftijdsgroepen zijn die het meest zorgen baren?
Ten eerste, wees niet gehaast om het uit te proberen. Ze hebben de rest van hun leven te gebruiken en tijdens hun jeugd, wanneer er nog van alles wordt gevormd, is het niet echt handig om deze experimenten te doen. Tijdens hun jeugd moeten ze zich zorgen maken over hun tienerpassies, studies en sport. Ze hebben tijd, later in hun leven, zoals aan het einde van de universiteit. Ik heb al verschillende medische studenten uitgedaagd om een ​​auto te maken bij Queima das Fitas waar nul alcohol werd verondersteld en het hele feest werd gemaakt met cannabis, om een ​​voorbeeld te stellen. Alcohol is een kankergezwel van onze samenleving. Het is verantwoordelijk voor veel ziekten, maar vooral voor veel geweld en vooral geweld tegen vrouwen, moorden. En het wordt vrij verkocht in alle supermarkten en supermarkten. Het is belangrijk dat jongeren afstand nemen van alcohol en ervan uitgaan dat in tijden van plezier, er zijn stoffen die alcohol vervangen met grote voordelen, zowel in termen van schade als in termen van katers. Een kater is een uiterst vervelende situatie die bij cannabis niet bestaat.

Alcohol is trouwens de belangrijkste doodsoorzaak door een overdosis onder jongeren, wist je dat?
Ik kende deze cijfers niet, maar ik heb dramatische zaken behandeld in de ziekenhuisbank. Op een keer kwamen er twee jonge jongens naar mijn bank die een weddenschap hadden afgesloten over hoe ze een fles cognac konden drinken. Eentje kwam schoon aan en al een lijk! De andere kwam vuil, overgegeven en nog in leven. Wat hem redde was dat hij de alcohol had overgegeven, niet binnen bleef, maar met zijn vriend was het dramatisch, hij had geen tijd om er levend te komen. Dat zou met bijvoorbeeld cannabis nooit gebeuren. 

Praat je met je collega's over cannabis of heb je het gevoel dat er nog weerstand is bij sommige artsen?
Er zijn, er zijn nog steeds veel vooroordelen, en al deze weerstand van Infarmed en de gezondheidsautoriteiten om cannabis vrij te laten circuleren, maakt mensen juist terughoudend om het te gebruiken. Toen bijvoorbeeld de abortuswet uitkwam, jaren voordat de GNR mensen die abortussen hadden ondergaan niet vervolgde, maar wat we op dit moment hebben is de GNR om met grote aandrang zowel het bezit als de teelt van cannabis, hoe klein ook, na te streven. Met andere woorden, het stuurt een sociale boodschap dat het een gevaarlijke zaak is en dat het iets is dat moet worden bestreden, wat een verkeerde boodschap is, maar die de autoriteiten blijven volhouden. En dan, dokters die geen ervaring hebben, met al deze sociale omgeving... Bovendien zijn er sommige psychiaters, dwazen, die komen met geesten met vreselijke bijwerkingen. Dit zijn psychiaters die geen ervaring hebben met het medicinaal toedienen van cannabis, en dit alles draagt ​​bij aan een slechte therapietrouw van artsen aan medicinale cannabis.

Hoeveel ken je, min of meer, die meer open zijn op deze manier?
Heel weinig. Ik zou zeggen dat niet eens 10% van de artsen zich op dit moment daadwerkelijk inzet voor het gebruik van medicinale cannabis.

Wanneer denk je dat je sociaal geaccepteerd wordt?
When Infarmed laat in ziekenhuizen natuurlijke, wilde cannabis zijn. En als de GNR stopt met jagen op mensen die een vaas met een plant of twee in huis hebben. Wanneer de hele sociale omgeving verandert, zullen mensen beginnen... de patiënten zelf, uit nieuwsgierigheid, gaan experimenteren en ze zullen de goede effecten van cannabis voelen en het zal meer een kwestie zijn van de patiënten voor de artsen dan van de artsen voor de patiënten. . Als een patiënt het goed doet, vertelt hij zijn vriend, de vriend probeert het en gaat het dan aan de dokter vertellen. De arts leert van de patiënt, het zal niet andersom zijn., daar ben ik van overtuigd.

De Medische Cannabiswet bepaalde dat de overheid gezondheidswerkers zou opleiden. Heb je een opleiding gehad?
Absolute nulpunt. Iets. En ik ben ervan overtuigd dat de faculteiten geneeskunde er nog steeds niet over praten. Ik denk dat er in minder dan 4-5 jaar niets zal veranderen.

Als je iets zou kunnen veranderen, wat zou dat dan zijn?
Ik heb de wet veranderd! Wat in wezen de zaken beperkt, zijn de verschillende belemmeringen die de wetgeving oplegt, het zijn zandkorrels die in de tandwielen worden gestopt. Er zullen belangen zijn die niet willen dat cannabis slaagt. Uiteindelijk de grote farmaceutische industrie, aangezien cannabis rechtstreeks zal concurreren met sommige medicijnen en dan, ten slotte, het is niet duidelijk waarom deze druk en deze politierepressie blijven bestaan ​​op een plant waarvan de teelt gemakkelijk is en zeer gunstig is voor veel patiënten.

Is dit, in verband met het feit dat Infarmed voor cannabis dezelfde principes toepast als voor medicijnen, voor ons niet ook een belemmering om meer alternatieven beschikbaar te hebben voor patiënten?
Infarmed… Ik begrijp de houding niet zo goed, want door die 18% cannabis van Tilray en zijn intrede op de markt met een geheime samenstelling toe te staan, is dit in geen geval de procedure voor andere medicijnen. Er is geen medicijn op de markt met een geheime samenstelling, of dat is een industrieel geheim. Aan de andere kant maakt het de productie van natuurlijke cannabis moeilijk en voeren ze een enorme oorlog om het niet levensvatbaar te maken. De waarheid is dat het heel gemakkelijk is om cannabis te planten en de olie te extraheren, maar wat je ziet is dat het nooit meer patiënten en ziekenhuizen bereikt.

[/ppp_patron_only]