“Cannabisverbod is een paradijs voor mensensmokkelaars en een aanslag op de volksgezondheid”

Het debat over het legaliseren van recreatieve cannabis is uitgeput. De argumenten zijn bekend, de realiteit is duidelijk en alleen door een vorm van financieel belang (van drugshandel tot rehabilitatiecentra zijn er vele belangen), ideologisch fundamentalisme of absolute onwetendheid over het onderwerp, kan iemand het verbod blijven verdedigen.

De formule is eenvoudig en keer op keer bewezen:

1. Decennia van verbod hebben de consumptie niet beëindigd. Integendeel, in Portugal is het de afgelopen tien jaar toegenomen;
2. Omdat het niet legaal is, zijn de enige begunstigden drugsdealers;
3. Onder controle van mensenhandelaren is het niet mogelijk om de kwaliteit van de plant te controleren, die vaak wordt vervalst, met gevolgen voor de gezondheid van de consument;

Het cannabisverbod is een paradijs voor dealers en een aanslag op de volksgezondheid! En deze feiten zijn de grootste Portugese partijen niet onbekend: ze weten dat de internationale legalisatiebeweging gebaseerd is op positieve resultaten en dat het vroeg of laat onvermijdelijk zal zijn in Portugal. Het politieke centrum negeert deze onvermijdelijkheid niet, het wil gewoon niet blootleggen en electoraal geschaad worden door wat zij denken dat de meerderheid van de Portugese bevolking is: onwetend. Het ontbreekt het centrum aan politieke moed om te verdedigen wat juist is. En hoogstwaarschijnlijk maakt u een analysefout door de meerderheid van het land als onwetend te beschouwen - niets zegt ons dat de meerderheid van de Portugezen nog steeds in het ongewisse is. 

Maar de weg naar legalisering houdt enkele gevaren in, als we niet meteen kunnen praten over manieren om de markt en de consumptie te reguleren. BeauKilmer bespreekt in een artikel uit 2019, gepubliceerd in het "American Journal of drug and alcohol abuse", enkele tegenstrijdigheden van legalisatie. Hoe de toekomstige cannabismarkt werkt, is zo'n discussie. 

Lezing door Bruno Maia op de PTMC – Portugal Medical Cannabis-conferentie in Porto. Foto: Renato Velasco

Op de legale markt zijn er kwaliteits- en veiligheidseisen die forse investeringen van producenten vergen, wat op de zwarte markt niet het geval is, wat uiteindelijk resulteert in lagere prijzen voor de cannabis die bij de dealer wordt ingekocht. 

Een geliberaliseerde cannabismarkt betekent de aanwezigheid van verschillende bedrijven die met elkaar concurreren om de beste prijs. Het voortbestaan ​​van producenten hangt af van het consumptieniveau: hoe hoger, hoe meer winst. En vanuit het oogpunt van de volksgezondheid is dit een contradictie: het doel moet zijn om problematische consumptie zoveel mogelijk te voorkomen door deze te verminderen. We kunnen niet in dezelfde openbare ruimte producenten hebben die reclame gebruiken om de consumptie te verhogen en gezondheidsinstellingen die dit proberen te voorkomen. 

De potentie en het type product dat legaal is, verdient ook reflectie. In een overdreven geliberaliseerde cannabismarkt, de mogelijkheid om de potentie van de plant in THC te manipuleren of zelfs het soort producten dat wordt gecommercialiseerd (tegenwoordig weten we alles al: oliën, zalven, thee, voedsel, was, verdampers, enz.), rechtstreeks in strijd is met de risicobeperkingsstrategie die we geïmplementeerd willen zien. Hoewel er weinig wetenschappelijk bewijs is, lijkt wat er wel is te wijzen op een verhoogd risico op psychische stoornissen bij het gebruik van planten die zijn gemanipuleerd met een hoge THC-potentie.

In verschillende delen van de wereld zijn verschillende legalisatiemodellen in ontwikkeling, met verschillende resultaten. En sommige van deze "gevaren" zijn al geïdentificeerd en houden duidelijk verband met sterk geliberaliseerde en slecht gereguleerde markten. Er is echter één voorbeeld waarop we onze aandacht moeten richten: Uruguay. In Uruguay moet een volwassen cannabisgebruiker (consumptie door minderjarigen is verboden) zich als zodanig registreren bij de staat. Er zijn slechts 3 manieren om aan cannabis te komen: door zelfteelt, via kleine producentencoöperaties, met een jaarlijkse productielimiet of via een erkende apotheek. Er zijn slechts twee vergunninghoudende bedrijven; de staat bepaalt de prijs en de hoeveelheid geproduceerde cannabis; alle cannabisreclame is verboden; slechts een klein aantal plantensoorten is toegestaan ​​en beperkt tot een THC-concentratie van 9%.

Om de ernstige problemen die een geliberaliseerde markt met zich meebrengt te overwinnen, hoeven we de beperkende regelgeving van Uruguay niet volledig te kopiëren, maar nadenken over een "legaliseer" toekomst vereist de verantwoordelijkheid om te voorkomen dat een rechtvaardige zaak verdrinkt in de valstrikken van de vrije markt.

Dit opiniestuk is oorspronkelijk gepubliceerd in #2 van Cannadouro Magazine
____________________________________________________________

* Specialist in Neurologie en Intensive Care in Hospital de São José, in Lissabon, Bruno Maia werkt in de acute behandeling van patiënten met een beroerte, en is ook verantwoordelijk voor het Neurovascular Ultrasound Laboratory in Centro Hospitalar de Lisboa Central. Bruno Maia, coördinator van het orgaandonatieprogramma in hetzelfde ziekenhuis, coördineert ook het medische voertuig voor noodgevallen en reanimatie in Almada. Bruno Maia, postdoctoraal spoedeisende hulp en intensieve zorg aan de NOVA Medical School, is een van de artsen die het meest heeft ingegrepen voor de legalisering van cannabis voor medicinale doeleinden in Portugal.