Fabrício Nobre: ​​​​"De cannabismarkt heeft een andere smaak, mijn ogen glanzen"

Met een gemakkelijke glimlach en aanstekelijke humor is Fabrício Conrado Nobre misschien wel een van de grappigste gezichten in de cannabiswereld in Portugal. Hij is geboren en getogen in Brazilië, maar trouwde uiteindelijk met een Portugese vrouw, waardoor hij zich meer dan 20 jaar in Portugal vestigde.

Met een carrière die zich toelegt op technologieën, is Fabrício het gezicht achter widepartner, een bedrijf van de InCentea-groep dat werkt met Sage-beheersoftware, een van de meest gerenommeerde internationaal. In cannabis vond hij zijn meest recente bedrijf, waarbij hij wat hij al in andere industrieën deed, aanpaste aan een innovatieve sector, in snelle groei.

We ontmoetten Fabrício Nobre in zijn kantoor in Lissabon voor een verhelderend gesprek over de rol van technologie en managementsoftware ten dienste van de cannabisindustrie.

Hoe kwam Fabrício, als Braziliaan, hier, in Portugal, terecht?
Dit jaar ben ik hier al 21 jaar en wat ik altijd zeg is: wat me naar Portugal bracht was mijn hart. ik deed een backpacken persoonlijke en professionele leven in Engeland, na het afronden van mijn studie in Brazilië, en verbleef in een hostel, waar ik een Portugese vrouw ontmoette die op dezelfde manier met mij sprak. Deze Portugese vrouw is nu de moeder van mijn drie dochters, dus ik zeg dat wat me naar Portugal bracht haar hart was. Ik had al een bedrijf opgericht dat software verkocht in Brazilië – wat ik nu nog steeds doe – maar op dat moment, na 47 dagen, liet ik alles vallen en kwam naar Portugal, met “de ene hand voor en de andere achter”. Ik was 24 jaar oud, nog een 'kind', en klopte aan bij Sage, de toonaangevende softwarefabrikant (en is nog steeds) in Europa. Zo begon ik mijn reis in Portugal.

Dus je kwam niet meer terug naar Brazilië?
Na twee jaar gingen we naar Brazilië en brachten daar ongeveer twee jaar door, maar we keerden terug naar Portugal omdat mijn schoonmoeder ziek werd. Ik ging echter naar een Franse multinational, waar ze hetzelfde deden, maar met de crisis van 2008 sloot het bedrijf. Ik was de laatste die het bedrijf verliet en ik had twee alternatieven: ofwel zou ik werkloos worden en de subsidie ​​voor twee jaar verdienen, ofwel zou ik een project indienen om mijn eigen baan te creëren. Dat is wat ik gedaan heb.

“Symbolen bestaan ​​en het groene blad is altijd gekoppeld aan mijn traject.”

En dan kreeg je toch meteen de hele subsidie?
Juist, ik heb het geheel gekregen om te investeren in het creëren van mijn eigen baan. Ik heb een bedrijfsauto gekocht en een laptop weer ging ik naar de secretaresse thuis om met alle klanten van toen te praten: “kijk, het bedrijf waar ik werkte bestaat niet meer…”. Ik was net een paar maanden vader, en dat was het, ik moest terug naar de ondernemerskant ervan.

Heb je daar widepartner opgericht?
Nee, toen heb ik GreenLeaf opgericht, dat een klein groen blaadje als logo had. De naam Salie in het Portugees betekent "salie", die een groen blad heeft, en dan denk ik dat het allemaal bij elkaar past. De symboliek bestaat en het groene blad is altijd verbonden geweest met mijn traject. Ik heb mijn bedrijf alleen opgericht, maar dit bedrijf groeide en na twaalf jaar groei had ik de software meegenomen naar Brazilië. Ik heb het bedrijf in Brazilië opgericht, ik had daar teams en in Portugal, en het bedrijf was al te groot voor mij, als manager en enige partner. Bovendien werd ik vader, elke drie jaar werd een dochter geboren, en toen mijn jongste dochter drie jaar oud was, ik weet niet waarom, klikte hij op me en ik dacht: "Kijk, Fabrício, het leven is niet gewoon werken, het is niet alleen de Porsche in de garage hebben, het is niet alleen veel reizen - ik zou acht keer per jaar naar Brazilië gaan, andere landen niet meegerekend - ik denk dat je een manier moet vinden om te profiteren van alles wat je heb de situatie opgebouwd en verbeterd”. Dus mijn optie was om een ​​nieuwe betekenis te geven aan mijn operatie in Brazilië, want ik wilde niet veel reizen, ik wilde in Portugal blijven. En wat er gebeurde, was dat een concurrent van mij, de InCentea-groep, die al 35 jaar op de markt is, de intentie had om uit te breiden naar de Braziliaanse markt en we begonnen te praten. We kwamen tot overeenstemming en creëerden het concept om het merk widepartner te versterken, dat een fusie is van een groep bedrijven die al op de markt bestond. Toentertijd, terwijl GreenLeaf, had mijn bedrijf 20 tot 30 werknemers in Brazilië en een redelijke omzet, maar vandaag maken we deel uit van een groep van 360 mensen, met een omzet van ongeveer 20 miljoen, we zijn in negen landen en het is een ander ecosysteem. Widepartner, binnen de InCentea groep, is eigenaar van het partnership met Sage, de fabrikant van de software waar ik al meer dan twintig jaar mee werk.

Voor degenen die het niet weten, kun je beter uitleggen wat Sage doet?
Sage is een Engels bedrijf, genoteerd aan de London Stock Exchange (LON:SGE), en voorziet de markt van managementsoftware om het hele gebied van boekhouding, logistiek, productie, het financiële gebied, human resources, enz. te controleren en te beheren. ., voor elk type of bedrijfssegment.

“Ik ben hier Braziliaan en in Brazilië ben ik Portugees. Dus ik ben al een landloze man.”

En wat is de rol van de brede partner?
widepartner is de partner van Sage die de software verkoopt, implementeert en ondersteuning of technische ondersteuning biedt. Als groep zijn we actief in negen landen, maar widepartner heeft kantoren in Portugal, Spanje, Frankrijk en Brazilië. Onze rol is om bedrijven te helpen, of ze nu in de traditionele sectoren van industrie, distributie, diensten of landbouw zijn, om hun bedrijf te beheren via software.

En hoe is het op de cannabismarkt terechtgekomen?
Cannabis verscheen toen een van de pioniers en belangrijkste spelers van de internationale markt kwam naar Portugal, onmiddellijk na de wijziging in de wetgeving die medicinale cannabis toestond. Dit bedrijf koos ervoor om Sage-software te gebruiken en omdat ik nieuwsgierig ben, ging ik op onderzoek uit en zag een kans in deze sector. Ik ben altijd een beetje een nuchter gezicht geweest, en dat ben ik nog steeds, ik begon pas alcoholische dranken te drinken toen ik in Portugal kwam wonen, ik bracht mijn jeugd praktisch door zonder naar feestjes te gaan. Maar het grappige is dat mijn vrienden als volwassene dachten dat ik aan de drugs was, omdat ik erg oneerbiedig was en de snelste, de eerste die de dansvloer betrad en de laatste die wegging. Omdat ik nooit met een fles alcohol in mijn hand werd gezien, dronk ik niet eens een biertje, dus het konden alleen drugs zijn, maar de waarheid is dat ik het nog nooit heb geprobeerd. Toen ik naar Portugal kwam, zei mijn schoonzus altijd: "Fabrício, geef het tijd voor u om te begrijpen wat wijn is..." Dus vandaag ben ik een meer sociaal alcoholist dan vroeger! (lacht)

Betekent niet dat je alcohol moet drinken om te zijn koel, Het is niet?
Nee, natuurlijk niet, maar vandaag kan ik wat plezier beleven aan het drinken van een goede wijn en een biertje als ik daar zin in heb, als het warm is.

Misschien viel hij in de ketel toen hij klein was, zoals Obelix, van Asterix, en tijdens zijn leven heeft hij het drankje nooit nodig gehad... (lacht)
Ik ben ermee geboren! (lacht) Grappig: mijn vader is een fabrikant van alcoholische dranken in Brazilië en heeft een industrie die aan 60 duizend verkooppunten levert.

Soms heeft dit het tegenovergestelde effect. Kinderen van rokende ouders hebben bijvoorbeeld soms een afkeer van tabak.
Misschien rookte mijn vader, maar ik heb hem nooit zien roken. Mijn moeder heeft nooit gerookt en ik ook niet.

"Ik begon naar al deze conferenties te gaan om meer te leren over cannabinoïden en het endocannabinoïdesysteem."

 Met de goede instelling die hem kenmerkt, leerde Fabrício over medicinale cannabis door naar alle congressen en conferenties te gaan die hij kon. Hier, bij PTMC22, in Lissabon. Foto: Renato Velasco | PTMC

Maar hoe ben je eigenlijk begonnen met het onderzoeken van cannabis?
Ik voegde nieuwsgierigheid toe aan het professionele aspect en wat het meest interessant was, was de reis, wat ook een van de redenen is waarom ik je werk leer kennen via Cannareporter. Mijn eerste contact met de cannabiswereld was op de PTMC-conferentie – Portugal Medical Cannabis – waar ik artsen en onderzoekers ging zien en horen praten over cannabis. Ik was erg verrast door een dokter die sprak terwijl hij in bed lag, weet je nog?

Natuurlijk, dr. Franjo Grotenhermen.
Precies! Je hebt een bedlegerig persoon die docent is... Iets daar maakte me wakker. Zie artsen, neuropediaters, die al 20-30 jaar voor autistische kinderen zorgen en zeggen: "Kijk, ik zorg al 20-30 jaar voor deze kinderen en in de laatste 2-3 jaar heb ik hiermee behandeld soort medicatie en de resultaten zijn verschillend…” Dit alles ontroerde me. Uit verschillende dingen die ik op de conferentie volgde, zag ik dat er een zeer breed spectrum aan mogelijkheden is om de kwaliteit van het leven van mensen te verbeteren, die niet alleen verband hielden met symptomen van angst, depressie, maar die alternatieven zijn voor pijnstillers, om te stabiliseren crises van epilepsie tot autisme... en toen begon ik naar al deze conferenties te gaan om meer te leren over cannabinoïden en het endocannabinoïdesysteem.

Was het een grote openbaring voor je?
Het was een enorme paradigmaverschuiving. Het horen van de getuigenis van een moeder, die zich afvraagt ​​hoe en waar ze cannabis gaat krijgen om de kwaliteit van leven van haar kind te verbeteren, een product dat wordt gestigmatiseerd als een drug... hoe kan dat? Tegenwoordig krijg ik al contacten van mensen, omdat ze zien dat ik op professioneel niveau veel over het onderwerp praat, ik kennis deel en instellingen ondersteun die mensen helpen om meer over cannabis te weten. Het heeft natuurlijk te maken met mijn professionele kant om bedrijven te helpen zich op de markt te vestigen, te voldoen aan een reeks zeer complexe regels, wat ik leuk vind, maar ik probeer ook te helpen dit vooroordeel van mij om te zetten in een voorstander van een revolutie voor een betere samenleving.

Wat is op dit moment je grootste uitdaging?
Het pad dat ik heb geprobeerd te nemen, is niet alleen om Portugal een naaf van de cannabisproductie in het buitenland, maar ook om Portugal in staat te stellen te drinken van deze nieuwe revolutie, waardoor degenen die in Portugal wonen toegang krijgen tot dit soort medicijnen, producten, alternatief voor de gezondheid.

“De specifieke cannabismarkt heeft een andere smaak. Mijn ogen glanzen, het ontroert me meer, het heeft een groter doel dan alleen het professionele of financiële.”

Was cannabis niet gewoon een ander vakgebied voor jou, hoe zou iets anders zijn? Of gebeurt deze levering ook in andere gebieden?
Ik moet bekennen dat ik altijd een liefhebber ben. Ik zal je uitleggen hoe ik mijn opleiding heb gekozen: ik heb een diploma in productietechniek, hier in Portugal noem ik mezelf industrieel ingenieur. Deze ingenieur kan elk type industrie helpen, of het nu een ziekenhuis is, waar een ziek persoon binnenkomt en een gezond persoon vertrekt, of de grootste eierproducenten, die hier onze klanten zijn, waar een kip binnenkomt en eieren uitkomen, of schroeven en metalen en er komt een fiets uit. Dit is iets waar ik altijd enorm van wakker ben geworden. Software gebruiken om deze industrieën te helpen, waar dan ook, is wat ik heb gekozen voor het professionele pad van mijn leven. De cannabis-specifieke markt heeft echter een andere smaak. Mijn ogen glanzen, het ontroert me meer, het heeft een groter doel dan alleen het professionele of financiële. We hadden al farmaceutische klanten in Portugal, traditionele farmaceutische bedrijven, die compliant en gezondheid brengen, maar ik heb het gevoel dat de uitdaging en het doel van cannabis anders is. Het is iets anders...

Het heeft toch ook een zekere innovatiefactor?
Precies, omdat het ook een uitdaging is, omdat we onze beste landbouwpraktijken hanteren. We hebben klanten in de wijnsector in Portugal, die de beste wijnen produceren, evenals andere voedingsindustrieën, zoals kiwiplantages en andere dingen. En we hebben farmaceutische, zeer laboratorium, gecontroleerde dingen, maar hoe gaan we nu een laboratorium of een controle binnen de landbouw maken, binnen een plant waarvan we al weten dat er duizenden soorten zijn, dat elk honderden actieve principes heeft... we zitten in CBD of THC en er is nog zoveel te ontdekken... We hebben systemen nodig waarmee we al deze controle kunnen uitvoeren, maar ook om onderzoek en informatie te genereren die de producten geloofwaardig maken, dus technologie is een zeer belangrijk onderdeel voor deze markt weten te groeien.

En hoe verliep het proces om te gaan werken in een gebied dat zo anders was dan je gewend was?
Bij de eerste projecten hebben we veel stenen moeten breken. Er was een gebrek aan kennis over de wetgeving en de autoriteiten die het maken, maar vandaag, gelukkig, het resultaat van het werk dat ze hebben gedaan en de informatie, om het bewustzijn van de samenleving, artsen... En dan zijn er de leveranciers, of het nu gaat om machines, of kassen, zelfs ongediertebestrijding. Bij de laatste PTMC ontmoette ik een ongediertebestrijdingsspecialist die met huisdieren werkt, die werd geroepen om naar een cannabisplantage te gaan, en toen hij daar aankwam zei hij: “Ik ben gewend aan tomaten, bosbessen, en ik weet niet wat anders... nu die planten... laten we eens kijken wat het dier is!' Het maakt allemaal deel uit van een reis en ik vind het grappig om hier deel van uit te maken. droom team, om mee te doen aan deze ontdekking is erg goed.

“Toen de eerste cannabisbedrijven een vergunning aanvroegen in Portugal, was er geen geïntegreerde beheersoftware om te reageren op de nakoming van Infared.”

Is het stimulerend?
Ja ... En dan is het leuk, want we doen commercieel werk, maar het is bijna vijf jaar geleden en ik ben erg blij om met de eerste te werken spelers die zich hier hebben gevestigd en succes hebben, die al produceren en exporteren, en die ik volg sinds ze het land nog niet eens hadden! En dat is het, ik heb het gevoel dat ik deel uitmaak van deze reis.

En dit gezin?
Ja, van deze familie!

Hoeveel klanten heb je in Portugal en hoeveel zijn specifiek op cannabisgebied?
Als groep hebben we tweeduizend klanten verspreid over de hele wereld. Binnen het universum van wijde partner, Sage, hebben we er ongeveer 300. Binnen die 300 bereiken we denk ik geen 4% van de klanten in de cannabisindustrie, maar 80% van ons bedrijf bestaat uit ongeveer 70 klanten. Met andere woorden, we bereiken momenteel ongeveer 10% van de klanten in een bepaald marktsegment en cannabisklanten hebben al een bepaald gewicht. We hebben bijna een dozijn klanten die zich alleen toeleggen op cannabis, met bedrijven die al gecertificeerd zijn, wat al een aanzienlijk aantal is. Een ander interessant gegeven dat deze sector van alle andere onderscheidt, is dat er dit jaar een wijziging in de wetgeving heeft plaatsgevonden waarin het woord 'elektronisch' is opgenomen. Toen de eerste cannabisbedrijven een vergunning aanvroegen in Portugal, was er geen geïntegreerde beheersoftware om te reageren op de nakoming van Infarmed. Velen losten het probleem handmatig op, omdat ze nog steeds geen oplossingen op de markt hadden die zouden reageren op de nakoming cannabis en uw behoeften. Het 'elektronische' van de nieuwe wetgeving druist in tegen alles wat te maken heeft met traceerbaarheid, kwaliteitscontroles, toegangscontroles, alles moet elektronisch.

Dat speelde in uw voordeel! 
Dat is het... (lacht) Ik kan niet zeggen dat het saai is voor de markt, want het vereist meer nauwkeurigheid, maar voor mij was het natuurlijk goed. Wat er is gebeurd, is dat die bedrijven die al een Infarmed-licentie hebben, overgaan op 'elektronisch'. Maar wat interessant is, is dat er bedrijven zijn die elektronisch zijn geboren nakoming, met onze software, wat een wat andere term is. Ik heb bedrijven die in het implementatieproces zitten, ik heb andere die in onderhandeling zijn, maar ik kan niet zeggen welke dat zijn. Maar er zijn er nog veel meer die onderweg zijn om hier te komen, dus dat is niet erg. (lacht)

We interviewden Fabrício Nobre op het kantoor van widepartner in Lissabon en boden hem een ​​Cannareporter-mok aan. Foto: Laura Ramos

Als je moet nadenken over je doelen voor de toekomst, wat zijn dat dan?
Mijn doelstellingen op het gebied van cannabis is om de vlag van Portugal te kunnen plaatsen als de naaf op Europees niveau. Dit is een eerste doelstelling, want de Noord-Amerikaanse, Canadese en Europese markt als producenten onttronen is moeilijk, maar ik denk dat het geneesmiddel voorwaarden heeft, omdat op de Amerikaanse en Canadese markt de wetgeving anders is. Het onderscheid tussen farmaceutisch en niet-farmaceutisch, zoals ze dat hebben, zit heel erg in de recreatieve markt. Met andere woorden, ze hebben veel producenten, maar we hebben klanten die hier vanuit de Verenigde Staten zijn gekomen om met ons samen te werken, omdat we veel veeleisender zijn. Mijn eerste doel is dus om dit hele ecosysteem te helpen, de vlag van Portugal te hijsen en meer en meer te groeien op Europees niveau. Probeer dat dan te delen knowhow met andere regio's waar we al in zitten. Wanneer de Spaanse markt volwassener is voor cannabis, wanneer de Franse markt meer open is, wanneer de Braziliaanse markt sterker is op het gebied van wetgeving, probeert het ook bedrijven in deze markten te helpen en de groei van deze klanten op deze reis te vergemakkelijken. .

En voorzie je ook potentiële klanten met de legalisering van volwassen gebruik?
Als je weet dat er meer dan 80 pre-licenties zijn verleend door Infarmed om cannabis te planten, begin je te denken: “Voor wie gaan al deze bedrijven produceren? Waar gaat dit allemaal heen?" Vandaag zie ik nog met enige onzekerheid hoe het pad zal gaan, maar ik heb een gevoel dat alles nauw verbonden zal zijn met het meer farmaceutische distributiekanaal, ook al is het voor recreatief gebruik. Dit zal leiden tot meer bedrijven, maar tegelijkertijd is het verschil dat het bedrijf in de markt zal hebben, of het een strikt farmaceutisch pad zal volgen of niet. Want er is die limbo, nietwaar, of het CBD is, of het olie is, of het een supplement is, of het een medicijn is, of het medicinaal of recreatief is, als ik een plantje in mijn huis kan hebben.. dus er is nog steeds die onzekerheid, maar ik geloof dat de gecontroleerde manier de medische manier zal zijn. In elk geval moeten bedrijven deze zeer grote systemische controle hebben om te reageren op opgelegde eisen, maar tegelijkertijd worden ze veel efficiënter en dus winstgevender. Ik denk dat de toekomst welvarend is.

En doelen op persoonlijk vlak, nu je de Porsche al in je garage hebt staan… 
Nee, maar dat... (lacht) Het is al meer dan geparkeerd, dat maakt niet veel uit... Mijn belangrijkste focus vandaag, en omdat ik mijn pad een beetje heb veranderd om zo te zijn, dichter bij een groep en een andere structuur, het was om meer momenten van pauze te kunnen hebben, echte momenten van pauze. Voor het eerst in 14 jaar nam ik vorig jaar drie weken vakantie. Drie weken vakantie waarin ik eigenlijk afsloot en niet naar de computer keek.

"Ik hou echt van mijn werk, maar mijn doel heeft te maken met meer tijd hebben voor mijn gezin en ook een beetje teruggeven van wat ik heb ontvangen aan de samenleving."

Is het je echt gelukt om dat te doen?
Ik bereikte! Maar dat betekent niet dat ik door de jaren heen niet naar huis ben gegaan, mijn dochters me niet hebben gezien of dat ik te veel heb gewerkt. Ik hou echt van mijn werk, maar mijn doel heeft te maken met meer tijd hebben voor mijn gezin en ook een beetje teruggeven van wat ik heb ontvangen aan de samenleving. En ik denk dat het opnemen van dit cannabisthema mijn manier is om te proberen de vlag te hijsen, want zelfs mijn vader zei half voor de grap tegen me: "Fabrício, man, jij na zoveel jaren... je hebt nooit gedronken en nu blijf je in deze wereld van drugs?”, wat verwijst naar een pejoratieve manier van doen. Ik denk dat het een beetje zo is, want ik heb geen ambities van... of...

 … van het bezitten van de Lamborghini, toch? (lacht)
Nee, maar toevallig de desktop op mijn computer staat een foto van een Lamborghini! (lacht) Ik zou graag een Lamborghini willen hebben, gewoon omdat, maar een oude, een oude, net als mijn kleine Porsche, ook oud... In 45 jaar leerde ik iets van mijn vrouw, dat de zon ons verlicht in ons leven . De zon komt hier op en gaat hier weer onder. En als we naar de zon kijken, verlicht de zon ons, laat ons groeien, geeft ons energie en wijst ons een weg. Als het pad verlicht is, komt de zon hier op en staat ze op het punt onder te gaan, nietwaar? Dus het is tijd om dat licht terug te geven... Het lijkt iets wat een beetje ingebeeld is, maar dat is wat ik voel, dat ik me steeds meer zorgen maak over deze andere reis, namelijk om het groeiproces van mijn dochters te kunnen helpen, om dichter bij hun pad te staan ​​en te proberen hen de waarden te tonen waar ze rekening mee moeten houden, naast persoonlijke en professionele problemen. En als ik verderop Portugal zie in naaf uit de cannabiswereld en als je mijn klanten bent en mijn werk herkent, dan heb ik het gevoel dat mijn missie is volbracht. En als je ontdekt dat een autistisch kind, of een kind met epilepsie, of een persoon die een ongeluk heeft gehad, erin slaagde om naar de apotheek te gaan en cannabis te halen, of een persoon die dacht dat cannabis slechts een medicijn was dat diende om de geest te wissen, veranderd idee... dan denk ik dat ik iets heb gedaan. (lacht) Ik denk dat het een beetje rond is.

En Portugal, zit het nog steeds in je hart?
Ja, ja, ja... Portugal zal altijd zijn... we weten nooit wat de toekomst ons brengt, toch? Met andere woorden, mijn ouders en mijn familie zijn in Brazilië, maar dit was mijn keuze en ik heb veel aan Portugal en het Portugese volk te danken. Toen ik hier kwam had ik geen vrienden en het is me gelukt om hier goede vriendschappen op te bouwen, mensen hebben me altijd heel goed behandeld, persoonlijk en professioneel, dus ik hoef je alleen maar te bedanken en het terug te sturen.

Dus, na dit alles, is Fabrício nu een Portugees met een Braziliaans accent?
Ja, maar ik ben staatloos, want als ik met mijn vrouw en drie dochters naar Brazilië ga, we gaan naar winkels en ze denken dat ik een toerist ben, ze vragen me of ik geniet van Rio de Janeiro (lacht)... Portugese terminologie en ik moet niet vergeten de chip uit te zetten en Braziliaans te spreken. En hier hetzelfde. Dat wil zeggen, ik ben hier Braziliaan en in Brazilië ben ik Portugees. Dus ik ben al een landloze man.