Luio Zau: “Mijn hobby is schilderen. Nu is het mijn taak om spectaculair te zijn.”

Luio Zau, creatief genie, alter ego van de Portugese kunstenaar Luís Miguel Freire Estevinho, geboren in 1981. De rusteloze geest was al aanwezig in het kind dat de eerste jaren van zijn leven verdeelde tussen de vrijheid van het platteland en de academische routines van de stad . Zijn pad werd tot laat geleid door conservatief en, naar eigen zeggen, 'castrerend' onderwijs. Hij studeerde architectuur, maar op dat moment nam hij zijn lot in handen.

Altijd optimistisch, het was door elektronische muziek en vrienden dat hij kleur en vorm begon te geven aan zijn dromen. Luio, de kunstenaar, werd geboren in 2010. Hij geeft lichaam en ziel aan ideeën die altijd hebben gesudderd in een hyperactieve en visionaire geest. Zijn kunst, maar nog belangrijker, zijn visie begint zich over de hele wereld te verspreiden. Hij creëerde succesvolle projecten en partnerschappen, betrok merken en artiesten bij gedenkwaardige ervaringen, reisde de wereld rond en maakte indruk op de geest van degenen die hem tegenkwamen dat ‘we kunnen zijn wat we willen’ en ‘van iets doen we alles'. 

Hij stichtte de ‘Zauista-beweging’, die niets anders is dan de filosofie van positiviteit. Een vaste geest, een zuivere ziel en altijd positief denken. Luio is de complexiteit van iemand die van alles een beetje doet... maar het ook goed doet. Op 41-jarige leeftijd blijft hij uit de artistieke chaos naar nieuwe uitdagingen komen, te beginnen in het noorden van Portugal, meer bepaald in de stad Viana do Castelo. Het lijdt geen twijfel dat we te maken hebben met een van de grootste talenten in de hedendaagse kunst. 

Luio, je bent al een bekende kunstenaar. Mijn eerste vraag, voor degenen die je niet kennen, is: waar kom je vandaan en waar ga je heen?
[lacht] Dat is een goede. Ik ben geboren in Porto... Ik ben geboren in Bragança, maar het voelt alsof ik in Porto ben geboren. Ik heb net zoveel tijd in Porto doorgebracht als in Bragança, ik ben 41 jaar oud, dat was het half om halfMet andere woorden: het zijn twee steden die mij veel vertellen. Ik ging naar Porto om architectuur te studeren, wat ik niet heb afgemaakt. Ik ging wandelen en ontdekte dat ik een universum had om te vertegenwoordigen, om te schilderen, en zo was het. zau! Zo breng ik mijn dagen door met schilderen.

Is de schilderkunst toevallig in uw leven verschenen?
Min of meer, als het een toevalstreffer was, was het goed gedaan. [lacht] Ik ging naar Porto om architectuur te studeren, daarna ging ik naar feestjes, elektronische muziek en wauw!... Ik was al aan het tekenen op de universiteit, maar ik had geen enkel universum om te vertegenwoordigen of om me mee te identificeren, zo erg zelfs dat ik het kan interpreteren en ontwikkelen. In 2009 ontmoette ik mijn geliefde en dat was het, ik begon een universum te hebben om te vertegenwoordigen en zau, magie, het gebeurde, en tot op de dag van vandaag ben ik niet gestopt.

Dat is je artiestennaam, nietwaar? Luio Zau. Is ‘Zau’ een woord dat je veel gebruikt?
Ja, ik gebruik Luio meestal niet, ik noem het zelf meestal niet. [lacht] Maar “zau” ja, “zau” betekent magie, het betekent “Zau! Het gebeurt." Dat is veel, het is een positieve energie, die de dingen nog krachtiger maakt.

En er gebeuren dingen.
Ja.

Sommige van uw schilderijen zijn voor veel geld verkocht, klopt dat?
Dat gebeurde al, maar het gebeurde niet meer, omdat het me te ver weg zou brengen van het alledaagse, normale, redelijke leven, van bescheiden mensen, positieve mensen, van het ontmoeten van briljante mensen, en ook van iets teruggeven. Het is goed dat mensen dit als een zeer goede waarde beschouwen, nietwaar? Het betekent dat ik later, als ik me dankbaar wil voelen, ook iets waardevols kan teruggeven aan mensen. Het is tenminste logisch.

“Cannabis was een keerpunt in mijn leven"

Ja, maar je bent uitgenodigd om hotels en plaatsen een beetje te versieren verbeelding.
Ja ja.

Dat deed jij ook straatkunst, graffiti, of is schilderen iets wat je meer thuis doet?
Ik, in de beweging street art, ik betrek mezelf in het expressiegedeelte, niet zo actief op straat, omdat ik de mijne niet eens heb bende [gelach]. Maar in actieve stemexpressie, of snelheid van registeren, wat tegenwoordig belangrijk is. Voor mij is het belangrijk om snel te registreren, de interface moet meer zijn gebruiksvriendelijke, alles veel praktischer. Nu heb ik een voorstel: ik ga een lokale accommodatie in Porto schilderen, een groot gebouw. En dat is het, het wordt mijn eerste grote project, laten we hopen dat het goed gaat. [lacht] Ga rennen.

Het gaat zeker lukken, je schilderijen zijn fantastisch.
Dank u.

Hoe is cannabis in je leven gekomen en hoe helpt het je in je creatieve proces?
Cannabis was een keerpunt in mijn leven. Sterker nog, ik had mijn eerste joints al gerookt toen ik 14 of 15 jaar oud was, zo in het geheim, en wat gebeurde er? Het komt voor dat er deuren opengaan in onze verbeelding of dat deuren sluiten en dat we ons hart meer ontspannen. Nu, actiever, en dat is wanneer ik volwassener word, omdat ik nu mijn opties kan hebben en ik een aantal mentale problemen heb, toch? [gelach]

Wij hebben ze allemaal! [gelach]
Maar het is gezond, het zijn geen problemen meer, het worden paden om mijn pad te verkennen elan van vitaal belangIn een goed humeur kunnen zijn, niet ontspannen, maar rationeel zijn, helpt mij om rationeler te zijn. En dan is er natuurlijk het speelse gedeelte, dat superleuk is, als we meer goede energie hebben, goed vibes. Het is dus door osmose dat het van de een naar de ander gaat puff, za. [gelach]

In die mentale problemen die je noemde, nu geen grap.
Ja, dat is nooit zo geweest. [gelach]

Er is een onderzoek van SICAD van vorig jaar waaruit blijkt dat ongeveer 84% van de mensen die cannabis gebruikten, zei dat ze dit deden om stress en angst te verlichten, en ongeveer 60% voor depressie. Op welke mentale situaties doelt u? Wat heb je meegemaakt en hoe heeft het je geholpen?
Angst komt vaak voort uit depressie, wat deze ook mag zijn. Soms zijn wij degenen die het zich niet realiseren en denken we dat depressie betekent dat je thuis moet blijven. Nee, als we angstig zijn, is dat omdat we ergens naar verlangen, toch? Ik ben al sinds mijn geboorte ongerust…mijn moeder had ook angsten en slikte medicijnen toen ze zwanger was van mij, stel je voor. [lacht] Angst kan goede dingen hebben: het maakt ons actiever. Het probleem is dit, waarbij de cadans, de energie, te veel is... Nu gebruik ik geen medicijnen, omdat ik ook Ik heb al een beroerte gehad en ik gebruik geen medicijnen, het enige wat ik gebruik is cannabis, zij het nu in CBD-olie… Het is in feite belangrijk onze politici, als ze wat meer zouden roken, zou dit misschien een land kunnen zijn, niet van bananen, maar van marihuana. [lacht]

Denkt u dat een land van marihuana beter zou zijn dan bananen?
Nee, als het voor het één werkt, werkt het ook voor het ander. Nu moeten we de voordelen zien die er in de natuur bestaan ​​om natuurlijke ziekten te overwinnen. Als we naar het platteland gaan, denken we misschien dat de mensen niet zo ongerust zijn. Maar dit heeft niets te maken met het ritme van de stad, het heeft te maken met de mensen, wat ze willen in hun leven, wat ze moeten doen om dat te bereiken, wat de stappen zijn.

Jouw problemen.
Duidelijk. Nu moet er sprake zijn van onderwijs en openheid van de overheid om instellingen te bevorderen die de capaciteit hebben om mensen te onderwijzen. “Het is niet nodig om een ​​hele joint te roken, maar rook de helft, doe rustig aan.” Dan veroorzaakt het verbod bijwerkingen waardoor het niet goed wordt geïnterpreteerd. Het werk dat ik dagelijks doe is niet alleen schilderen, mijn werk is nadenken. Denken is cool en goed denken is nog beter. Za! [lacht]

En wat denk jij?
Ik denk aan het leven, ik denk na over hoe dingen gebeuren, hoe alles kan worden georganiseerd in een synthese die minder inspanning mogelijk maakt en angst vermindert, zelfs zonder te roken. Zeg “dit is het”, zau, Het is hier een tabula rasa, dan ziet iemand: “Ik wil naar links, ik wil naar rechts”, analyseren we. Ik schilder mijn liefdes, ik schilder mijn vreugden, ik schilder analyses, dat wil zeggen portretten zonder al te figuratief te zijn, door de associatie van elementen A plus B of B plus C, alsof het kunstmatige intelligentie is. Dat ben jij, toch? Als het hierop aankomt, hoeven mensen zich niet al te veel zorgen of te bang te maken over kunstmatige intelligentie, omdat we allemaal kunstmatige intelligentie zijn, we maken allemaal combinaties van informatie.

Ja waar.
Zo is het. Nu moeten we delen. Als het één plus één is, is dat spectaculair.

“Het werk dat ik dagelijks doe is niet alleen maar schilderen, mijn werk is denken. Denken is cool en goed denken is nog beter. Zau!”

Als we het “spectaculaire” punt nemen: in een interview dat je aan Jornal de Notícias gaf, zei je dat jouw hobby schilderen was en dat jouw taak spectaculair moest zijn.
Precies.

Hoe verklaar je dat?
Natuurlijk de mijne hobby Het is schilderen, daar ontstaat artistieke expressie. Nu is het mijn taak om spectaculair te zijn. Van schilderen, van hobby en dit soort dingen komen van het werk.

Heel schattig.
Omdat we spectaculair willen zijn, zau. [Toont enkele sneakers die hij schilderde]

De sneakers zijn super schattig, maar ze kunnen niet machinaal worden bewerkt! [gelach]
Het is net als ik, ik kan het ook niet! [lacht] Maar het zijn stukken, het zijn kunstwerken, in plaats van een canvas te beschilderen. Dit moet zijn verhaal hebben. Nu zijn we in de ene objectiever en in de andere veel artistieker. zau. Sommige dingen helpen anderen om in dit alles tegelijkertijd mijn recreatieve en professionele activiteit te ontwikkelen. Dit schilderij, dat hier terug is, heeft een deel van mij en een deel van de jonge Celo, omdat het lijkt alsof hij een toekomstige ex-leerling is, waarin hij een deel schildert. De realiteit is dit: één plus één is erg grappig. Deze hier is een van mijn oude.

Heeft u stagiaires bij u werken? Leer jij schilderen?
Nee, het zijn geen stagiaires. Ik kan 'inspirerend' zijn, ik ben inspirerend en goed gedefinieerd. Wanneer iemand erin slaagt iets goed gedefinieerd te hebben, kun je het interpreteren en die interpretatie geeft je vervolgens een reden. In deze beweging van vrijheid, expressie, creativiteit en analyse is het een tijdsgeest, en wees een tijdsgeest het betekent dat we allemaal deel uitmaken van de beweging van vandaag, in het heden. En dan zie je op een dag wie wat deed en waarom. Maar het kan niet alleen, dus het kan hooguit inspirerend zijn om je te motiveren om het zelf te doen. Tijdens de pandemie ontving ik ook berichten van mensen: “kijk Luio, je kent mij nergens van, ik heb een canvas en wat verf gekocht, ik had er nog nooit over nagedacht, en hier is mijn eerste schilderij, kijk”, zau. Je hebt een kind, je kind schildert een schilderij, wat is voor jou het mooiste schilderij ter wereld?

Het is van mijn zoon!
Laten we het dus niet over deze dingen hebben, het moet veel meer zijn dan dat.

En dan zijn ze van jou. [gelach]
[lacht] Oké, dat is het!

Luio, vertel me eens, hoe is je cannabisgebruik? Gebruik je het elke dag of slechts af en toe?
Nee, ik rook elke dag. Bijvoorbeeld met mijn lange ervaring met het gebruik van cannabis (ook al kostte het mijn ouders destijds – maar dat, wat dan ook, het gebrek aan informatie was voor niemand goed – het kostte mij altijd meer werk om het aan het licht te brengen), Tegenwoordig ken ik mezelf en weet ik wanneer ik zin heb om te roken hachee, wanneer heb ik zin om marihuana te roken, wanneer kan ik wat roken, hoeveel, of ik het in olie moet gebruiken of niet. Hierover bestaat geen hypothese, alleen met zelfkennis. Bovendien: als het in het ene land legaal is, moet het ook in andere landen legaal zijn. Het is voor iemand strafbaar om hier een ander te vermoorden, en dat is overal ter wereld hetzelfde, er kunnen zwaardere of lichtere straffen zijn. Wat cool is, is cool, nietwaar? Ik weet ook niet of ik het eens ben met de alcoholwetten in Amerika, ik weet niet eens wat ze zijn, maar hier mag je op één leeftijd drinken. Dit zijn dingen die de beweging van de samenleving moeten volgen, we kunnen niet blijven hangen in de jaren 50. Het is tegenwoordig erg oninteressant voor jonge mensen.

En jij bent typisch wakker en bakken? Wordt u wakker en rookt u? Of doe je dat niet elke dag?
Ik word eerst wakker. Het is niet slecht meer! [lacht] Ik heb niet zoveel routine. Wat ik weet is dat, als ik er zin in heb en het lukt, het al spectaculair is. Maar ik rook, de dag verloopt beter. En omdat ik niet te veel de hand schud, kan ik alles tegelijk doen.

“Ik ken mezelf al en ik weet wanneer ik zin heb om te roken hachee, wanneer heb ik zin om marihuana te roken, wanneer kan ik wat roken, hoeveel, of ik het in olie moet gebruiken of niet. Dat is onmogelijk, alleen met zelfkennis.”

Heb je het gevoel dat je dag beter verloopt?
De mijne en anderen. [lacht] Zo niet, oh Jezus!

Wat gebeurt er als u niet rookt en u zich nog zieker voelt?
Ik heb het gevoel dat het beter voor me is, ik hou ervan om een ​​specerij van hier naar dit te hebben, een andere specerij van daar naar dat, en nog een van die andere, omdat de dingen niet hetzelfde zijn, en dat zouden ze ook niet moeten zijn. Laten we dus inspiratie zoeken bij planeet Aarde, bij Moeder Natuur, zau. Er zijn dingen die niet toevallig zijn, toch? Ooit was het gebruik van cocaïne in Engeland en de Verenigde Staten volkomen ongecontroleerd, toen er nog geen informatie was, nog voordat er zelfs maar een telefoon was. Ik ben niet eens een expert op dit gebied, maar de Zoom en al deze dingen zijn uitgevonden in de XNUMXe eeuw, er zijn zeker veel dingen die veel eerder zijn uitgevonden. Nu zullen sommigen er een mening tegen hebben, of ze nu slecht geïnformeerd of goed geïnformeerd zijn, ik weet het niet. En er zijn anderen die voorstander zullen zijn, en misschien zijn zij het best geïnformeerd, maar dat is het, iedereen kent ze allemaal. Cannabis is superkalmerend, doe jezelf een plezier. Ik gebruik geen medicijnen, ik voel me goed, ik heb sinds mijn geboorte elke tien seconden last van angstgevoelens. zau, angstaanvallen, paniekaanvallen. En dat is het, dat is het, zau.

En heeft u ooit negatieve gevolgen ondervonden van het roken van cannabis?
Nee, nee, nooit dat.

Dat heb je nooit gehad slecht reizen, voelde je je niet eens slecht?
Ik ben niet. [gelach]

Maar het gebeurt, nietwaar?
Dit gebeurt om verschillende redenen. Eén daarvan is het gebrek aan informatie.

Of zelfs dat de persoon zelf bang is. Het is mij overkomen, ik rook sporadisch, ik vind het leuk en voel me goed, maar het is mij ook overkomen dat ik rook en een slechte reis. Soms gebeurt het.
Dan gebeurt het natuurlijk niet! Ik heb ze allemaal al gevangen... [lacht]

Het is dus al gebeurd! Je zei nee, maar uiteindelijk...
Nee nee, slechte trips Nee!

Ah, oké, ze zijn altijd goed. Dus wat is jouw geheim? Veel mensen zullen het willen weten!
Mijn geheim? Mijn geheim is om plezier te vinden in de dingen die de natuur ons geeft. Nu is alle energie eromheen natuurlijk ook belangrijk. Ik houd ze graag vast en loop soms een stukje zijwaarts, maar dan ging het voorbij en is alles in orde, zau. [lacht]

We voeren dit gesprek hier, omdat we duidelijk volwassenen zijn. En we zijn al op een bepaalde leeftijd.
Min of meer. [gelach]

Min of meer precies, fysiek zijn we al volwassen. Maar er zullen waarschijnlijk veel jonge mensen zijn die je interview zullen lezen, en we weten, of in ieder geval heeft de wetenschap al gezegd dat tot de leeftijd van 21 jaar normaal gesproken de hersenen nog steeds worden gevormd. Sommigen zeggen dat het meer voor 18 is, anderen zeggen dat het meer voor 21 is.
Ik hoop dat het nog steeds groeit.

[lacht] Maar er is bezorgdheid over jonge mensen, wie zijn de doel gemakkelijker, wat enige moeite kan hebben bij het gebruik ervan.
Het is gemakkelijker om over kleur te praten.

“Hoewel ik totaal ongericht ben, kan ik me concentreren op wat essentieel is. En cannabis geeft mij trouwens ook het concentratievermogen.”

Maar hoe kijk jij tegen deze kwestie van jongeren aan? Wat zou je vandaag de dag tegen de jongeren zeggen? Omdat ik denk dat cannabis voor sommige dingen goed kan zijn, maar dat geldt zeker niet voor iedereen. En met jongere mensen moet je voorzichtig zijn, toch?Wees natuurlijk heel voorzichtig. Ik rookte mijn eerste joint toen ik 15 of 16 jaar oud was. Maar gevallen zijn geen gevallen, het was een andere keer. In deze tijd gaat het erom dat je met je kop tegen de muur slaat, enzovoort. Het is niet zo, anders ben je te langzaam. Dit zijn zeer ingewikkelde, zeer lange aanpassingsfasen. Er is persoonlijk management voor nodig, waarbij ik nu pas weet wanneer ik dingen kan doen en wanneer ik dat wel of niet moet doen, en mijn dagelijks leven in evenwicht moet brengen met de meerwaarde van het vermijden van medicijnen, dat wil zeggen meer aan deze kant dan speels. Als ik nu naar de dokter ga om een ​​recept te vragen, zal hij mij natuurlijk een medicijn geven dat niet dit is. Dat is wat ik zeg: liberalisering is wat ervoor kan zorgen dat alles op de juiste manier gebeurt zoals het zou moeten zijn. Het is informatie, informatie delen. Het maakt me niet uit of mijn leraar een Xanax neemt of een cannabissigaret rookt, ik wil dat alles goed met hem gaat! Het is niet? En met goede wil worden we soms, voor niets, boos, en dan zijn degenen die betalen de anderen die de informatie niet aannemen. Iemand moet iets doen. Soms moet je voorzichtig zijn, want mensen zonder informatie eindigen zoals Luio, ze groeien allemaal op tot schilders. [lacht] Ja, ja, dat denk ik wel. Of schilders, of dansers, of wat ze maar willen.

Maar schilder zijn is toch een mooi beroep?
Dit is ongelofelijk.

Het moet je veel vrijheid geven... Het is niet hetzelfde als van negen tot vijf op kantoor opgesloten zitten en aan E-sheets werkenXcel.
Ja, geef mij vrijheid, ja. Geef mij de vrijheid, dat ik alleen tegen mezelf kan praten. Er is de arbeidsfase... de bevalling...

Laboratorium? [gelach]
[lacht] Ja! Waarin ik hier ben enzovoort, en tegen mezelf praat, ik ben en experimenteer. En dan is er het deel waarin ik met vrienden ben, of waar dan ook, en ik dien meer als instrument en ik weet al hoe ik ga reageren en handelen, en zau, het gebeurt.

Met andere woorden: uw schilderproces staat niet altijd alleen? Zijn er momenten waarop je schildert en je vrienden erbij zijn?
Nee nee. Het is fijn dat ze hier zijn, dansend en wat drinkend, of gewoon een sigaartje rokend, helemaal ontspannen. Ik woon samen met mijn vrouw en mijn schoonmoeder, mijn schoonmoeder heeft de ziekte van Alzheimer en alles is in orde. Hoewel ik totaal ongericht ben, kan ik me concentreren op wat essentieel is. En cannabis geeft mij trouwens ook het concentratievermogen.

En projecten voor de toekomst? Wat bent u van plan de komende levensjaren te doen, heeft u plannen?
We zijn een kledingmerk aan het voorbereiden, “Luio”, we zijn er op verschillende gebieden. Het dichtst bij wat ik ga doen is een lokale accommodatie in Porto schilderen, met enige afmetingen, dus het wordt een werk waar ik mezelf aan ga wijden. Ik heb er nog meer, maar op dit moment kan ik het me niet herinneren omdat ik alleen aan die ene kan denken. Dan zegt iemand tegen mij: “kijk, nu moet je dit gaan doen”. En ik dacht: 'Klaar, tau', wat een basketbal of wat dan ook betekende. Maar schilder ook foto's, zau. En ik heb ook behoefte aan een klein feestje.

“Ik heb liever de beste cannabis ter wereld dan de beste kaas ter wereld”

Vieren is goed, we leven, we moeten het leven vieren!
Zau, precies!

En heb jij de wietplant ooit geschilderd?
Nog niet.

Nog niet?!
Nee, niet toevallig. Of al? Ik weet het niet. Als ik het me niet meer herinner, was het niet zo groot. Maar de uitdaging blijft.

Ja, we moeten erover nadenken, een eerbetoon aan de plant schilderen.
Dat is alles, goed doordacht!

Dus hier is de uitdaging, voor als je dit werk overwint.
Goed! En toen lieten we het in het tijdschrift zien, toch?

Natuurlijk vind ik het een goed idee.
Oké, ja mevrouw.

Kijk, ik weet niet of je het weet, maar Portugal is een van de belangrijkste producenten van medicinale cannabis ter wereld.
Het moet zo zijn.

Het moet zo zijn? Waarom?
Het moet zo zijn! Dus met dit klimaat, met deze geolocatie, of het nu gaat om de nabijheid van de zee of om de Europese Unie, planten we hier aardappelen onder deze omstandigheden. Ik ben hier in Viana, ik kijk naar het raam, ik zie de zee, ik zie akkers aan zee, hier... Het land is niet erg groot, maar waar het om gaat is kwaliteit. We hoeven niet de grootste cannabisproducenten ter wereld te zijn, maar misschien wel bijzonder koninklijk, de reputatie die de Portugezen voor alles hebben… Ik heb liever de beste cannabis ter wereld dan de beste kaas ter wereld. [gelach]

We zijn dus al met twee.
Ik denk het wel, ik denk dat met al het beleid dat bestond in de tijd van Cavaco, waarin ze subsidies gaven aan mensen om te stoppen met het verbouwen van granen en deze te vervangen door pijnbomen, en mensen volgden dit voorbeeld...

En eucalyptus!
En eucalyptusbomen, nog erger. Ik begin te denken dat dit allemaal bedoeld is om ons dochterondernemingen te maken van een failliet Europa, waarin sommigen dit verkopen, anderen dat kopen, dit en dat en nog wat. Ik kom uit Bragança, maar in Torre de Moncorvo zijn er al gegevens over oude hennep. Ik denk niet dat ze het land nog veel meer schulden hebben bezorgd en marges hebben geopend... Maar de partijen zijn ook partijdig, dus dat is niet mogelijk...

Bent u niet bang dat dit uiteindelijk in de handen van de groten zal worden overgelaten en dat zij vervolgens de kleintjes zullen blijven verbieden om thuis gewassen te verbouwen?
Nee, nee, dat zal niet gebeuren. Je kunt ook kopen ben-u-ron zonder doktersrecept. Het is omdat ze geïnteresseerd zijn in zelfmedicatie, toch? Hetzelfde zou gebeuren met cannabis: er is het monopolie en dan zijn er mensen die werken voor... Dat moet zo zijn, dat is de situatie. De kleine moet een specialist worden en de grote moet grote hoeveelheden produceren om het systeem te voeden. Het kan dan niet het kleine zijn waarin de kern Het is een specialiteit van het proberen grote hoeveelheden te maken, wat niets goeds oplevert. Dat is altijd zo geweest. Je hoeft tegenwoordig niet meer bang te zijn voor monopolies.

Bent u voor zelfvoorziening? Hoe kom je bijvoorbeeld aan je cannabis?
Ik vind dit leuk: Wauw! Zij is het: pim! [lacht] Het is een beetje hier, een beetje daar, zau zau. Toevallig had ik het geluk dat ik kunstenaarsvrienden had, d.w.z. kenners in andere specialiteiten dan de mijne, daarom is dit één plus één, plus één, en er is sprake van delen. Oké, het is het eenvoudigste. Het is een zegen dat het een illegale handel is, omdat je nog steeds enige structuur nodig hebt om gewassen te verbouwen.

Heb jij ooit schilderijen ingeruild voor cannabis?
Zeker. En als het niet het geheel was, dan was het deel voor deel, en het was het geheel. [lacht] Een beetje hier, een beetje daar.

“De kleine moet een specialist worden en de grote moet grote hoeveelheden produceren om het systeem te voeden. Je kunt niet bang zijn voor monopolies”

Met andere woorden, in wezen is het dit delen tussen de gemeenschap. Jij hebt iets dat mensen leuk vinden, andere mensen hebben iets dat jij leuk vindt...
Maar dat is het idee, dit is een bedrijf zonder werknemers. Het heeft honderd partners, waarvan er één waterspecialist is en voor het water zorgt als dat nodig is. Wanneer het niet nodig is, is het er niet. En dat is het, hier is iemand in het midden die altijd deze parallel maakt en alles is in orde. Maar ik denk dat het cool zou zijn als ze zouden gaan nadenken over rookclubs, ik weet niet hoe ze heten.

In Spanje worden ze sociale clubs genoemd.
Sociale clubs, precies. Dit was al een goede stap voorwaarts en ik denk dat er serieus over gesproken moet worden, want er zijn mensen die niet meer op de middelbare school zitten en graag roken. In feite rookten hun ouders al, vooral degenen die naar Angola gingen, naar de oorlogen, naar het buitenland, en ik weet niet wat nog meer. Ze hadden het allemaal geprobeerd of iemand anders het zien proberen, en het was min of meer gezond verstand. Daarom, Ik denk dat deze sociale rookclubs spectaculair waren, een goede oplossing.

Je bent iemand die op de een of andere manier ook in de kringen van de hogere kringen heeft gezeten, met je schilderijen en schilderkunst. Heb je het gevoel dat er nog steeds een stigma rust op de kant van beroemde mensen, die zelfs cannabis gebruiken, maar dat niet graag toegeven? Je hebt geen problemen, je praat er open over.
Nee, het is niet 'ze houden er niet van om aan te nemen', dat kunnen ze niet!

Waarom kunnen ze dat niet?
Omdat ze voor hun bazen werken, ook voor de bazen van anderen, en ze spreken met mensen die ook bazen hebben. Ik zeg ‘bazen’, patronage, als een stigma dat je controleert. Ik heb mijn gezicht hier laten tatoeëren, misschien zou ik het, als het iemand anders was, toch laten tatoeëren, dat is het, er is geen weg meer terug. Nu zijn er mensen van wie ik niet weet of het “nuttig” is of niet, ik weet niet wat het vooroordeel is, maar je hoeft hier ook niet heen te gaan met de vraag of ze dit medicijn gebruiken of niet. T. Het probleem is wanneer ze ontkennen, ontkennen. Zeg, kijk: "Yo, nee." [lacht]

Het komt uiteindelijk een beetje hypocriet over.
Natuurlijk, maar dat is het. Het probleem met dit alles is hypocrisie, want achteraf, achter het gordijn, is alles in orde, nietwaar?

Luio, we zijn aan het einde gekomen van dit interview, dat erg levendig en leuk was.
Heel goed, ik vond het erg leuk.

En vergeet niet: de uitdaging is om een ​​foto te maken met de cannabisplant.
Oké, ik ga schilderen. Ik ga zelfs op de hoed van Bertinho schilderen, e zau, Ik bied aan canábisdouro [Cannadouro], zau.

Dus laten we erover praten! Bedankt Luio!
Oké, kusjes, zau zau. [lacht]

Zau!
_____________________________________________________________
Dit interview is oorspronkelijk gepubliceerd in nummer #9 van Cannadouro-tijdschrift