Infarmed: “Er zijn bedrijven die zeer hoge kwaliteitsnormen hanteren en andere die zeer... discutabele kwaliteitsnormen hebben”

Cannareporter sprak met Vasco Bettencourt, directeur van de Licensing Unit en coördinator van het Cannabis Office for Medicinal Purposes bij Infarmed – National Authority for Medicines and Health Products IP, en met Ana Paula Martins, van hetzelfde Medicines Evaluation Department Office, om beter te begrijpen hoe de medicinale cannabisindustrie werkt in Portugal. Hoe worden bedrijven gelicentieerd? Waarom zijn er geen vergunningen meer voor het in de handel brengen (ACM)? Wanneer wordt medicinale cannabis vergoed in Portugal?

[Disclaimer: houd er rekening mee dat deze tekst oorspronkelijk in het Portugees is geschreven en met behulp van een automatische vertaler naar het Engels en andere talen is vertaald. Sommige woorden kunnen afwijken van het origineel en in andere talen kunnen er typefouten of fouten voorkomen.]

Het aantal bedrijven dat actief is op het gebied van medicinale cannabis in Portugal blijft toenemen en dat geldt ook voor licentieaanvragen bij Infarmed. Alleen al dit jaar heeft Infarmed dat al gedaan 76 nieuwe vergunningen afgegeven voor de teelt, productie, import, export en distributie van medicinale cannabis. Daarnaast zijn er nog 265 verzoeken in de fase na de beslissing. Maar met al deze bedrijfsactiviteiten, en vijf jaar na de legalisering van medicinaal gebruik in Portugal, hebben patiënten in apotheken slechts legaal toegang tot één enkel product, met een aandeel cannabinoïden dat moeilijk toe te passen is: 18% THC en 0% CBD.

In dit lange interview gaan we in op al deze vragen. We vroegen Infarmed ook naar de mogelijkheid om processen te vereenvoudigen, om de toegang van patiënten tot de plant te vergemakkelijken, naast andere kwesties die de cannabisindustrie en Portugese patiënten teisteren. Lees het hier volledig.

In Portugal is cannabis sinds 2018 gelegaliseerd voor medicinale doeleinden. Er is regelgeving, maar tot nu toe hebben we slechts één bloem beschikbaar (van Tilray, met 18% THC en minder dan 1% CBD) die artsen kunnen voorschrijven en die patiënten kunnen gebruiken legaal. Er zijn geen oliën, er zijn geen andere preparaten, er is niets anders dan deze bloem. Waarom?
Ana Paula Martins (APM): Er is maar één bloem omdat bedrijven hier in Portugal het productieproces moesten starten en naast dat de investering zwaar en tijdrovend is, brengt dit ook een reeks tests en procedures met zich mee die ze moeten uitvoeren op hun planten of hun fabrieken. preparaten of extracten, en dit kost allemaal tijd. Bedrijven moeten doen wat in farmaceutisch jargon wordt genoemd en de “validatie van productieprocessen” reguleren. Ze moeten aantonen dat wanneer ze een bepaald apparaat gebruiken, ze de plant altijd onder dezelfde omstandigheden plaatsen en dat de plant elke keer dat ze hem daar neerzetten op dezelfde manier in en uit gaat. En het is niet altijd gemakkelijk, omdat ze eerst 'proefkavels' moeten hebben, en vervolgens moeten overstappen naar 'industriële kavels', en daarom kost dit allemaal tijd. Stel je voor dat je een lijn hebt die de snede maakt of de trimmen van de bloemen en als ze daar weggaan, moeten ze aantonen dat de bloemen niet zijn veranderd, dat de inhoud van de verschillende cannabinoïden tijdens dit proces en vervolgens tijdens het droogproces niet is veranderd... Dit alles eindigt uiteindelijk niet makkelijk voor bedrijven. Dit in relatie tot de bloem, die het eenvoudigst op de markt te brengen zou zijn. Wat extracten betreft, hebben ze naast deze problemen van ‘validatie van productieprocessen’ ook ‘validatie van het extractieproces’, dat wil zeggen: onder welke omstandigheden, bij welke temperatuur, hoe lang, al dit soort dingen die bedrijven moeten doen tonen. Wat ze eigenlijk moeten bewijzen, is dat ze met behulp van hun productieproces altijd homogene batches kunnen produceren.

Is er een variatiemarge voor deze producten?
MPA: Er is een marge. Als het bijvoorbeeld om het THC-gehalte gaat, mag dit niet meer dan 10% afwijken [van de referentiewaarde]. Met andere woorden: een plant waarvan zij zeggen dat deze 20% THC bevat, mag niet minder dan 18% en niet meer dan 22% bevatten. Zelfs het uitbreiden van dit bereik naar 20% is ook niet altijd even eenvoudig. En we hebben het maar over één cannabinoïde... Als het bijvoorbeeld om het THC- en CBD-gehalte gaat, worden de zaken ingewikkeld, omdat beide zich op het niveau moeten bevinden dat ze zeggen te zijn.

Ana Paula Martins, van de afdeling Geneesmiddelenevaluatie van het Bureau Cannabis voor Medicinale Doeleinden, Infarmed. Foto: Renato Velasco | PTMC – Portugal Medicinale cannabis

En daarvoor moeten bedrijven hoeveel kavels indienen?
MPA: Het dossier wordt normaliter in drie batches gedemonstreerd. Er zijn misschien twee piloten en een industrieel, maar toch gaat het soms niet goed en moet je het opnieuw doen. Het is dus geen gemakkelijke zaak. Hoe dan ook, in een kruidengeneesmiddel, of het nu cannabis of een ander medicijn is, is het niet eenvoudig om het in te dienen, omdat het niet slechts één stof bevat. Een chemisch medicijn is als het ware veel eenvoudiger, omdat het een stof bevat die voor 99% zuiver is en enkele hulpstoffen, en dat is alles.

Het is veel stabieler...
MPA: Ja, en veel gemakkelijker. Maar in het geval van oliën is het nog ingewikkelder, omdat op het gebied van kruidengeneesmiddelen het extract als actief ingrediënt wordt beschouwd, normaal gesproken de “constituerende eenheid”. En bedrijven moeten aantonen dat het extract dat ze produceren altijd dezelfde kenmerken heeft. Wat betreft de verzoeken van de ACM (Authorisatie om op de markt te brengen) voor oliën die we tot nu toe hebben ontvangen, willen ze bijna allemaal verschillende variëteiten van de plant gebruiken om de extracten te maken, wat het veel ingewikkelder maakt om aan te tonen dat het extract dat ze hebben producten zijn homogeen. Want stel je voor: vandaag gebruiken ze een variëteit die 10% THC bevat en morgen gebruiken ze een variëteit die 15% of 20% bevat. En ze moeten ons aantonen dat het extract dezelfde niveaus van dezelfde bestanddelen bevat, wat best lastig is om uit verschillende planten te beginnen. Wij zitten in dit proces met betrekking tot meerdere ACM-verzoeken, waarbij bedrijven verschillende varianten willen gebruiken, wat het aantonen van de homogeniteit van de ingediende uittreksels enorm bemoeilijkt.

Waarom extracten van verschillende variëteiten indienen, in plaats van altijd hetzelfde exemplaar te gebruiken? groeien?
MPA: Dat zul je aan bedrijven moeten vragen. Vanuit mijn oogpunt was het veel gemakkelijker om altijd dezelfde variëteit te gebruiken. Maar bedrijven willen waarschijnlijk enige vrijheid hebben bij het kiezen van leveranciers en als er op een dag geen enkele variëteit meer is, kunnen ze een andere kiezen. Maar in feite maakt het de zaken ingewikkelder bij het controleren en garanderen van de homogeniteit van de geproduceerde batches.

En dit is de reden voor de vertraging bij het goedkeuren van nieuwe producten?
MPA: Ja, ja, want als we het hadden afgewezen, hadden we het al kunnen verwerpen. Maar ze slagen er niet in om kwaliteit aan te tonen. Wij [Infarmed] proberen alle mogelijke manieren, wachten meer, proberen hulp te bieden, om te zien of bedrijven echt de homogeniteit van de partijen kunnen aantonen, omdat we het belangrijk vinden dat patiënten in feite bloemen en oliën van verschillende niveaus hebben te gebruiken bij verschillende pathologieën.

“Wat ik vreemd vind is dat we tot nu toe alleen aanvragen voor ACM hebben ontvangen voor bloemen met een hoog THC-gehalte: 18%, 20%, 22%, maar geen planten met alleen CBD of met een lager THC-gehalte” — Ana Paula Martins

Dus de reden dat ze de bloem van Tilray, die zo'n hoog THC-gehalte en bijna geen CBD heeft, hebben goedgekeurd, is omdat het bedrijf deze homogeniteit kon bewijzen?
MPA: Ja, het is makkelijker te bewijzen omdat het maar één plant is, het altijd dezelfde soort is en we er geen problemen mee hebben om verschillende soorten te gebruiken. Wat ik vreemd vind is dat we tot nu toe alleen maar aanvragen voor ACM hebben ontvangen voor bloemen met een hoog THC-gehalte: 18%, 20%, 22%, maar geen planten met alleen CBD of met een lager THC-gehalte. Ik weet niet of [de variëteiten met meer CBD] moeilijker te kweken zijn, of omdat bedrijven een groot deel van de bloemen die ze kweken naar Duitsland exporteren en ze alleen bloemen willen met een hoog THC-gehalte... Ik niet weet of dat de reden is, maar wat tot nu toe een feit is, is dat we geen verzoeken [van ACM] hebben gehad voor bloemen met hogere CBD- en lagere THC-waarden, of op zijn minst evenwichtiger.

Vasco Bettencourt, directeur van de Licensing Unit en coördinator van het Cannabis for Medicinal Purpose Office bij Infarmed. Foto: Renato Velasco | PTMC – Portugal Medicinale cannabis

Kunt u, om dit duidelijk te maken, zeggen wat als stoffen worden beschouwd en wat als preparaten?
MPA: Stoffen, in het geval van cannabis, zijn in feite de gedroogde bloemen, die voor thee kunnen zijn, voor verdampen, kortom, voor verschillende doeleinden. Preparaten zijn elk extract gemaakt van de bloemen. Simpel gezegd.
Vasco Bettencourt (VB): Hoe dan ook, de Wetsdecreet 8/2019 [van 15 januari] die dit kwam regelen, heeft deze definitie in artikel 2. Maar vertalen, diep van binnen, dat is het.
MPA: Hoewel preparaten ten slotte ook volgens het statuut van kruidengeneesmiddelen kunnen zijn, kan het bijvoorbeeld al als een preparaat worden beschouwd als de bloem erg gemalen is.

En de hars, de hasj?
MPA: Hasj is duidelijk een preparaat, omdat ze de bloem extraheren en verwerken.

Op dit moment hebben zij drie ACM-aanvragen voor stoffen en twaalf voor preparaten. AZe worden allemaal nog geëvalueerd, toch? Geen enkele afgewezen?
MPA: Niet die. Het werd in eerste instantie afgewezen... En we kijken of we voor iedereen een succesvol resultaat kunnen bereiken. Er zijn bedrijven die verzoeken hebben om elementen, maar juist vanwege de uittreksels uit de preparaten die ze proberen te herformuleren en andere soorten analyses uit te voeren, omdat ze ook de niveaus van de verschillende cannabinoïden die ze hebben beter moeten aantonen bij het presenteren van de verschillende variëteiten.

En wat is de voorspelling of ze zullen worden goedgekeurd of afgewezen?
MPA: Het hangt er echt van af hoe lang het gaat duren. Sommige bedrijven moesten op zoek naar andere laboratoria om deze oliën te analyseren, om waarden te leveren voor meer cannabinoïden en niet alleen voor THC en CBD, dus het hangt er veel van af. We kunnen niet zeggen dat het volgende maand zal zijn, of dat het over twee maanden zal zijn, hoewel we dat graag zouden willen.

Dus op dit moment is het niet afhankelijk van u, maar van bedrijven die nieuwe batches ter analyse aanbieden?
MPA: Dit zijn geen nieuwe batches, maar eerder nieuwe vormen van analyse en nieuwe manieren om ervoor te zorgen dat, met behulp van planten van verschillende variëteiten, homogene extracten worden verkregen.

Welke bedrijven hebben deze verzoeken ingediend? Zijn ze Portugees of buitenlands?
VB: We kunnen zeggen of ze Portugees of buitenlands zijn, maar bij de namen van de bedrijven is hier enig voorbehoud omdat dit doorlopende processen zijn. Van de voltooide processen kunnen we uiteraard doorgeven. Uit de informatie die we hebben blijkt dat het merendeel buitenlanders zijn, maar dat ze activiteiten hebben in Portugal – ik zie er minstens drie die buitenlanders zijn, ook al hebben ze activiteiten in Portugal, maar het management wordt uitgevoerd door buitenlandse bedrijven en ze hebben vooral buitenlandse investeerders. Het zijn veelal internationale bedrijven die ervaring hebben in andere markten.

“Bij een kruidengeneesmiddel, of het nu cannabis of een ander geneesmiddel is, is [het kwaliteitsdossier] niet eenvoudig in te dienen, omdat het niet slechts één stof bevat. Een chemisch medicijn is, om zo te zeggen, veel eenvoudiger” – Ana Paula Martins

En heeft u producten die in andere markten zijn goedgekeurd?
VB: Ja, tenminste één van hen doet dat; maar het betekent niet dat dit degenen zijn [die meedoen ACM-besteltabel], aandacht. Duitsland heeft een ander regime dan het onze... Ik praat een beetje uit mijn hoofd, maar in het geval van Duitsland is de invoer van medicinale preparaten, dat wil zeggen wat nodig is voor Duitse distributiebedrijven, die op hun beurt distribueren in openbare apotheken, het is vooral de substantie, dat wil zeggen de gedroogde bloem. Vervolgens wordt het in de apotheek in porties verdeeld op basis van een medisch recept waarop de hoeveelheden en de inhoud moeten staan.

In Portugal kan dit nog steeds niet worden gedaan, zelfs niet in de apotheken die bereide producten verkopen…
VB: Het wettelijke regime dat is voorzien, namelijk het Wetsbesluit 8/2019 en de da Wet 33/2018 [van 18 juli], voorziet in de goedkeuring van vergunningen voor het in de handel brengen standaard van sommige stoffen, waarbij een dossier wordt ingediend en deze beoordeling vervolgens wordt uitgevoerd. Dit is het nationale regime en er is feitelijk geen sprake van harmonisatie op Europees niveau op dit gebied.

Ja, dat is een van de vragen. Maar zou het hier niet kunnen, zoals in Duitsland?
VB: De Portugese wetgeving voorziet alleen in wetgeving in de trant van dit decreet, en wel via de goedkeuring van een ACM, die een reeks garanties biedt die het Duitse systeem uiteraard niet biedt.

Dat betekent dus dat ze voorverpakt moeten worden...
VB: Ja, ze moeten voorverpakt zijn, wat betekent dat er bij de apotheek geen splitsing plaatsvindt. De verpakking wordt op medisch voorschrift verstrekt aan een patiënt die een van de [zeven] eerder goedgekeurde pathologieën heeft en bestemd is voor een preparaat of stof met een ACM. Dit is wat de Portugese wetgeving biedt – wat vergelijkbaar is met veel andere wetten, zoals die van Canada, Israël of Denemarken.

“Wanneer regelgevingssystemen veeleisend en streng zijn, profiteren gebruikers er alleen maar van. Natuurlijk kunnen er meer beperkingen en moeilijkheden zijn, maar bedrijven moeten zich aanpassen.” —Vasco Bettencourt

Zou dit probleem niet kunnen worden opgelost door een beetje te vereenvoudigen? Met andere woorden: volg een beetje wat Duitsland doet? Hoewel het niet aan jou is om te beslissen, is het aan jou om aan de wet te voldoen, maar je werkt samen…
VB: Het is noodzakelijk om te zien dat wij hier de rol van toezichthouder hebben. Toen de wetgever besloot deze wetgeving in het leven te roepen – en Infarmed zelf ook heeft bijgedragen [aan deze wetgeving]… Maar wat ons zorgen baart, is de kwaliteit en veiligheid van die stoffen. Het handelsvergunningssysteem waarborgt deze kwaliteit en veiligheid. Waarom? Omdat een stof alleen een ACM kan hebben als deze is vervaardigd door een fabrikant die een productievergunning heeft – en dus voldoet aan de GMP-standaarden [acroniemen in het Engels voor Goede productiepraktijken of Good Manufacturing Practices] – en op zijn beurt moet uw fabrieksleverancier, en zo niet uzelf, voldoen aan de GACP-normen [Goede landbouw- en verzamelpraktijken of goede landbouw- en oogstpraktijken] – en dit alles wordt geverifieerd bij het analyseren van het ACM-aanvraagdossier. Daarnaast wordt een reeks andere kwesties genoemd die zijn gedefinieerd in DL 8/2019 zelf en die ook subsidiair van toepassing zijn op de Richtlijnen do Kruiden medicijnen, waarin er een reeks regels is die moeten worden gerespecteerd om de homogeniteit van het product te garanderen. Er moet enige garantie zijn voor de kwaliteit en veiligheid van systemen die reproduceerbaar moeten zijn. Deze beveiliging moet er zijn voor gebruikers. En laten we nu proberen een evenwicht te vinden: toegang of kwaliteit? In dit stadium geeft Infarmed, met de wetgeving die het heeft, prioriteit aan beide: kwaliteit, maar met toegang. Nu moeten bedrijven zich aanpassen. Als regelgevingssystemen te soepel zijn, wordt alles goedgekeurd, maar uiteindelijk wordt de garantie voor de volksgezondheid waarschijnlijk niet nageleefd. Wanneer regelgevingssystemen veeleisend en streng zijn, profiteren de gebruikers er alleen maar van. Natuurlijk kunnen er meer beperkingen en moeilijkheden zijn, maar bedrijven moeten zich aanpassen.

Ana Paula Martins tijdens een presentatie bij PTMC – Portugal Medical Cannabis, in april 2023, op Quinta da Picanceira

Maar veel gebruikers verliezen in dit geval. Er zijn veel mensen die zichzelf moeten behandelen met oliën en er nog steeds geen toegang toe hebben. Misschien is dit bereik van homogeniteit een garantie, maar is het nodig om dit uiterste te bereiken? Er zijn landen die al deze verplichtingen niet hebben en het systeem is niet zo veeleisend; en terwijl we wachten tot bedrijven in staat zijn om aan de regels te voldoen en al deze bureaucratische en financiële obstakels te overwinnen, lijden de mensen die ze nodig hebben, en blijven velen zich tot de illegale markt wenden. En daar hebben ze geen enkele garantie op kwaliteit.
VB: Ik zou het niet bureaucratisch willen noemen. Bureaucratisch is vanuit het perspectief van degenen die niet zien dat hun oplossing wordt opgelost. Maar ik kan je vertellen dat er bedrijven zijn die zeer hoge kwaliteitsnormen hanteren en andere die zeer... discutabele kwaliteitsnormen hebben. In feite is dit proces, vergeleken met de goedkeuring van een AIM [Marketing Authorization] voor een geneesmiddel, uiterst vereenvoudigd. Nu moeten bedrijven aan de minima voldoen. Ik geef nu een voorbeeld in de activiteiten: we hebben bedrijven die aan de GMP's voldoen, we hebben bedrijven die aan de GACP's voldoen, en we hebben bedrijven die ook niet aan de GMP's voldoen. En dan hebben we bedrijven die veel verder gaan dan wat de toezichthouder vereist. Hieruit blijkt dat bedrijven die niet zijn geslaagd ze misschien bureaucratisch en extreem veeleisend noemen, maar bedrijven die veel verder gaan dan wat nodig is, omdat die er zijn, kunnen zelfs van mening zijn dat de GACP’s misschien zelfs geen evaluatie hebben gehad, omdat ze ver achterblijven. in plaats van wat onze activiteit eigenlijk is.

“Er zijn bedrijven die zeer hoge kwaliteitsnormen hanteren en andere die zeer... discutabele kwaliteitsnormen hebben” — Vasco Bettencourt

Ja, en zou het niet belangrijk zijn om de zaken in perspectief te plaatsen? We weten dat Infarmed haar rol speelt en zich moet houden aan wat de wet zegt. Maar mensen gebruiken dit al meer dan honderd jaar zonder enige regulering, zonder kwaliteitscontrole... Het is goed dat we deze controle hebben, deze vereiste, wat de activisten zelf altijd hebben verdedigd: toegang hebben tot een kwaliteit Product. Maar is het nodig om zo ver te gaan? Zou Infarmed niet met de wetgever kunnen samenwerken om deze processen te vereenvoudigen, zonder dat dit ten koste gaat van de kwaliteit?
MPA: Kwaliteit opgeven is een beetje moeilijk.

Nee, wij willen geen concessies doen aan de kwaliteit! We willen de kwaliteit behouden, maar zou het niet mogelijk zijn om de speelruimte te vergroten?
MPA: Bijna al onze medicijnen, en zelfs de medicijnen die gebruikt worden om kanker en andere ziekten te behandelen, zijn afkomstig van planten en we hebben altijd planten gebruikt, maar de kennis evolueert. En we moeten proberen ervoor te zorgen dat wanneer mensen een product gebruiken, bijvoorbeeld muntthee om de spijsvertering te vergemakkelijken of iets anders, ze een therapeutische indicatie hebben en er goedgekeurde medicijnen zijn, niet hier in Portugal, waarvan ik denk dat niemand ons ernaar heeft gevraagd. voor, maar in andere landen, maar die deze kwaliteitsaspecten garanderen. En wat betreft cannabis: het is een plant die eigenlijk al heel lang wordt gebruikt en dat weten we, maar ook, net als andere planten en andere medicijnen, heeft het bijwerkingen, interacties, en als we de niveaus niet hebben goed gedefinieerd, tenminste de twee belangrijkste cannabinoïden [THC en CBD], wordt het ingewikkeld. Trouwens, zoals ik al zei, we hebben al geprobeerd om wat meer te zijn... het is niet neerbuigend, maar we proberen bedrijven in staat te stellen hun producten op de markt te brengen. Normaal gesproken staan ​​we voor kruidengeneesmiddelen met bestanddelen waarvan de therapeutische werking bekend is een variatie van plus of min 5% toe in wat ze zeggen. En voor cannabis bereiken we al 20%, dus we zijn al iets uitgebreid. Maar veel verder dan dat kunnen we niet gaan. Vervolgens [worden mensen blootgesteld aan] geen effecten, of nemen de effecten af ​​of hebben ze andere effecten, wat vanuit behandeloogpunt niet wenselijk is.

Op Quinta da Picanceira gaf Infarmed drie presentaties over de vergunnings- en inspectieprocessen voor medicinale cannabis. Foto: Renato Velasco | PTMC

Een tijdje geleden zei ik 10%, nu zei ik 20%…
MPA: Ik zei dit omdat normaal gesproken voor alle planten een variatie van 10% is toegestaan, en nu bereiken we 20% omdat er in de monografie die is goedgekeurd voor de Duitse farmacopee een variatie staat van min of meer 10%. % ten opzichte van de aangegeven inhoud. Daarom plus of min 10 tot een bereik van 20%, dat wil zeggen: als het 20 wordt verklaard, kan het min 10 of plus 10 zijn – wat het al een beetje vergroot en wat meer speelruimte voor bedrijven biedt.

In het rapport over de evolutie van de activiteit hebben ze “aantal entiteiten: fase 1 en fase 2, zonder of met documentaire geschiktheid”. Wat betekent dit precies?
VB: Het vergunningsverzoek is dus in de eerste fase documentair; de tweede fase is ter plaatse, met inspectie van de faciliteiten. Ah, hier hebben we de ‘fitheidsfase vóór de beslissing’ en de ‘fitheidsfase na de beslissing’. Daarom is de geschiktheidsvoorbeslissingsfase de fase waarin het verzoek met documenten is ingediend en wordt beoordeeld. De geschiktheidsfase na de beslissing is de fase waarin het gedocumenteerde verzoek als geschikt werd beschouwd, nadat een reeks vereisten werd geverifieerd, die zijn opgenomen in de Verordening 83/2021 [op 15 april], waar alles staat beschreven wat er gecontroleerd moet worden. Vervolgens gaat het naar SICAD (Service for Intervention in Addictive Behaviors and Addictions) om de geschiktheid van de aanvragers, de technisch manager en de veiligheidsmanager te controleren. En dan is er nog steeds sprake van circulatie via verschillende ministeries – Landbouw, Economie, Justitie, Binnenlandse Zaken – en nadat het door deze ministeries is gecirculeerd en er geen negatieve uitspraken zijn gedaan – dit betekent niet dat ze bindend zijn – gaat het verder. Als het bij de ministeries aankomt, is alles al heel verfijnd, omdat het proces van het aanvragen van elementen, het reageren op verzoeken, al door Infarmed is gedaan en dus als het de ministeries bereikt, is het al in de laatste fase en klaar voor gebruik. Daarom zullen er vanaf het begin geen beperkingen of ongunstige meningen zijn voor het proces. Na het uitvaardigen van deze beslissing over de geschiktheid van documenten door onze Raad van Bestuur, wordt het bedrijf op de hoogte gebracht en heeft het zes maanden de tijd om een ​​inspectie van de faciliteiten aan te vragen, die nog twee keer kan worden ingetrokken voor dezelfde periode – dat wil zeggen in totaal één jaar en nogal. Als het bedrijf aan het einde van dat anderhalf jaar nog steeds niet in staat is om een ​​inspectie aan te vragen, is dat nog steeds mogelijk – en dit gebeurt bij sommige bedrijven waar de installaties al worden geïmplementeerd, maar nog niet klaar zijn. er bestaat nog steeds de mogelijkheid van een nieuwe aanvraag tot verlenging tot aan de oplevering van de werken, wanneer het bedrijf daadwerkelijk aantoont dat het werken op het terrein uitvoert.

“Wij zijn waarschijnlijk het land met de meeste ingediende verzoeken en met de grootste interesse van multinationale bedrijven. Als we zo bureaucratisch zouden zijn, geloof ik niet dat bedrijven naar Portugal zouden gaan” – Vasco Bettencourt

Dus wat is het nut van deadlines?
VB: Want er zijn bedrijven die het bekwaamheidsverzoek hebben en dan aankloppen op zoek naar investeringen om de werken te starten en dan het einde van een jaar bereiken en zeggen: “nu hebben we een investeerder gevonden”. En wij zeggen: “kijk, nu is het de deadline; Dus één van twee dingen: ofwel een nieuw verzoek indienen, ofwel… want wat vaak gebeurt is dat na anderhalf jaar het verzoek al op een bepaalde manier vertekend is, dat wil zeggen dat de investeerders niet langer hetzelfde zijn, ze zijn niet meer hetzelfde. Ik zou opnieuw naar SICAD moeten gaan, het project is niet langer het project dat ze hadden ingediend, omdat er nieuwe investeerders kwamen en het een beetje moesten veranderen. Deze deadlineregels bestaan ​​om deze redenen, niet alleen omdat ze bestaan. En we tellen deze zes maanden in werkdagen, dus het zijn twee jaar enzovoort. Maar als het bedrijf nog steeds niets ter plaatse heeft, vervalt het proces en moet u een nieuw verzoek indienen. Als het bedrijf een inspectie aanvraagt, wordt deze uitgevoerd afhankelijk van het type vergunning dat wordt aangevraagd: teelt, productie, import en export en marketing. Als het om teelt of productie gaat, kijk dan of het voldoet aan de GACP's; als het een productie betreft, voldoet het aan de GMP's. Voor het importeren en exporteren is altijd een aanvullende vergunning vereist, het is niet iets dat onafhankelijk kan zijn – er is niemand die kan importeren of exporteren zonder teelt, productie of marketing, dat is groothandel en geen detailhandel.

Is dat eigenlijk wat de meeste bedrijven in Portugal doen, verbouwen en exporteren?
VB – In Portugal gevestigde bedrijven verbouwen en exporteren, hoewel er in zekere zin veel bedrijven opduiken die zich al in de fase na de bekwaamheidsbeslissing bevinden, met een productiebekwaamheidsbeslissing. Daarom willen ze naast telen en exporteren ook kunnen produceren.

In dit geval gaat het om productie om hier te verkopen, niet alleen voor de export… En worden de certificaten per product of aan het bedrijf gegeven?
VB – Het is op activiteit. Het kan zijn dat de productie voldoet aan de goede productiepraktijken voor de stof tot aan de verpakking van de gedroogde bloemen, maar die goede productiepraktijken gelden voor een andere formule – bijvoorbeeld oliën. Nu specificeert het certificaat van goede productiepraktijken welke farmaceutische formule is gemaakt. Met andere woorden: als de fabriek een vergunning heeft voor stoffen en later preparaten wil maken, zal zij het certificaat moeten bijwerken.

Moet het bedrijf dus voor elk product dat het op de markt wil brengen hetzelfde proces doorlopen?
VB: Nee, het hangt af van het type farmaceutische vorm. Als je het hebt over droogbloemen met verschillende niveaus, dan valt dat GMP-certificaat onder de dekking. Maar als je bijvoorbeeld naast de gedroogde bloem ook een olie wilt toevoegen...
MPA: Of twee of drie...
VB: … of twee of drie, dan moet je deze farmaceutische extractievorm erbij betrekken.
MPA: … van extractie en, in wezen, van het bereiden van de farmaceutische formule, die een orale oplossing is.
VB: Orale oplossing, klaar. En dan zul je moeten updaten. Want hoewel dit goede productiepraktijken zijn, zijn er bepaalde normen of specifieke kenmerken die in acht moeten worden genomen en de GMP-verificatie van gedroogde bloemen zal de evaluatie van andere soorten bewerkingen die willen worden uitgevoerd en die totaal verschillend zijn, niet uitsluiten.

En in termen van ACM voor elk product...
VB: Ja, het zijn twee verschillende dingen. Het ene geldt voor producten, het andere voor bedrijfsactiviteiten. Een bedrijf, dat zelfs een teler kan zijn, dat een ACM wil indienen, moet daartoe in staat zijn dossieraantonen dat het product is geproduceerd door een fabrikant met een GMP-certificaat voor dat type stof/preparaat en dat het product, dat wil zeggen de plant, afkomstig is van een leverancier die eveneens voldoet aan goede landbouw- en oogstpraktijken [GACP].

“Wij vinden het belangrijk dat patiënten daadwerkelijk bloemen en oliën van verschillende niveaus hebben om te gebruiken voor verschillende pathologieën” – Ana Paula Martins

En je zegt dat het niet veel bureaucratie is…? (gelach)
VB: Nee dat is het niet. Het is misschien bureaucratie als je dat plotseling beseft (lacht). Maar het is niet. Gelukkig worden we op internationaal niveau algemeen gezien als een regelgevend agentschap dat de vereisten zeer zwart op wit zet. En het bewijs hiervan is dat wij waarschijnlijk het land zijn met de meeste ingediende aanvragen en met de grootste interesse van multinationale bedrijven. Als we zo bureaucratisch zouden zijn, geloof ik niet dat bedrijven naar Portugal zouden gaan.

Het hangt af van de bedrijven... sommige zullen hier de structuur voor hebben en andere niet, en in dit opzicht wordt het nogal selectief, nietwaar?
VB: Maar structuur op welk vlak?

Het heeft dus structuur: menselijke en financiële capaciteit om al deze stappen, omstandigheden en de investeringen die gedaan moeten worden te kunnen ondergaan.
MPA: Ja, maar vergeet niet dat de farmaceutische industrie deze capaciteit moet hebben voor dit soort investeringen en [cannabis] werd tot nu toe niet [beschouwd als een medicijn], maar nu is het dat wel en daarom moeten er mensen zijn die de kwesties op het gebied van de regelgeving begrijpen. . Soms krijg ik vragen van mensen die er niets van begrijpen en zich willen engageren in een ACM. We helpen graag, maar deze mensen moeten de hulp inroepen van iemand die deze regelgevingskwesties begrijpt en hen kan helpen, want in feite zal het geen boer zijn die nog nooit een medicijn heeft besteld, die dat kan doen. inzicht krijgen in de complexiteit van de geneesmiddelenwetgeving.

“Dit argument dat alleen multinationals dit kunnen, vind ik niet valide. We hebben talloze entiteiten die al het stadium hebben bereikt waarin we moeten beslissen of we documenten willen hebben die Portugese micro-ondernemingen zijn” — Vasco Bettencourt

Ja, maar we lopen het risico te vervallen in wat er in de VS gebeurt met wat er wordt genoemd oude telers, dat wil zeggen mensen die al heel lang cannabis kweken en ermee werken, die al producten voor medicinale doeleinden hebben bereid, die zelfs een stabiel product hebben en patiënten hebben aan wie ze jarenlang regelmatig leveren, en die uiteindelijk overblijven omdat ze niet in staat zijn om dit allemaal onder ogen te zien.
VB: Maar sta mij toe het daar niet mee eens te zijn. We hebben micro-ondernemingen met beperkte financiële capaciteit, met zeer kleine gebieden, die verzoeken hebben ingediend en hun GACP-verzoeken hebben goedgekeurd. Dus dit argument dat alleen multinationals dit kunnen, vind ik niet geldig. Het kan een argument zijn waar mensen zich aan proberen vast te houden, maar we hebben talloze – talloze – entiteiten die al het stadium hebben bereikt waarin ze beslissen of ze documenten willen hebben, namelijk Portugese micro-ondernemingen. We hadden er een in het zuiden van het land, met een oppervlakte van misschien wel 200 m2, en deze slaagde erin om aan de eisen te voldoen. Het is eigenlijk merkwaardig, want multinationals brengen de knowhow van multinationals, maar de technici zijn allemaal Portugees – we hebben geen buitenlandse technische managers, ze zijn allemaal Portugees. Ga gewoon naar de lijst met bedrijven met een licentie en kijk. Daarom kwamen multinationals natuurlijk om te imiteren wat ze hadden in hun land van herkomst en in de structuren die ze al hadden gecreëerd – dit maakt het uiteraard gemakkelijker –, maar dat kunnen we niet zien… Een voorbeeld: Terra Verde [tegenwoordig Curaleaf] was, in 2014 het eerste bedrijf [dat zich in Portugal vestigde]. Hoewel het in handen was van Israëli's, was de kritische massa volledig Portugees en bestond deze uit kassen. Ze produceerden de grondstof voor een medicijn, ik weet niet of Sativex of Epidyolex, omdat ze GW [Pharmaceuticals] leverden, maar het idee dat alleen multinationals de capaciteit hebben om aan de eisen te voldoen die de regelgevende instantie stelt, is niet waar. Het bewijs hiervan is in feite dat we Spanje hebben, een land dat zeven, acht, negen keer groter is dan het onze, en dat een veel beginnender gebied heeft dan het onze...

Ja, maar Spanje is een bijzonder geval.
VB: We hebben allemaal specifieke situaties (lacht).

Nee, maar in de context van de legalisering van medicinale cannabis…
VB: Maar denk je dat de legalisering van medicinale cannabis ook niet heeft gewerkt…? Laten we eens kijken: Wet 33/2018 komt uit 2018. In 2017 hadden we al 10 bedrijven in het vergunningsproces. Het was vóór de wetgeving, het heeft niets met legalisatie te maken. Wetgeving heeft dit altijd mogelijk gemaakt. Sterker nog, we hebben verdragen van de Verenigde Naties, die het gebruik van cannabis voor medicinale doeleinden nooit hebben verhinderd.

“Het doel van Infarmed is de volksgezondheid. Ons uiteindelijke doel is dat deze bedrijven, naast de keuze voor Portugal om hun activiteiten uit te voeren, in staat zijn een kwaliteitsproduct te produceren, dat niet alleen voor de export bedoeld is.” —Vasco Bettencourt

Maar ze maken het erg moeilijk om toegang te krijgen tot grondstoffen om klinische onderzoeken en tests uit te kunnen voeren. Het was een van de dingen waar wetenschappers al die jaren over hadden geklaagd. Als de grondstof of stof verboden is, hoe kunt u er dan toegang toe krijgen? Er bestaan ​​zelfs grappige verhalen over, over wetenschappers die ondanks de wet moesten gaan kopen [Raphael Mechoulam, moest het zelf aan de politie vragen]. Maar goed, dit komt ook overeen met waar we het zojuist over hadden: de arbeid is Portugees, maar omdat deze gekwalificeerd en goedkoop is. Zelfs als bedrijven hier geen AMC willen bestellen of iets in Portugal willen verkopen, zijn ze geïnteresseerd om zich hier te vestigen om te telen en te exporteren. Met andere woorden: het zijn verschillende zaken waar Portugese patiënten niet noodzakelijkerwijs baat bij hebben.
VB: Ik heb hier mijn eigen mening over. Ik zou niet naar de foto's dat degenen die naar Portugal komen dit doen omdat de arbeid goedkoop is, de grond goedkoop is, de energie goedkoop is – de meeste bedrijven in Portugal doen dat binnen, groeit in kassen, met verlichting – dus daar zou ik niet heen gaan. Ik denk dat een van de factoren de duidelijke manier was waarop de regelgeving in Portugal bestaat. Waarom kunnen we dit zeggen? Want toen wij aan de slag gingen met onze wet- en regelgeving was dat in vrijwel geen enkel land duidelijk. Er was Canada, dat het inderdaad had; Israël had het, in een ander model, ook; en het geval van Denemarken, dat ook groeide dankzij een proefproject. Maar al het andere bestond niet. Daarom bracht Portugal duidelijkheid op het gebied van regelgeving. Is het nu bureaucratisch? Als dat zo was, zouden we niet bijna... hoeveel bedrijven ontvangen? Met documentatievaardigheden hebben we dus 150 bedrijven. Om je een idee te geven: bij de groothandelsdistributie van medicijnen in Portugal zijn zo'n 400 bedrijven betrokken en het is een sector die altijd heeft bestaan... En cannabis is er gekomen en heeft in feite ruimte gewonnen, en godzijdank, want aan de ene kant Het creëerde banen, niet alleen voor de bedrijven die al actief zijn, maar ook indirecte banen voor al die bedrijven die de voorwaarden scheppen om te kunnen beginnen, ook al komen ze niet tot bloei. Het doel van Infarmed is nu de volksgezondheid. Ons uiteindelijke doel is dat deze bedrijven, naast het feit dat ze Portugal hebben gekozen om hun activiteiten uit te voeren, in staat zijn een kwaliteitsproduct te produceren dat niet alleen bestemd is voor de export – omdat een groot deel van de export geen eindproduct is, maar gedroogde bloem, maar in bulk verkocht, het is een grondstof om elders te verwerken. Daarom is het doel – en dit is een pad dat wordt bewandeld – het vervaardigen van kwaliteitsproducten en dat deze producten een ACM kunnen hebben en beschikbaar kunnen zijn voor onze gebruikers, voor onze patiënten. Dat is ons hoofddoel.

Er is een aanzienlijke toename van het aantal entiteiten [die een vergunning hebben aangevraagd], van 3 in 2017 naar 75 in 2021; maar in 2022 was er een daling [naar 19]. Waarom denk je dat dit gebeurde?
VB: Er komen minder bestellingen binnen.

Maar waarom? Wat is jouw lezing?
MPA: Ik weet het niet, ik geloof dat de situatie zich op internationaal niveau afspeelt. Er was een gebrek aan definitie, veel bedrijven hadden problemen, veel gingen dicht, ze ontslaan werknemers, dus misschien verwachtten bedrijven een veel sneller rendement op hun investeringen, maar dat gebeurt niet. Verschillende bedrijven in Canada moesten worden geherstructureerd en ook in Israël, geloof ik.
VB: Er is ook nog een andere factor: deze piek die zich in 2021 voordoet, het lijkt mij dat deze, zoals bij elke activiteit, daarna de neiging heeft zich te stabiliseren. Want wat we zien is dat de meeste bestaande bedrijven, multinationals en enkele Portugezen, in 2019, 2020 en 2021 van kracht zijn geworden en dan is er altijd een neerwaartse curve. Er wordt niet verwacht dat er nog veel meer zullen worden gecreëerd. Toch blijven er in 2022 [vergunningsaanvragen] binnenkomen, en ook in 2023. We hebben gemiddeld één bestelling per maand gehad. Maar er is hier een baan die mensen nooit zien en dat zijn veranderingen. Het is grappig als ze denken "oh, je hebt een licentie, dat is het einde", maar je krijgt vandaag een licentie en morgen willen ze iets veranderen aan het oorspronkelijke verzoek. Met andere woorden: wat wordt geteld is het aantal ingevoerde verzoeken, wij tellen niet het aantal verzoeken tot wijziging van de ingevoerde verzoeken.

“We moeten de partners van de bedrijven kennen en we moeten het bedrijf kennen. Waarom is dit? Omdat we hier geen mensen willen hebben met een strafblad voor drugshandel in dit gebied” – Vasco Bettencourt

En zijn het er veel?
VB: Verander verzoeken? Ze zijn enorm. Inkomende bestellingen verdrievoudigen. Het is heel eenvoudig: een bedrijf neemt met een groep partners een beslissing over de geschiktheid en is vervolgens van mening dat er een andere partner nodig is die het kapitaal heeft om iets te bouwen, of al de verwachting had, nadat hij de beslissing had genomen, om geld in te zamelen. nog wat investeringen, en zal een verzoek indienen om de samenstelling van het bedrijf dat hier zit te wijzigen. We moeten de partners van de bedrijven kennen en we moeten het bedrijf kennen. Waarom is dit? Omdat we hier geen mensen willen hebben met een strafblad voor drugshandel in dit gebied, moeten we deze zeer strenge controle uitvoeren. En dit is een voorbeeld. Of laten we veronderstellen: het bedrijf had aanvankelijk een fabriek, maar denkt bij de post-aptitude-beslissing: “we hebben niet de capaciteit om deze te ondersteunen, de markt verandert, we gaan de oppervlakte van de faciliteiten halveren ”, en er is een nieuwe orderwijziging ten opzichte van de oorspronkelijke. Zoals u zich kunt voorstellen, is dit dus volledig dynamisch: bestellingen zijn dynamisch, net zoals bedrijven dynamisch zijn. Dus op een gebied dat voortdurend verandert, wanneer nieuws naar buiten komt en het maximaal wordt geëxponentieerd en je tot de conclusie komt dat dat niet helemaal zo was, dat is het, genereert het uiteindelijk ook veel dynamiek en een veel volatiliteit.

Natuurlijk is het een complexe en volatiele markt en zijn bedrijven levende organismen…
VB: Dat is juist. Het is alleen maar om aan te geven dat dit gebeurt.
MPA: We hebben een groot internationaal bedrijf dat veel heeft geïnvesteerd en toen besloot dat het beter was om te sluiten.
VB: Er werd besloten te sluiten en waarschijnlijk de activiteiten elders voort te zetten.

Ja, dat gebeurt ook. Een andere reden die we horen van bedrijven die deze markt betreden, is dat de investeringen zo groot zijn dat het moeilijk is de tijd die al deze processen in beslag nemen, vol te houden. Maar wat betreft de verkoop van stoffen en preparaten: denkt u dat deze niet alleen in apotheken verkocht zouden kunnen worden, maar ook op basis van een apotheekmodel zoals dat al in andere landen bestaat, of zelfs in cannabiswinkels?
VB – Wij kunnen hierover geen oordeel geven. Dit is een verandering die via de Assemblee van de Republiek moet gebeuren.
MPA: De wet van 2018 zegt dat cannabis voor medicinale doeleinden kan worden gebruikt als normale behandelingen niet werken of zeer ernstige bijwerkingen hebben, en met een medisch recept, daarom zou het moeten overgaan naar een dispensatieregeling... of niet verplicht zijn tot recepten .

Kunnen deze ruimtes geen recepten voor dit specifieke type stof accepteren?
MPA: Dit zou een grote verandering impliceren die in de Assemblee van de Republiek moet worden geïnitieerd.

“Als mensen die geen andere oplossing hebben, hun kwaliteit van leven kunnen verbeteren en een significante verandering kunnen voelen, zelfs als ze niet genezen zijn, en als artsen deze verbetering monitoren en valideren, denk ik dat mensen duidelijk toegang moeten hebben tot [tot] cannabis]” — Ana Paula Martins

Maar bent u als regelgevende instantie op het gebied van geneesmiddelen van mening dat het een haalbare optie zou kunnen zijn om niet via apotheken te hoeven gaan?
VB: Momenteel hebben wij hierover geen mening. Het moest altijd voortkomen uit een wet van de Assemblee van de Republiek, omdat er verschillende factoren in aanmerking moesten worden genomen. Er zou een grote discussie moeten plaatsvinden, met alle partners... Omdat het circuit van medicijnen en medische hulpmiddelen, zoals het bestaat – omdat het bestaat, wordt gecreëerd – de oprichting zou vereisen van een entiteit die buiten het medicijncircuit valt. Ik weet het niet, het was een onderwerp dat besproken moest worden. Bovendien kunnen alleen apotheken medicijnen afleveren om een ​​medicinaal preparaat te distribueren, dat bijna gelijkwaardig is aan een medicijn. Daarom...
MPA: Nee, er zijn vrij verkrijgbare medicijnen.
VB: Ah ja, maar dat was weer een operatie. Het betekende dat ik geen recept meer hoefde te hebben en zonder recept verkrijgbaar moest zijn, dat was alles. Maar ik ging er niet eens meer heen.

Op het gebied van medicinale cannabis is het moeilijker om zonder recept verkrijgbaar te zijn, en zo zou het niet mogelijk zijn om een ​​adequate behandeling voor patiënten te garanderen. Het zou alleen gaan om het uitbreiden van het netwerk van verkopers.
VB - Natuurlijk. Maar er zijn meer dan 2803 apotheken in het land, op het vasteland van Portugal.

Ja, er is geen tekort aan apotheken.
VB: Het is iets dat niet ontbreekt. Daarom is het beveiligde netwerk aanwezig. Apotheken worden bevoorraad door distributeurs en fabrikanten die ook gecontroleerd en gereguleerd zijn. Daarom zijn we er bij aankomst bij de apotheek volledig zeker van dat de medicijnen die we gaan kopen gecontroleerde medicijnen zijn. Dat stellen wij nooit in vraag. Wij beschouwen het al als vanzelfsprekend.

De reden voor mijn vraag is dat er, gezien de specificiteit van cannabis, normaal gesproken een zeer nauwe (en belangrijke) relatie bestaat tussen degenen die dienen en degenen die kopen. Er zit een menselijke kant aan het kennen van de specifieke behoeften van patiënten, en het heel goed kennen van het product [in apotheken]; terwijl er in apotheken een koudere omgeving heerst en ze minder kennis hebben van de plant. Het is een iets ander model...
VB: Er moet een discussie plaatsvinden met alle betrokkenen in de gezondheidszorgsector en met het maatschappelijk middenveld, omdat dit implicaties heeft.

Medicinale cannabisproducten zijn doorgaans vrij duur en veel patiënten zullen moeite hebben om aan hun behoeften te voldoen, waardoor ze het risico lopen zich tot de illegale markt te blijven wenden. Moeten of kunnen producten vergoed worden?
MPA: Deze kwestie ontbeert een wettelijke regeling en zal in deze context moeten worden beoordeeld.

En denk je dat cannabis medisch gezien een realistische oplossing is of is het te complex om echt als medicijn te worden geïmplementeerd en gebruikt?
MPA: Vanuit wetenschappelijk oogpunt gezien kan dat uiteraard zo zijn. Maar zoals veel dingen weten we nog steeds heel weinig en moet er nog veel onderzoek worden gedaan. Vanuit mijn standpunt: als mensen die geen andere oplossing hebben hun levenskwaliteit kunnen verbeteren en een significante verandering kunnen voelen, zelfs als ze niet genezen; en als artsen deze verbetering monitoren en valideren, denk ik dat mensen er duidelijk toegang toe moeten hebben. Cannabis heeft echt effect op onze CB1- en CB2-receptoren, het heeft zeker veel effecten die gebruikt kunnen worden – of het nu als extract is of als geïsoleerde bestanddelen. Cannabis produceert meer dan 100 verschillende cannabinoïden, waarvan er waarschijnlijk meerdere een zeer interessant effect op bepaalde pathologieën kunnen hebben. Er zal zeker veel meer onderzoek nodig zijn om deze effecten en de werking op het endocannabinoïdesysteem te bewijzen, een systeem dat moeilijk in evenwicht te brengen is en dat, wanneer het verstoord wordt, een aantal ernstige complicaties kan veroorzaken, zoals blijkt uit het gebruik van sommige endocannabinoïde-antagonisten. .

Nogmaals: is dit voor u als toezichthouders haalbaar? Omdat er talloze producten kunnen zijn met verschillende verhoudingen cannabinoïden. Heeft Infarmed de structuur om hiermee om te gaan?
MPA: Omdat er meer dan 100 chemicaliën zijn, met zoveel niveaus, is het moeilijk om het gebruik ervan te valideren. Maar op dit moment is dat moeilijk te zeggen.